Read Ang Biblia, 2001 Job 16 Bible Online

Job 16 - Ang Biblia, 2001 bible

Job 16

¹Nang magkagayo'y sumagot si Job, at sinabi,

²“Ako'y nakarinig ng maraming ganyang bagay; kahabag-habag na mga mang-aaliw kayong lahat.

³Magwawakas ba ang mga mahahanging salita? O anong nag-uudyok sa iyo upang ikaw ay sumagot?

⁴Ako ma'y makapagsasalita ring gaya mo, kung ang iyong kaluluwa ay nasa kalagayan ng aking kaluluwa, ako'y makapagdudugtong ng mga salita laban sa iyo, at maiiiling ang aking ulo sa iyo.

⁵Maaari kong palakasin kayo ng aking bibig, at ang pag-aliw ng aking mga labi ay mag-aalis ng inyong sakit.

⁶“Kapag ako'y nagsasalita, ang aking kirot ay hindi nawawala, at kapag ako'y tumatahimik, gaano dito ang lumalayo sa akin?

⁷Ngunit ngayon ako'y pinapanghina niya, nilansag niya ang aking buong pulutong.

⁸At ako'y pinagdalamhati niya, na siyang saksi laban sa akin, at ang aking kapayatan ay bumabangon laban sa akin, ito'y nagpapatotoo sa aking mukha.

⁹Niluray niya ako sa kanyang kapootan, at kinamuhian ako; pinapagngalit niya sa akin ang kanyang mga ngipin; pinandidilatan ako ng mga mata ng kaaway ko.

¹⁰Kanilang pinagbubukahan ako ng kanilang bibig, nakakahiyang sinampal nila ako sa mukha, sila'y nagsama-sama laban sa akin.

¹¹Ibinigay ako ng Diyos sa di banal, at inihagis ako sa kamay ng masasama.

¹²Ako'y nasa kaginhawahan at kanyang niligalig akong mainam; sinunggaban niya ako sa leeg, at pinagpira-piraso ako; inilagay naman niya ako upang kanyang tudlain.

¹³Pinalibutan ako ng kanyang mga mamamana, kanyang sinaksak ang aking mga bato, at hindi nagpatawad; kanyang ibinuhos ang aking apdo sa lupa.

¹⁴Kanyang binugbog ako nang paulit-ulit; dinaluhong niya ako na gaya ng isang mandirigma.

¹⁵Tumahi ako para sa aking katawan ng damit-sako, at ang aking lakas sa alabok ay inilugmok ako.

¹⁶Ang aking mukha ay namumula sa pag-iyak, at sa aking mga pilik-mata ay pusikit na kadiliman;

¹⁷bagaman walang karahasan sa aking mga kamay, at ang aking dalangin ay malinis.

¹⁸“O lupa, ang aking dugo ay huwag mong tabunan, at hayaang huwag makatagpo ang aking daing ng lugar na kapahingahan.

¹⁹Kahit na ngayon, ang aking saksi ay nasa kalangitan, at siyang nagtatanggol sa akin ay nasa kaitaasan.

²⁰Tinutuya ako ng aking mga kaibigan; ang aking mata ay nagbubuhos ng mga luha sa Diyos.

²¹Mayroon sanang taong makiusap sa Diyos; gaya ng tao sa kanyang kapwa.

²²Sapagkat pagsapit ng ilang taon, ako'y tutungo sa daan na hindi ko na babalikan.