Read Ang Biblia, 2001 Mga Awit 139 Bible Online

Mga Awit 139 - Ang Biblia, 2001 bible

Mga Awit 139

¹O PANGINOON, siniyasat mo ako at nakilala mo ako.

²Iyong nalalaman kapag ako'y umuupo at kapag ako'y tumatayo; nababatid mo ang aking pag-iisip mula sa malayo.

³Iyong sinisiyasat ang aking landas at ang paghiga ko, at ang lahat kong mga lakad ay nalalaman mo.

⁴Bago pa man magkaroon ng salita sa dila ko, O PANGINOON, lahat ng iyon ay alam mo.

⁵Iyong pinaligiran ako sa likuran at sa harapan, at ipinatong mo sa akin ang iyong kamay.

⁶Ang gayong kaalaman ay lubhang kahanga-hanga para sa akin; ito ay matayog, hindi ko kayang abutin.

⁷Saan ako pupunta mula sa iyong Espiritu? O saan ako tatakas mula sa harapan mo?

⁸Kung ako'y umakyat sa langit, ikaw ay naroon! Kung gawin ko ang aking higaan sa Sheol, ikaw ay naroon!

⁹Kung aking kunin ang mga pakpak ng umaga, at sa mga pinakadulong bahagi ng dagat ako'y tumira,

¹⁰doon ma'y papatnubayan ako ng iyong kamay, at hahawakan ako ng iyong kanang kamay.

¹¹Kung aking sabihin, “Takpan nawa ako ng dilim, at maging gabi ang liwanag na nakapalibot sa akin,”

¹²kahit ang kadiliman ay hindi madilim sa iyo, at ang gabi ay kasinliwanag ng araw; ang kadiliman at kaliwanagan ay magkatulad sa iyo.

¹³Sapagkat hinubog mo ang aking mga nasa loob na bahagi, at sa bahay-bata ng aking ina ako'y iyong hinabi.

¹⁴Ako'y magpapasalamat sa iyo sapagkat ang pagkagawa sa akin ay kakilakilabot at kamanghamangha. Ang iyong mga gawa ay kahangahanga; at iyon ay nalalamang mabuti ng aking kaluluwa.

¹⁵Ang katawan ko'y hindi nakubli sa iyo, nang ako'y lihim na ginagawa, mahusay na binuo sa kalaliman ng lupa.

¹⁶Nakita ng iyong mga mata ang aking wala pang anyong sangkap; at sa iyong aklat bawat isa sa mga iyon ay nakasulat, ang mga araw na sa akin ay itinakda, nang wala pang anuman sa kanila.

¹⁷Napakahalaga sa akin ng iyong mga pag-iisip, O Diyos! Napakalawak ng kabuuan ng mga iyon!

¹⁸Kung aking bibilangin, ang mga iyon ay marami pa kaysa buhangin. Kapag ako'y nagigising, ako'y kasama mo pa rin.

¹⁹Sana'y patayin mo, O Diyos, ang masama, kaya't layuan ninyo ako, mga taong nagpapadanak ng dugo.

²⁰Sapagkat sila'y nagsasalita laban sa iyo ng kasamaan, at ginagamit ng iyong mga kaaway ang iyong pangalan sa walang kabuluhan.

²¹Hindi ba kinapopootan ko silang napopoot sa iyo, O PANGINOON? At hindi ba kinasusuklaman ko silang laban sa iyo'y bumabangon?

²²Kinapopootan ko sila ng lubos na pagkapoot; itinuturing ko sila na aking mga kaaway.

²³Siyasatin mo ako, O Diyos, at alamin mo ang aking puso; subukin mo ako, at alamin mo ang mga pag-iisip ko!

²⁴At tingnan mo kung may anumang lakad ng kasamaan sa akin, at patnubayan mo ako sa daang walang hanggan.