Read Ang Biblia, 2001 Mga Awit 107 Bible Online

Mga Awit 107 - Ang Biblia, 2001 bible

Mga Awit 107

¹O magpasalamat kayo sa PANGINOON, sapagkat siya'y mabuti; sapagkat magpakailanman ang kanyang tapat na pag-ibig ay nananatili.

²Sabihing gayon ng tinubos ng PANGINOON, na kanyang tinubos mula sa kamay ng kaaway,

³at tinipon mula sa mga lupain, mula sa silangan at mula sa kanluran, mula sa hilaga at mula sa timugan.

⁴Sila'y nagsilaboy sa ilang, sa tapunang lugar, na hindi natagpuan ang daan patungo sa isang bayang matitirahan;

⁵gutom at uhaw, ang kanilang kaluluwa ay nanghina.

⁶Nang magkagayo'y dumaing sila sa PANGINOON sa kanilang kabagabagan, at iniligtas niya sila sa kanilang kahirapan.

⁷Pinatnubayan naman niya sila sa matuwid na daan, patungo sa isang bayang matatahanan.

⁸Purihin nila ang PANGINOON dahil sa kanyang tapat na pag-ibig, dahil sa kanyang kahanga-hangang mga gawa sa mga anak ng mga tao!

⁹Sapagkat kanyang binigyang-kasiyahan ang nauuhaw, at ang gutom na kaluluwa ay binusog niya ng mabubuting bagay.

¹⁰Ang ilan ay nakaupo sa kadiliman at sa anino ng kamatayan, mga bilanggo sa kahirapan at may tanikala,

¹¹sapagkat sila'y naghimagsik laban sa mga salita ng Diyos, at hinamak ang payo ng Kataas-taasan.

¹²Ang kanilang mga puso ay yumuko sa mahirap na paggawa; sila'y nabuwal at walang sumaklolo.

¹³Nang magkagayo'y dumaing sila sa PANGINOON sa kanilang kabagabagan, at iniligtas niya sila sa kanilang kahirapan,

¹⁴Inilabas niya sila sa kadiliman at anino ng kamatayan, at sa kanilang mga gapos ay kinalagan.

¹⁵Pasalamatan nila ang PANGINOON dahil sa kanyang tapat na pag-ibig, dahil sa kanyang kahanga-hangang mga gawa sa mga anak ng mga tao!

¹⁶Sapagkat kanyang sinira ang mga pintuang tanso, at pinutol ang mga baras na bakal.

¹⁷Mga mangmang dahil sa daan ng kanilang mga kasalanan, at dahil sa kanilang mga kasamaan ay nagdanas ng kahirapan;

¹⁸ang anumang uri ng pagkain ay kinasuklaman ng kanilang kaluluwa, at sila'y nagsilapit sa mga pintuan ng kamatayan.

¹⁹Nang magkagayo'y nagsidaing sila sa PANGINOON sa kanilang kabagabagan, at iniligtas niya sila sa kanilang kahirapan.

²⁰Sinugo niya ang kanyang salita, at pinagaling sila, iniligtas niya sila sa kapahamakan.

²¹Purihin nawa nila ang PANGINOON dahil sa kanyang tapat na pag-ibig, dahil sa kanyang kahanga-hangang mga gawa sa mga anak ng mga tao!

²²At maghandog nawa sila ng mga alay na pasasalamat, at ipahayag ang kanyang mga gawa na may awit ng kagalakan.

²³Silang nagsisibaba sa dagat sa mga sasakyang-dagat, na nangangalakal sa tubig na malalawak;

²⁴nakita nila ang mga gawa ng PANGINOON, ang kanyang kahanga-hangang mga gawa sa kalaliman.

²⁵Sapagkat siya'y nag-utos, at itinaas ang maunos na hangin, na nagpataas sa mga alon ng dagat.

²⁶Sila'y umakyat hanggang sa langit, sila'y nagsibaba sa mga kalaliman; ang kanilang kaluluwa ay natutunaw sa masama nilang kalagayan,

²⁷sila'y sumuray-suray at nagpagiray-giray na parang taong lasing, at ang kanilang karunungan ay nawala.

²⁸Nang magkagayo'y dumaing sila sa PANGINOON sa kanilang kahirapan, at iniligtas niya sila sa kanilang kapighatian.

²⁹Kanyang pinatigil ang bagyo, anupa't ang mga alon ng dagat ay tumahimik.

³⁰Nang magkagayo'y natuwa sila sapagkat sila'y nagkaroon ng katahimikan, at dinala niya sila sa kanilang nais daungan.

³¹Purihin nila ang PANGINOON dahil sa kanyang tapat na pag-ibig, at dahil sa kanyang kahanga-hangang mga gawa sa mga anak ng mga tao!

³²Purihin nila siya sa kapulungan ng bayan, at purihin siya sa pagtitipon ng matatanda.

³³Kanyang ginawang ilang ang mga ilog, at tigang na lupa ang mga bukal ng tubig,

³⁴maalat na ilang ang mabungang lupain, dahil sa kasamaan ng mga naninirahan doon.

³⁵Kanyang ginawang mga lawa ng tubig ang ilang, at mga bukal ang tuyong lupain.

³⁶At kanyang pinatitira roon ang gutom, upang sila'y makapagtatag ng bayang matatahanan;

³⁷at sila'y maghasik sa mga bukid, at magtanim ng mga ubasan, at magtamo ng mga saganang ani.

³⁸Sila din ay pinagpapala niya at sila'y mas dumarami; at hindi niya hinayaang ang kanilang kawan ay mabawasan.

³⁹Nang sila'y nawalan at napahiya sa pamamagitan ng pagmamalupit, kaguluhan, at kapighatian,

⁴⁰kanyang binuhusan ng paghamak ang mga pinuno, at pinagala sila sa ilang na walang lansangan.

⁴¹Gayunma'y iniupo niya sa mataas ang nangangailangan mula sa kahirapan, at ang kanilang mga angkan ay ginawang parang kawan.

⁴²Nakikita ito ng matuwid at natutuwa; at tumikom ang bibig ng lahat ng masama.

⁴³Kung sinuman ang pantas ay unawain niya ang mga bagay na ito, at isaalang-alang niya ang tapat na pag-ibig ng PANGINOON.