Read Ang Biblia, 2001 Job 36 Bible Online

Job 36 - Ang Biblia, 2001 bible

Job 36

¹Si Elihu ay nagpatuloy, at nagsabi,

²“Pagtiisan mo ako nang kaunti at sa iyo'y aking ipapakita, sapagkat alang-alang sa Diyos ako'y mayroong masasabi pa.

³Dadalhin ko mula sa malayo ang aking kaalaman, at bibigyan ko ng katuwiran ang sa akin ay Maylalang.

⁴Sapagkat tunay na hindi kasinungalingan ang mga salita ko; siyang sakdal sa kaalaman ay kasama mo.

⁵“Tunay na ang Diyos ay makapangyarihan at hindi humahamak sa kanino man; sa lakas ng unawa, siya'y makapangyarihan.

⁶Ang masama ay hindi niya pinananatiling buháy, ngunit sa napipighati ay ibinibigay niya ang kanilang karapatan.

⁷Hindi niya inaalis ang kanyang mga mata sa matuwid; kundi kasama ng mga hari sa trono, kanyang itinatatag sila magpakailanman, at sila'y pinararangalan.

⁸At kung sila'y matanikalaan, at masilo ng mga tali ng kapighatian;

⁹inilalahad nga niya sa kanila ang kanilang gawa at ang kanilang mga pagsuway, na sila'y nag-uugaling may kayabangan.

¹⁰Binubuksan niya ang kanilang pandinig sa aral, at iniuutos na sila'y bumalik mula sa kasamaan.

¹¹Kung sila'y makinig at maglingkod sa kanya, gugugulin nila ang kanilang mga araw sa kasaganaan, at ang kanilang mga taon sa kasayahan.

¹²Ngunit kung hindi sila makinig, sila'y mamamatay sa tabak, at sila'y walang kaalamang mapapahamak.

¹³“Ang masasama ang puso, galit ay kinukuyom, kapag kanyang tinatalian sila, hindi sila humihingi ng tulong.

¹⁴Sila'y namamatay sa kabataan, at ang buhay nila'y natatapos sa piling ng mahalay na lalaki.

¹⁵Inililigtas niya ang mga dukha sa kanilang kahirapan, at binubuksan ang kanilang mga pandinig sa kasawian.

¹⁶Inakit ka rin niya mula sa kabalisahan, patungo sa maluwag na dako na walang pilitan; at ang nakahain sa iyong hapag ay punô ng katabaan.

¹⁷“Ngunit ikaw ay puspos ng paghatol sa masamang tao; kahatulan at katarungan ang humahawak sa iyo.

¹⁸Mag-ingat ka baka ikaw ay akitin ng poot upang mangutya, huwag hayaang sa kalakhan ng pantubos ikaw ay mawala.

¹⁹Mananaig ba ang iyong sigaw upang malayo ka sa kaguluhan, o ang lahat ng puwersa ng iyong kalakasan?

²⁰Ang gabi ay huwag mong pakaasahan, kung kailan ang mga bayan ay inaalis sa kanilang kinalalagyan.

²¹Mag-ingat ka, huwag kang bumaling sa kasamaan; sapagkat ito ang iyong pinili sa halip na kahirapan.

²²Tingnan mo, ang Diyos ay itinataas sa kapangyarihan niya; sinong tagapagturo ang gaya niya?

²³Sinong nag-utos sa kanya ng kanyang daan? O sinong makapagsasabi, ‘Ikaw ay gumawa ng kamalian?’

²⁴“Alalahanin mong dakilain ang kanyang gawa, na inawit ng mga tao.

²⁵Napagmasdan iyon ng lahat ng mga tao; natatanaw ito ng tao mula sa malayo.

²⁶Narito, ang Diyos ay dakila, at hindi natin siya kilala, hindi masukat ang bilang ng mga taon niya.

²⁷Sapagkat ang mga patak ng tubig ay kanyang pinapailanglang, kanyang dinadalisay ang kanyang ambon sa ulan,

²⁸na ibinubuhos ng kalangitan, at ipinapatak ng sagana sa sangkatauhan.

²⁹May makakaunawa ba ng pagkalat ng mga ulap, ng mga pagkulog sa kanyang tolda?

³⁰Narito, ang kanyang kidlat sa palibot niya'y kanyang ikinakalat, at tinatakpan niya ang mga ugat ng dagat.

³¹Sapagkat sa pamamagitan ng mga ito'y hinahatulan niya ang mga bayan; saganang pagkain ay kanyang ibinibigay.

³²Tinatakpan niya ng kidlat ang kanyang mga kamay; at inuutusan ito na ang tanda'y patamaan.

³³Ang pagsiklab niyon tungkol sa kanya'y nagsasaysay, na naninibughong may galit laban sa kasamaan.