Read Ang Biblia, 2001 Job 30 Bible Online

Job 30 - Ang Biblia, 2001 bible

Job 30

¹“Ngunit ngayo'y pinagtatawanan nila ako, mga kalalakihang mas bata kaysa akin, na ang mga magulang ay di ko ilalagay na kasama ng mga aso ng kawan ko.

²Ano ang mapapakinabang ko sa lakas ng kanilang mga kamay? Lumipas na ang kanilang lakas.

³Dahil sa matinding gutom at kasalatan, nginunguya nila pati ang tuyo at lupang tigang.

⁴Kanilang pinupulot ang halaman sa dawagan sa tabi ng mabababang puno, at pinaiinit ang sarili sa pamamagitan ng ugat ng enebro.

⁵Sila'y itinataboy papalabas sa lipunan, sinisigawan sila ng taong-bayan na gaya ng isang magnanakaw.

⁶Kailangan nilang manirahan sa mga nakakatakot na daluyan, sa mga lungga ng lupa at ng mga batuhan.

⁷Sa gitna ng mabababang puno ay nagsisiangal, sa ilalim ng mga tinikan ay nagsisiksikan.

⁸Isang lahing walang bait at kapurihan, mula sa lupain sila'y ipinagtabuyan.

⁹“At ngayon ako ay naging awit nila, oo, ako'y kawikaan sa kanila.

¹⁰Ako'y kanilang kinasusuklaman, ako'y kanilang nilalayuan, hindi sila nag-aatubiling lumura kapag ako'y namamataan.

¹¹Sapagkat kinalag ng Diyos ang aking panali, at ginawa akong mababang-loob, inalis na nila ang pagpipigil sa harapan ko.

¹²Sa aking kanan ay tumatayo ang gulo, itinutulak nila ako, at sila'y gumagawa ng mga daan para sa ikapapahamak ko.

¹³Kanilang sinisira ang aking daraanan, ang aking kapahamakan ay kanilang isinusulong, at wala namang sa kanila'y tumutulong.

¹⁴Tila pumapasok sila sa isang maluwang na pasukan; at gumugulong sila sa gitna ng kasiraan.

¹⁵Ang mga pagkasindak sa akin ay dumadagan, hinahabol na gaya ng hangin ang aking karangalan, at lumipas na parang ulap ang aking kasaganaan.

¹⁶“At ngayo'y nanlulupaypay ang kaluluwa ko sa aking kalooban, pinapanghina ako ng mga araw ng kapighatian.

¹⁷Pinahihirapan ng gabi ang aking mga buto, at ang kirot na ngumangatngat sa akin ay hindi humihinto.

¹⁸May dahas nitong inaagaw ang aking kasuotan, sa kuwelyo ng aking damit ako'y kanyang sinunggaban.

¹⁹Inihagis ako ng Diyos sa lusak, at ako'y naging parang alabok at abo.

²⁰Ako'y dumadaing sa iyo, at hindi mo ako sinasagot; ako'y tumatayo, at hindi mo ako pinapakinggan.

²¹Sa akin ikaw ay naging malupit, sa kapangyarihan ng kamay mo, ako'y iyong inuusig.

²²Itinataas mo ako sa hangin, doon ako'y pinasasakay mo, sinisiklot mo ako sa dagundong ng bagyo.

²³Oo, alam ko na dadalhin mo ako sa kamatayan, at sa bahay na itinalaga para sa lahat ng nabubuhay.

²⁴“Gayunma'y di dapat tumalikod laban sa nangangailangan, kapag sila'y humihingi ng tulong dahil sa kapahamakan.

²⁵Hindi ko ba iniyakan yaong nasa kabagabagan? Hindi ba ang aking kaluluwa ay tumangis para sa mga dukha?

²⁶Ngunit nang ako'y humanap ng mabuti, ang dumating ay kasamaan; nang ako'y naghintay ng liwanag, ang dumating ay kadiliman.

²⁷Ang aking puso'y nababagabag at hindi natatahimik, ang mga araw ng kapighatian ay dumating upang ako'y salubungin.

²⁸Ako'y humahayong nangingitim, ngunit hindi sa araw; ako'y tumatayo sa kapulungan at humihingi ng pagdamay.

²⁹Ako'y kapatid ng mga asong-gubat, at kasama ng mga avestruz.

³⁰Ang aking balat ay nangingitim at natutuklap, at ang aking mga buto sa init ay nagliliyab.

³¹Kaya't ang aking lira ay naging panangis, at ang aking plauta ay naging tinig ng umiiyak.