Read Ang Biblia, 2001 Mga Awit 119 Bible Online

Mga Awit 119 - Ang Biblia, 2001 bible

Mga Awit 119

¹Mapalad silang sakdal ang landas, na sa kautusan ng PANGINOON ay lumalakad!

²Mapalad silang nag-iingat ng kanyang mga patotoo, na hinahanap siya ng buong puso,

³na hindi rin gumagawa ng kasamaan, kundi lumalakad sa kanyang mga daan.

⁴Iniutos mo ang iyong mga tuntunin, upang masikap naming sundin.

⁵O maging matatag nawa ang pamamaraan ko sa pag-iingat ng mga tuntunin mo!

⁶Kung gayo'y hindi ako mapapahiya, yamang itinuon ko sa lahat ng iyong mga utos ang aking mga mata.

⁷Pupurihin kita ng may matuwid na puso, kapag aking natutunan ang matutuwid mong mga batas.

⁸Aking tutuparin ang mga tuntunin mo; O huwag mong ganap na talikuran ako!

⁹Paano pananatilihing dalisay ng kabataan ang kanilang daan? Sa pamamagitan ng pag-iingat nito ayon sa iyong salita.

¹⁰Hinanap kita nang buong puso ko; O huwag nawa akong maligaw sa mga utos mo!

¹¹Iningatan ko ang iyong salita sa aking puso, upang huwag akong magkasala laban sa iyo.

¹²Purihin ka, O PANGINOON; ituro mo sa akin ang iyong mga tuntunin!

¹³Ipinahahayag ng mga labi ko ang lahat ng mga batas ng bibig mo.

¹⁴Ako'y nagagalak sa daan ng iyong mga patotoo, gaya ng lahat ng kayamanan.

¹⁵Ako'y magbubulay-bulay sa mga tuntunin mo, at igagalang ang mga daan mo.

¹⁶Ako'y magagalak sa iyong mga tuntunin; hindi ko kalilimutan ang iyong salita.

¹⁷Gawan ng mabuti ang iyong lingkod, upang mabuhay ako, at sundin ang salita mo.

¹⁸Buksan mo ang aking mga mata upang makita ko, ang kahanga-hangang mga bagay sa kautusan mo.

¹⁹Ako'y isang dayuhan sa lupain, huwag mong ikubli ang mga utos mo sa akin.

²⁰Ang puso ko'y nadudurog sa pananabik sa lahat ng panahon sa mga batas mo.

²¹Iyong sinasaway ang mga walang galang, ang mga sinumpa na lumalayo sa iyong mga utos.

²²Ang paglibak at pagkutya sa akin ay alisin mo, sapagkat iningatan ko ang iyong mga patotoo.

²³Bagaman ang mga pinuno ay umuupong nagsasabwatan laban sa akin; ang lingkod mo'y magbubulay-bulay sa iyong mga tuntunin.

²⁴Aking kasiyahan ang iyong mga patotoo, ang mga iyon ay aking mga tagapayo.

²⁵Dumidikit sa alabok ang kaluluwa ko; muli mo akong buhayin ayon sa iyong salita.

²⁶Nang ipahayag ko ang aking mga lakad, sinagot mo ako; ituro mo sa akin ang mga tuntunin mo!

²⁷Ipaunawa mo sa akin ang daan ng mga panuntunan mo, at aking bubulay-bulayin ang kahanga-hangang mga gawa mo.

²⁸Ang kaluluwa ko'y natutunaw dahil sa kalungkutan; palakasin mo ako ayon sa iyong salita!

²⁹Ilayo mo sa akin ang mga maling daan; at malugod na ituro mo sa akin ang iyong kautusan!

³⁰Ang daan ng katapatan ay pinili ko, ang mga tuntunin mo'y inilagay ko sa harapan ko.

³¹Ako'y kumapit sa iyong mga patotoo, O PANGINOON; sa kahihiyan ay ilayo mo ako!

³²Ako'y tatakbo sa daan ng mga utos mo, kapag iyong pinalaki ang puso ko!

