Read Ang Biblia, 2001 Mga Awit 102 Bible Online

Mga Awit 102 - Ang Biblia, 2001 bible

Mga Awit 102

¹O PANGINOON, pakinggan mo ang dalangin ko, dumating nawa ang daing ko sa iyo!

²Huwag mong ikubli sa akin ang mukha mo sa araw ng kahirapan ko! Ang iyong pandinig sa akin ay ikiling, sa araw na ako'y tumatawag, agad mo akong sagutin!

³Sapagkat napapawi sa usok ang mga araw ko, at ang mga buto ko'y nagliliyab na parang hurno.

⁴Ang puso ko'y nasaktan na parang damo, at natuyo; nalimutan kong kainin ang aking tinapay.

⁵Dahil sa lakas ng daing ko, dumidikit sa aking laman ang mga buto ko.

⁶Ako'y parang pelikano sa ilang; ako'y gaya ng isang kuwago sa kaparangan.

⁷Ako'y gising, ako'y gaya ng malungkot na ibon sa bubungan.

⁸Nililibak ako ng aking mga kaaway buong araw; silang nang-iinis sa akin ay gumagamit sa pagsumpa ng aking pangalan.

⁹Sapagkat parang tinapay na kinakain ko ang abo, at ang luha sa aking inumin ay inihahalo ko,

¹⁰dahil sa galit at poot mo; sapagkat itinaas at itinapon mo ako.

¹¹Gaya ng lilim sa hapon ang mga araw ko; ako'y natutuyo na parang damo.

¹²Ngunit ikaw, O PANGINOON, ay mamamalagi magpakailanman; namamalagi sa lahat ng salinlahi ang iyong pangalan.

¹³Ikaw ay babangon at sa Zion ay maaawa, sapagkat panahon na upang maawa ka sa kanya; ang takdang panahon ay dumating na.

¹⁴Sapagkat pinapahalagahan ng iyong mga lingkod ang kanyang mga bato, at nahahabag sa kanyang alabok.

¹⁵Katatakutan ng mga bansa ang sa PANGINOONG pangalan, at ng lahat ng hari sa lupa ang iyong kaluwalhatian.

¹⁶Sapagkat itatayo ng PANGINOON ang Zion, siya'y magpapakita sa kanyang kaluwalhatian;

¹⁷kanyang pahahalagahan ang sa hikahos na dalangin, at ang kanilang daing ay hindi hahamakin.

¹⁸Ito'y isusulat tungkol sa lahing susunod, upang ang bayang di pa isinisilang ay magpuri sa PANGINOON:

¹⁹na siya'y tumungo mula sa kanyang banal na kaitaasan, at tumingin ang PANGINOON sa lupa mula sa kalangitan,

²⁰upang ang daing ng mga bilanggo ay pakinggan, upang palayain ang mga itinakdang mamatay;

²¹upang maipahayag ng mga tao sa Zion ang pangalan ng PANGINOON, at sa Jerusalem ang kanyang kapurihan,

²²kapag ang mga taong-bayan ay nagtipun-tipon, at ang mga kaharian upang sumamba sa PANGINOON.

²³Kanyang pinahina ang aking lakas sa daan; kanyang pinaikli ang aking mga araw.

²⁴Aking sinabi, “O Diyos ko, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking mga araw, ikaw na ang mga taon ay nananatili sa lahat ng salinlahi!”

²⁵Nang una ang saligan ng lupa ay iyong inilagay, at ang kalangitan ay gawa ng iyong mga kamay.

²⁶Ikaw ay nananatili, ngunit sila ay mawawala, parang kasuotan silang lahat ay mawawala. Pinapalitan mo sila na gaya ng kasuotan, at sila'y mapapalitan;

²⁷ngunit ikaw ay nananatili, at ang mga taon mo'y walang katapusan.

²⁸Ang mga anak ng iyong mga lingkod ay mananatili; ang kanilang mga anak ay matatatag sa iyong harapan.