Read Ang Biblia, 2001 Job 21 Bible Online

Job 21 - Ang Biblia, 2001 bible

Job 21

¹Nang magkagayo'y sumagot si Job, at sinabi,

²“Pakinggan ninyong mabuti ang mga salita ko, at ito'y maging kaaliwan ninyo.

³Pagtiisan ninyo ako, at ako nama'y magsasalita, at pagkatapos na ako'y makapagsalita, ay saka kayo manuya.

⁴Sa ganang akin, ang sumbong ko ba ay laban sa tao? Bakit hindi ako dapat mainip?

⁵Tingnan ninyo ako, at manghilakbot kayo, at ilagay ninyo ang inyong kamay sa bibig ninyo.

⁶Kapag ito'y aking naaalala ay nanlulumo ako, at nanginginig ang laman ko.

⁷Bakit nabubuhay ang masama, tumatanda, at nagiging malakas sa kapangyarihan?

⁸Ang kanilang mga anak ay matatag sa kanilang paningin, at nasa harapan ng kanilang mga mata ang kanilang supling.

⁹Ligtas sa takot ang mga bahay nila, ang pamalo ng Diyos ay wala sa kanila.

¹⁰Ang kanilang baka ay naglilihi nang walang humpay, ang kanilang baka ay nanganganak, at hindi napapahamak ang kanyang guya.

¹¹Kanilang inilabas ang kanilang mga bata na gaya ng kawan, at ang kanilang mga anak ay nagsasayawan.

¹²Sila'y nag-aawitan sa saliw ng tamburin at lira, at nagkakatuwaan sa tunog ng plauta.

¹³Ang kanilang mga araw sa kaginhawahan ay ginugugol, at sila'y payapang bumababa sa Sheol.

¹⁴At sinasabi nila sa Diyos, ‘Lumayo ka sa amin! Hindi namin ninanasa na ang inyong mga lakad ay aming alamin.

¹⁵Ano ang Makapangyarihan sa lahat, upang siya'y paglingkuran namin? At anong pakinabang ang makukuha namin, kung kami sa kanya ay manalangin?’

¹⁶Narito, hindi ba ang kanilang kaginhawahan ay nasa kanilang kamay? Ang payo ng masama ay malayo sa akin.

¹⁷“Gaano kadalas pinapatay ang ilaw ng masama? Na ang kanilang kapahamakan ay dumarating sa kanila? Na ipinamamahagi ng Diyos ang sakit sa kanyang galit?

¹⁸Na sila'y gaya ng dayami sa harap ng hangin, at gaya ng ipa na tinatangay ng bagyo?

¹⁹Inyong sinasabi, ‘Iniipon ng Diyos ang kanilang kasamaan para sa kanyang mga anak.’ Iganti nawa niya sa kanilang sarili, upang ito'y malaman nila.

²⁰Makita nawa ng kanilang mga mata ang kanilang pagkagiba, at painumin nawa sila ng poot ng Makapangyarihan sa lahat.

²¹Sapagkat anong pinapahalagahan nila para sa kanilang bahay pagkamatay nila, kapag ang bilang ng kanilang mga buwan ay natapos na?

²²May makakapagturo ba sa Diyos ng kaalaman? Gayong ang nasa itaas ay kanyang hinahatulan?

²³Ang isa'y namamatay sa kanyang lubos na kasaganaan, ganap na matatag at may katiwasayan.

²⁴Ang kanyang katawan ay punô ng taba, at ang utak ng kanyang mga buto ay basa.

²⁵At ang isa pa'y namatay sa paghihirap ng kaluluwa, at kailanman ay hindi nakatikim ng mabuti.

²⁶Sila'y nakahigang magkasama sa alabok, at tinatakpan sila ng uod.

²⁷“Tingnan mo, aking nalalaman ang inyong haka, at ang inyong mga balak na gawan ako ng masama.

²⁸Sapagkat inyong sinasabi, ‘Saan naroon ang bahay ng pinuno? At saan naroon ang tolda na tinatahanan ng masama?’

²⁹Sa mga naglalakbay sa lansangan ay di ba itinanong ninyo? At hindi ba ninyo tinatanggap ang kanilang mga patotoo?

³⁰Na ang masamang tao ay kaaawaan sa araw ng kapahamakan? Na siya'y ililigtas sa araw ng kapootan?

³¹Sinong magpapahayag ng kanyang lakad sa kanyang mukha? At sinong maniningil sa kanya sa kanyang ginawa?

³²Kapag siya'y dinala sa libingan, ay binabantayan ang kanyang himlayan.

³³Ang mga kimpal ng lupa ng libis ay mabuti sa kanya; lahat ng tao ay susunod sa kanya, at hindi mabilang ang mga nauna sa kanya.

³⁴Paano ngang inyong aaliwin ako ng walang kabuluhan? Walang naiiwan sa inyong mga sagot kundi kabulaanan.”