³³Ituro mo sa akin, O PANGINOON, ang daan ng iyong mga batas, at ito'y aking iingatan hanggang sa wakas.

³⁴Bigyan mo ako ng pang-unawa upang aking maingatan ang kautusan mo, at akin itong susundin ng buong puso ko.

³⁵Akayin mo ako sa landas ng mga utos mo, sapagkat aking kinaluluguran ito.

³⁶Ikiling mo ang aking puso sa iyong mga patotoo, at huwag sa pakinabang.

³⁷Ilayo mo ang aking mga mata sa pagtingin sa walang kabuluhan; at bigyan mo ako ng buhay sa iyong mga daan.

³⁸Pagtibayin mo ang iyong pangako sa lingkod mo, na para sa mga natatakot sa iyo.

³⁹Ilayo mo ang kahihiyan na aking kinatatakutan; sapagkat ang mga batas mo'y mainam.

⁴⁰Ako'y nasasabik sa iyong mga panuntunan, bigyan mo ako ng buhay sa iyong katuwiran.

⁴¹O PANGINOON, paratingin mo rin sa akin ang iyong tapat na pagsuyo, ang iyong pagliligtas ayon sa iyong pangako;

⁴²sa gayo'y may maisasagot ako sa mga taong sa aki'y umaalipusta, sapagkat ako'y nagtitiwala sa iyong salita.

⁴³At huwag mong lubos na kunin ang salita ng katotohanan mula sa bibig ko, sapagkat ako'y umasa sa mga batas mo.

⁴⁴Lagi kong susundin ang iyong kautusan, magpakailanpaman.

⁴⁵At lalakad ako na may kalayaan; sapagkat aking hinanap ang iyong mga panuntunan.

⁴⁶Magsasalita rin ako tungkol sa iyong mga patotoo sa harapan ng mga hari, at hindi ako mapapahiya.

⁴⁷At ako'y natutuwa sa iyong mga utos, na aking iniibig.

⁴⁸Itataas ko ang aking mga kamay sa iyong mga utos, na iniibig ko, at ako'y magbubulay-bulay sa mga batas mo.

⁴⁹Alalahanin mo ang iyong salita sa lingkod mo, na doo'y pinaasa mo ako.

⁵⁰Ito'y aking kaaliwan sa aking kapighatian, na ang iyong pangako ang nagbibigay sa akin ng buhay.

⁵¹Ganap akong pinagtatawanan ng mapagmataas na tao, gayunma'y hindi ako humihiwalay sa kautusan mo.

⁵²Aking inalaala ang mga batas mo nang una, O PANGINOON, at ako'y naaaliw.

⁵³Maalab na galit ang humawak sa akin, dahil sa masasama na tumalikod sa iyong kautusan.

⁵⁴Ang iyong mga tuntunin ay naging aking mga awit sa bahay ng aking paglalakbay.

⁵⁵O PANGINOON, aking naalala sa gabi ang iyong pangalan, at sinunod ko ang iyong kautusan.

⁵⁶Ito ang tinamo ko, sapagkat aking iningatan ang mga tuntunin mo.

⁵⁷Ang PANGINOON ay aking bahagi; aking ipinangangako na tutuparin ang iyong mga salita.

⁵⁸Aking hinihiling ang iyong biyaya nang buong puso ko; mahabag ka sa akin ayon sa iyong pangako.

⁵⁹Inisip ko ang mga lakad ko, at ibinalik ko ang aking mga paa sa iyong mga patotoo.

⁶⁰Ako'y nagmamadali at hindi naaantala na sundin ang iyong mga utos.

⁶¹Pinuluputan ako ng mga panali ng masama; hindi ko nalimutan ang iyong kautusan.

⁶²Sa hatinggabi ay babangon ako upang ikaw ay purihin, dahil sa iyong mga matuwid na tuntunin.

⁶³Ako'y kasama ng lahat na natatakot sa iyo, at ng mga tumutupad ng mga tuntunin mo.

