Read Ang Biblia, 2001 Job 28 Bible Online

Job 28 - Ang Biblia, 2001 bible

Job 28

¹“Tunay na para sa pilak ay may minahan, at sa ginto ay may dakong dalisayan.

²Ang bakal ay kinukuha sa lupa, at sa tinunaw na mahalagang bato, ang tanso ay nagmumula.

³Ang tao'y naglalagay ng wakas sa kadiliman, at hinahanap hanggang sa pinakamalayong hangganan ang mga bato sa kalungkutan at pusikit na kadiliman.

⁴Sila'y nagbubukas ng lagusan sa libis na malayo sa tinatahanan ng mga tao; sila'y nalimutan ng mga manlalakbay, sila'y nakabitin na malayo sa mga tao, sila'y umuugoy na paroo't parito.

⁵Tungkol sa lupa, ang tinapay ay dito nanggagaling, ngunit waring tinutuklap ng apoy sa ilalim.

⁶Ang mga bato nito'y kinaroroonan ng mga zafiro, at ito ay may alabok na ginto.

⁷“Yaong landas na walang ibong mandaragit na nakakaalam, at hindi pa nakita maging ng mata ng falkon man.

⁸Ang mga palalong hayop dito'y di pa nakakatuntong ni nadaanan man ng mabangis na leon.

⁹“Inilalagay ng tao ang kanyang kamay sa batong kiskisan, at binabaligtad sa mga ugat ang mga kabundukan.

¹⁰Sa gitna ng mga bato'y gumagawa siya ng daluyan, at nakikita ng kanyang mata ang bawat mahalagang bagay.

¹¹Kanyang tinatalian ang mga batis upang huwag lumagaslas, at ang bagay na nakakubli, sa liwanag ay kanyang inilalabas.

¹²“Ngunit saan matatagpuan ang karunungan? At saan ang kinaroroonan ng kaunawaan?

¹³Hindi nalalaman ng tao ang daan patungo roon,[1] at hindi nasusumpungan sa lupain ng mga buháy.

¹⁴Sinasabi ng kalaliman, ‘Wala sa akin,’ at sinasabi ng dagat, ‘Hindi ko kapiling.’

¹⁵Hindi ito mabibili ng ginto, ni matitimbangan man ng pilak bilang halaga nito.

¹⁶Hindi mahahalagahan ng ginto ng Ofir, ng mahalagang onix, o ng zafiro.

¹⁷Ginto at salamin dito ay hindi maipapantay, ni maipagpapalit man sa mga hiyas na gintong dalisay.

¹⁸Hindi babanggitin ang tungkol sa coral o sa cristal; higit kaysa mga perlas ang halaga ng karunungan.

¹⁹Ang topacio ng Etiopia doon ay hindi maipapantay, ni mahahalagahan man sa gintong lantay.

²⁰“Saan nanggagaling kung gayon, ang karunungan? At saan ang kinaroroonan ng kaunawaan?

²¹Nakakubli ito sa mga mata ng lahat ng nabubuhay, at natatago sa mga ibon sa kalangitan.

²²Ang Abadon at Kamatayan ay nagsasabi, ‘Narinig ng aming mga tainga ang bulung-bulungan tungkol doon!’

²³“Nauunawaan ng Diyos ang daan patungo roon, at nalalaman niya ang kinaroroonan niyon.

²⁴Sapagkat tumitingin siya hanggang sa mga dulo ng daigdig, at nakikita niya ang lahat ng bagay sa silong ng langit.

²⁵Nang ibinigay niya sa hangin ang kanyang bigat, at ipinamahagi ang tubig ayon sa sukat,

²⁶nang siya'y gumawa ng utos para sa ulan, at para sa kidlat ng kulog ay ang kanyang daan;

²⁷nang magkagayo'y nakita niya ito, at inihayag; ito'y kanyang itinatag, at siniyasat.

²⁸At sa tao ay sinabi niya, ‘Narito, ang takot sa PANGINOON ay siyang karunungan; at ang paghiwalay sa kasamaan ay kaunawaan.’”