Read Ang Biblia, 2001 Job 31 Bible Online

Job 31 - Ang Biblia, 2001 bible

Job 31

¹“Ako'y nakipagtipan sa aking mga paningin; paano nga akong titingin sa isang birhen?

²Ano ang bahagi ko mula sa Diyos sa itaas, at ang aking mana mula sa Makapangyarihan sa lahat sa kaitaasan?

³Hindi ba dumarating ang kapahamakan sa taong masasama, at ang kapahamakan sa mga masasama ang gawa?

⁴Hindi ba niya nakikita ang aking mga lakad, at binibilang ang lahat ng aking mga hakbang?

⁵“Kung ako'y lumakad ng may kabulaanan, at ang aking paa ay nagmadali sa panlilinlang;

⁶timbangin ako sa matuwid na timbangan, at hayaang malaman ng Diyos ang aking katapatan!

⁷Kung ang aking hakbang ay lumiko sa daan, at ang aking puso ay lumakad ayon sa aking mga mata, at kung ang anumang dungis ay kumapit sa aking mga kamay:

⁸kung gayo'y papaghasikin mo ako, at bayaang iba ang kumain, at hayaang mabunot ang tumutubo para sa akin.

⁹“Kung natukso sa babae ang puso ko, at ako'y nag-abang sa pintuan ng aking kapwa tao;

¹⁰kung magkagayo'y hayaang iba ang ipaggiling ng aking asawa, at hayaang iba ang yumuko sa ibabaw niya.

¹¹Sapagkat isang napakabigat na pagkakasala iyon, isang kasamaan na parurusahan ng mga hukom;

¹²sapagkat iyo'y isang apoy na tumutupok hanggang sa Abadon, at susunugin nito hanggang sa ugat ang lahat ng aking bunga.

¹³“Kung tinanggihan ko ang kapakanan ng aking aliping lalaki o babae, nang sila'y dumaing laban sa akin,

¹⁴ano nga ang aking gagawin kapag ang Diyos ay bumangon? Kapag siya'y nagtatanong, anong sa kanya'y aking itutugon?

¹⁵Hindi ba siya na lumalang sa akin sa bahay-bata ang sa kanya'y lumalang? At hindi ba iisa ang humugis sa atin sa sinapupunan?

¹⁶“Kung pinagkaitan ko ng anumang kanilang nasa ang dukha, ang mga mata ng babaing balo ay aking pinapanghina,

¹⁷o ang aking pagkain ay kinain kong mag-isa, at hindi nakakain niyon ang ulila —

¹⁸dahil, mula sa kanyang pagkabata ay pinalaki ko siya, na gaya ng isang ama, at aking pinatnubayan siya mula sa bahay-bata ng kanyang ina;

¹⁹kung ako'y nakakita ng namatay dahil sa kakulangan ng suot, o ng taong dukha na walang saplot;

²⁰kung hindi ako binasbasan ng kanyang mga balakang, at kung sa balahibo ng aking mga tupa ay hindi siya nainitan;

²¹kung laban sa ulila'y binuhat ko ang aking kamay, sapagkat nakakita ako ng tulong sa akin sa pintuan,

²²kung gayo'y malaglag nawa ang buto ng aking balikat mula sa balikat ko, at ang aking bisig ay mabali sa pinaglalagyan nito.

²³Sapagkat ang pagkasalanta mula sa Diyos ay aking kinatakutan, at hindi ko sana naharap ang kanyang kamahalan.

²⁴“Kung ako'y sa ginto nagtiwala, o tinawag ang dalisay na ginto na aking pag-asa,

²⁵kung ako'y nagalak sapagkat ang aking kayamanan ay malaki, o sapagkat ang aking kamay ay nagtamo ng marami;

²⁶kung ako'y tumingin sa araw kapag sumisilang, o sa buwan na gumagalaw na may karilagan,

²⁷at lihim na naakit ang aking puso, at hinagkan ng aking bibig ang kamay ko,

²⁸ito man ay kasamaang dapat parusahan ng mga hukom, sapagkat ako sana'y naging sinungaling sa Diyos na nasa itaas.

²⁹“Kung ako'y nagalak sa pagkawasak niyong sa akin ay nasuklam, o natuwa nang datnan siya ng kasamaan —

³⁰hindi ko hinayaang ang bibig ko'y magkasala, sa paghingi na may sumpa ng buhay niya —

³¹kung ang mga tao sa aking tolda ay hindi nagsabi, ‘Sino bang hindi nabusog sa kanyang pagkain?’

³²ang dayuhan ay hindi tumigil sa lansangan; binuksan ko ang aking mga pinto sa manlalakbay —

³³kung aking ikinubli sa mga tao ang aking mga paglabag, sa pagkukubli ng aking kasamaan sa aking sinapupunan;

³⁴sapagkat aking kinatakutan ang napakaraming tao, at pinangilabot ako ng paghamak ng mga angkan, na anupa't ako'y tumahimik, at hindi lumabas sa pintuan —

³⁵o sana'y may duminig sa akin! (Narito ang aking pirma! Sagutin ako ng Makapangyarihan sa lahat!) At sana'y nasa akin ang sakdal na isinulat ng aking kaaway!

³⁶Tiyak na papasanin ko ito sa aking balikat; itatali ko sa akin na gaya ng isang korona;

³⁷aking ipahahayag sa kanya ang lahat kong mga hakbang, gaya ng isang pinuno ay lalapitan ko siya.

³⁸“Kung ang aking lupain ay sumigaw laban sa akin, at ang mga bungkal niyon ay umiyak na magkakasama;

³⁹kung kumain ako ng bunga niyaon na hindi nagbabayad, at naging dahilan ng pagkamatay ng mga may-ari niyon;

⁴⁰tubuan nawa ng dawag sa halip ng trigo, at ng masasamang damo sa halip ng sebada.” Ang mga salita ni Job ay natapos.