⁶⁴O PANGINOON, ang lupa ay punô ng tapat na pag-ibig mo, ituro mo sa akin ang mga tuntunin mo!

⁶⁵Ginawan mo ng mabuti ang iyong lingkod, O PANGINOON, ayon sa iyong salita.

⁶⁶Turuan mo ako ng mabuting pagpapasiya at kaalaman; sapagkat ako'y sumampalataya sa iyong kautusan.

⁶⁷Bago ako nagdalamhati ay naligaw ako; ngunit ngayo'y tinutupad ko ang salita mo.

⁶⁸Ikaw ay mabuti, at gumagawa ng mabuti; ituro mo sa akin ang iyong mga tuntunin.

⁶⁹Ang mayabang ay kumatha ng kabulaanan laban sa akin, ngunit aking tutuparin ang iyong mga tuntunin ng buong puso ko.

⁷⁰Ang puso nila ay matabang gaya ng sebo; ngunit ako'y natutuwa sa kautusan mo.

⁷¹Mabuti sa akin na pinapagpakumbaba ako; upang aking matutunan ang mga tuntunin mo.

⁷²Ang kautusan ng iyong bibig ay higit na mabuti sa akin kaysa libu-libong pirasong ginto at pilak.

⁷³Ako'y ginawa at inanyuan ng iyong mga kamay; bigyan mo ako ng pang-unawa, upang ang iyong mga utos ay aking matutunan.

⁷⁴Silang natatakot sa iyo ay makikita ako at matutuwa; sapagkat ako'y umasa sa iyong salita.

⁷⁵O PANGINOON, nalalaman ko, na matuwid ang mga pasiya mo, at sa katapatan ay pinangumbaba mo ako.

⁷⁶Ang iyo nawang tapat na pag-ibig ay maging kaaliwan sa akin, ayon sa pangako mo sa iyong lingkod.

⁷⁷Dumating nawa sa akin ang iyong habag upang ako'y mabuhay, sapagkat ang kautusan mo'y aking katuwaan.

⁷⁸Mahiya ang masama, sapagkat pinabagsak nila ako na may katusuhan, para sa akin, ako'y magbubulay-bulay sa iyong mga kautusan.

⁷⁹Bumalik nawa sa akin ang natatakot sa iyo, at silang nakakakilala ng iyong mga patotoo.

⁸⁰Ang aking puso sa iyong mga tuntunin ay maging sakdal nawa, upang huwag akong mapahiya.

⁸¹Nanghihina ang aking kaluluwa para sa pagliligtas mo; sa iyong salita ay umaasa ako.

⁸²Nanlalabo ang aking mga mata sa paghihintay sa iyong pangako; aking itinatanong, “Kailan mo ako aaliwin?”

⁸³Sapagkat ako'y naging parang balat na lalagyan ng alak na nasa usok; hindi ko kinalilimutan ang iyong mga tuntunin.

⁸⁴Gaano karami ang mga araw ng iyong lingkod? Kailan mo hahatulan ang mga umuusig sa akin?

⁸⁵Ang mapagmataas ay gumawa ng hukay na patibong para sa akin, mga taong hindi sang-ayon sa iyong tuntunin.

⁸⁶Tiyak ang lahat ng mga utos mo; kanilang inuusig ako ng kasinungalingan, tulungan mo ako.

⁸⁷Halos sa ibabaw ng lupa ako ay kanilang winakasan, ngunit ang mga tuntunin mo ay hindi ko tinalikuran.

⁸⁸Muli mo akong buhayin ayon sa iyong tapat na pag-ibig, upang aking maingatan ang mga patotoo ng iyong bibig.

⁸⁹Magpakailanman, O PANGINOON, ang iyong salita ay natatag sa langit.

⁹⁰Nananatili sa lahat ng salinlahi ang iyong katapatan; iyong itinatag ang lupa, at ito'y nananatiling matibay.

⁹¹Sila'y nananatili sa araw na ito ayon sa itinakda mo, sapagkat lahat ng bagay ay mga lingkod mo.

