Read Ang Biblia, 2001 Job 32 Bible Online

Job 32 - Ang Biblia, 2001 bible

Job 32

¹Kaya't ang tatlong lalaking ito ay huminto na sa pagsagot kay Job, sapagkat siya'y matuwid sa kanyang sariling paningin.

²Nang magkagayo'y nagalit si Elihu, na anak ni Barakel na Buzita, mula sa angkan ni Ram. Nagalit siya kay Job sapagkat binigyang-katuwiran niya ang sarili sa halip na ang Diyos.

³Galit din siya sa tatlong kaibigan ni Job, sapagkat sila'y hindi nakatagpo ng sagot, bagaman ipinahayag nilang mali si Job.

⁴Si Elihu nga ay naghintay upang magsalita kay Job, sapagkat sila'y matanda kaysa kanya.

⁵At nagalit si Elihu nang makita niya na walang kasagutan sa bibig ng tatlong lalaking ito.

⁶Si Elihu na anak ni Barakel na Buzita ay sumagot at nagsabi: “Ako'y bata pa, at matatanda na kayo, kaya't ako'y nahihiya at natakot na ipahayag sa inyo ang aking kuru-kuro.

⁷Aking sinabi, ‘Hayaang magsalita ang mga araw, at ang maraming mga taon ay magturo ng karunungan.’

⁸Ngunit ang espiritu na nasa tao, ang hininga ng Makapangyarihan sa lahat ang nagbibigay sa kanya ng unawa.

⁹Hindi ang dakila ang siyang matalino, ni ang matanda man ang siyang nakakaunawa ng wasto.

¹⁰Kaya't aking sinasabi, ‘Pakinggan ninyo ako; hayaan ninyong ipahayag ko rin ang aking kuru-kuro.’

¹¹“Narito, aking hinintay ang inyong mga salita, pinakinggan ko ang inyong matatalinong pananalita, samantalang kayo'y naghahagilap ng masasabi.

¹²Ang aking pansin sa inyo'y aking ibinigay, at narito, kay Job ay walang nakapagpabulaan, o sa inyo'y may nakasagot sa kanyang mga tinuran.

¹³Mag-ingat nga kayo, baka sabihin ninyo, ‘Kami ay nakatagpo ng karunungan; madadaig siya ng Diyos, hindi ng tao.’

¹⁴Hindi niya itinukoy sa akin ang kanyang mga salita, at hindi ko siya sasagutin ng inyong mga pananalita.

¹⁵“Sila'y nalito, sila'y hindi na sumagot pa; sila'y walang masabi pang salita.

¹⁶At ako ba'y maghihintay, sapagkat sila'y hindi nagsasalita, sapagkat sila'y nakatigil doon, at hindi na sumasagot?

¹⁷Ibibigay ko rin naman ang sagot ko, ipahahayag ko rin ang aking kuru-kuro.

¹⁸Sapagkat sa mga salita ako'y punung-puno, ako'y pinipilit ng espiritung nasa loob ko.

¹⁹Narito, ang aking puso ay parang alak na walang pasingawan, parang mga bagong sisidlang-balat na malapit nang sumambulat.

²⁰Ako'y dapat magsalita, upang ako'y maginhawahan; dapat kong buksan ang aking mga labi at magbigay kasagutan.

²¹Sa kaninumang tao'y wala akong kakampihan, o gagamit ng papuring pakunwari sa kaninuman.

²²Sapagkat hindi ako marunong sumambit ng mga pakunwaring salita; kung hindi ay madali akong wawakasan ng sa akin ay Lumikha.