⁹²Kung ang kautusan mo'y hindi ko naging katuwaan, namatay na sana ako sa aking kalungkutan.

⁹³Hindi ko kailanman kalilimutan ang mga tuntunin mo; sapagkat sa pamamagitan ng mga iyon ay binigyan mo ako ng buhay.

⁹⁴Ako'y iyo, iligtas mo ako, sapagkat aking hinanap ang mga tuntunin mo,

⁹⁵Ang masama'y nag-aabang upang patayin ako, ngunit aking kinikilala ang iyong mga patotoo.

⁹⁶Aking nakita ang hangganan ng lahat ng kasakdalan; ngunit ang utos mo'y totoong malawak.

⁹⁷O, mahal na mahal ko ang iyong kautusan! Ito'y siya kong binubulay-bulay sa buong araw.

⁹⁸Ginawa akong higit na marunong kaysa aking mga kaaway ng mga utos mo, sapagkat ito'y laging kasama ko.

⁹⁹Ako'y may higit na pang-unawa kaysa lahat ng aking mga guro, sapagkat aking binubulay-bulay ang iyong mga patotoo.

¹⁰⁰Ako'y nakakaunawa ng higit kaysa nakatatanda, sapagkat aking iningatan ang iyong mga salita.

¹⁰¹Sa lahat ng masamang lakad ay pinigil ko ang mga paa ko, upang aking masunod ang salita mo.

¹⁰²Ako'y hindi lumihis sa mga batas mo, sapagkat tinuruan mo ako.

¹⁰³Napakatamis ang iyong mga salita sa panlasa ko; higit na matamis kaysa pulot sa bibig ko!

¹⁰⁴Sa pamamagitan ng iyong mga tuntunin ay nagkaroon ako ng kaunawaan; kaya't kinapopootan ko ang bawat huwad na daan.

¹⁰⁵Ilawan sa aking mga paa ang salita mo, at liwanag sa landas ko.

¹⁰⁶Ako'y sumumpa at pinagtibay ko, na aking tutuparin ang matutuwid na mga batas mo.

¹⁰⁷Ako'y lubos na nagdadalamhati, muli mo akong buhayin, O PANGINOON, ayon sa iyong salita.

¹⁰⁸O PANGINOON, ang aking handog na pagpupuri ay tanggapin mo, at ituro mo sa akin ang mga batas mo.

¹⁰⁹Patuloy kong hawak sa kamay ko ang aking buhay, gayunma'y hindi ko kinalilimutan ang iyong kautusan.

¹¹⁰Ang masama ay naghanda ng bitag para sa akin, gayunma'y hindi ako lumihis sa iyong mga alituntunin.

¹¹¹Ang mga patotoo mo'y aking mana magpakailanman; sa aking puso, ang mga ito'y kagalakan.

¹¹²Ikiniling ko ang aking puso upang ganapin ang iyong mga batas, magpakailanman, hanggang sa wakas.

¹¹³Kinasusuklaman ko ang mga taong may salawahang kaisipan, ngunit iniibig ko ang iyong kautusan.

¹¹⁴Ikaw ang aking kalasag at dakong kublihan; ang iyong salita ang aking inaasahan.

¹¹⁵Lumayo kayo sa akin, kayong mga gumagawa ng kasamaan; upang ang mga utos ng aking Diyos ay aking maingatan.

¹¹⁶Alalayan mo ako ayon sa iyong pangako upang mabuhay ako, at huwag mo akong hiyain sa pag-asa ko!

¹¹⁷Alalayan mo ako, upang ako'y maging ligtas, at laging magkaroon ako ng pagpapahalaga sa iyong mga batas.

¹¹⁸Iyong tinatanggihan silang lahat na naliligaw sa iyong mga kautusan; sapagkat ang kanilang katusuhan ay walang kabuluhan.

¹¹⁹Inalis mo ang lahat ng masama sa lupa gaya ng basura, kaya't iniibig ko ang iyong mga patotoo.

¹²⁰Ang laman ko'y nanginginig dahil sa takot sa iyo; at ako'y takot sa mga hatol mo.

¹²¹Aking ginawa ang tama at makatuwiran; sa mga umaapi sa akin ay huwag mo akong iwan.

¹²²Maging panagot ka sa ikabubuti ng iyong lingkod, huwag mong hayaang apihin ako ng mayabang.

¹²³Nanlalabo ang aking mga mata sa paghihintay sa pagliligtas mo, at sa iyong matuwid na pangako.

¹²⁴Pakitunguhan mo ang iyong lingkod ng ayon sa iyong tapat na pag-ibig, at ituro mo sa akin ang iyong mga alituntunin.

¹²⁵Ako'y lingkod mo; bigyan mo ako ng kaunawaan, upang ang mga patotoo mo ay aking malaman!

¹²⁶Panahon na upang kumilos ang PANGINOON, sapagkat ang kautusan mo ay nilabag.

¹²⁷Kaya't aking iniibig ang mga utos mo nang higit kaysa ginto, higit kaysa dalisay na ginto.

¹²⁸Kaya't aking pinapahalagahan na matuwid ang lahat mong mga tuntunin tungkol sa lahat ng mga bagay; kinasusuklaman ko ang bawat huwad na daan.

¹²⁹Kahanga-hanga ang mga patotoo mo, kaya't sila'y iniingatan ng kaluluwa ko.

¹³⁰Ang paghahayag ng iyong mga salita ay nagbibigay ng kaliwanagan; nagbibigay ng unawa sa walang karunungan.

¹³¹Binuksan ko ang aking bibig ng maluwag at humihingal ako, sapagkat ako'y nasasabik sa mga utos mo.

¹³²Manumbalik ka sa akin, at maawa ka sa akin, gaya ng sa umiibig ng iyong pangalan ay kinaugalian mong gawin.

¹³³Gawin mong matatag ang mga hakbang ko ayon sa iyong pangako, at huwag magkaroon ng kapangyarihan sa akin ang kasamaan.

¹³⁴Tubusin mo ako sa kalupitan ng tao, upang aking matupad ang mga tuntunin mo.

¹³⁵Paliwanagin mo ang iyong mukha sa lingkod mo, at ituro mo sa akin ang mga alituntunin mo.

¹³⁶Inaagusan ng mga luha ang mga mata ko, sapagkat hindi nila tinutupad ang kautusan mo.

¹³⁷Matuwid ka, O PANGINOON, at matuwid ang iyong mga hatol.

¹³⁸Itinakda mo ang iyong mga patotoo sa katuwiran at sa buong katapatan.

¹³⁹Tinunaw ako ng sigasig ko, sapagkat kinalimutan ng aking mga kaaway ang mga salita mo.

¹⁴⁰Totoong dalisay ang salita mo, kaya't iniibig ito ng lingkod mo.

¹⁴¹Ako'y maliit at hinahamak, gayunma'y hindi ko kinalilimutan ang iyong mga batas.

¹⁴²Ang katuwiran mo ay walang hanggang katuwiran, at ang kautusan mo'y katotohanan.

¹⁴³Dumating sa akin ang dalamhati at kabagabagan, at ang mga utos mo'y aking kasiyahan.

¹⁴⁴Ang mga patotoo mo'y matuwid magpakailanman; bigyan mo ako ng pang-unawa upang ako'y mabuhay.

¹⁴⁵O PANGINOON, buong puso akong dumadaing, ako'y iyong sagutin, iingatan ko ang iyong mga tuntunin.

¹⁴⁶Ako'y dumadaing sa iyo; iligtas mo ako, upang aking matupad ang mga patotoo mo.

¹⁴⁷Babangon bago magbukang-liwayway at dumadaing ako; ako'y umaasa sa mga salita mo.

¹⁴⁸Ang mga mata ko'y gising sa gabi sa mga pagbabantay, upang sa salita mo ako'y makapagbulay-bulay.

¹⁴⁹Dinggin mo ang tinig ko ayon sa iyong tapat na pagmamahal; O PANGINOON, muli mo akong buhayin ayon sa iyong katarungan.

¹⁵⁰Silang sumusunod sa kasamaan ay lumalapit, sila'y malayo sa iyong mga tuntunin.

¹⁵¹Ngunit ikaw ay malapit, O PANGINOON; at lahat mong utos ay katotohanan.

¹⁵²Noon pa mang una'y natuto na ako sa iyong mga patotoo na magpakailanman ay itinatag mo ang mga ito.

¹⁵³Pagmasdan mo ang aking kadalamhatian at iligtas mo ako; sapagkat hindi ko kinalilimutan ang kautusan mo.

¹⁵⁴Ipaglaban mo ang aking layunin, at tubusin mo ako, muling buhayin mo ako ayon sa iyong pangako!

¹⁵⁵Ang kaligtasan ay malayo sa masama, sapagkat hindi nila hinahanap ang iyong mga batas.

¹⁵⁶O PANGINOON, dakila ang kaawaan mo, muling buhayin mo ako ayon sa katarungan mo.

¹⁵⁷Marami ang umuusig sa akin at mga kaaway ko; ngunit hindi ako humihiwalay sa iyong mga patotoo.

¹⁵⁸Namasdan ko ang mga taksil at ako'y nasuklam, sapagkat hindi nila sinusunod ang iyong mga salita.

¹⁵⁹Isaalang-alang mo kung paanong iniibig ko ang mga tuntunin mo! Muling buhayin mo ako ayon sa tapat na pag-ibig mo.

¹⁶⁰Ang kabuuan ng iyong salita ay katotohanan; at bawat isa sa iyong matuwid na batas ay nananatili magpakailanman.

¹⁶¹Inuusig ako ng mga pinuno nang walang dahilan, ngunit ang puso ko'y namamangha sa iyong mga salita.

¹⁶²Ako'y nagagalak sa iyong salita gaya ng isang nakatagpo ng malaking samsam.

¹⁶³Aking kinapopootan at kinasusuklaman ang kasinungalingan, ngunit iniibig ko ang iyong kautusan.

¹⁶⁴Pitong ulit sa isang araw ikaw ay pinupuri ko, sapagkat matuwid ang mga batas mo.

¹⁶⁵May dakilang kapayapaan ang mga umiibig sa iyong kautusan, walang anumang sa kanila ay makapagpapabuwal.

¹⁶⁶O PANGINOON, sa iyong pagliligtas ay umaasa ako, at tinutupad ko ang mga utos mo.

¹⁶⁷Sinusunod ng aking kaluluwa ang mga patotoo mo; lubos ko silang minamahal.

¹⁶⁸Aking tinutupad ang iyong mga tuntunin at ang iyong mga patotoo; sapagkat lahat ng aking lakad ay nasa harapan mo.

¹⁶⁹O PANGINOON, sa harapan mo ang aking daing ay dumating nawa; bigyan mo ako ng pagkaunawa ayon sa iyong salita!

¹⁷⁰Sa harapan mo ang aking panalangin ay dumating nawa, iligtas mo ako ayon sa iyong salita.

¹⁷¹Umawit nawa ng papuri ang mga labi ko, sapagkat itinuturo mo sa akin ang mga batas mo.

¹⁷²Awitin nawa ng aking dila ang iyong salita, sapagkat lahat ng mga utos mo ay matuwid.

¹⁷³Maging handa nawa ang iyong kamay na tulungan ako, sapagkat aking pinili ang mga alituntunin mo.

¹⁷⁴O PANGINOON, ang iyong pagliligtas ay aking kinasasabikan, at ang iyong kautusan ay aking kasiyahan.

¹⁷⁵Hayaan mo akong mabuhay, upang ako'y makapagpuri sa iyo, at tulungan nawa ako ng mga batas mo.

¹⁷⁶Ako'y naligaw na parang tupang nawala; hanapin mo ang iyong lingkod, sapagkat hindi ko kinalilimutan ang iyong mga utos.