Read Ang Biblia, 2001 Mga Awit 44 Bible Online

Mga Awit 44 - Ang Biblia, 2001 bible

Mga Awit 44

¹Narinig ng aming mga tainga, O Diyos, isinaysay sa amin ng aming mga ninuno, kung anong mga gawa ang iyong ginawa nang panahon nila, nang mga unang araw:

²sa pamamagitan ng iyong kamay itinaboy mo ang mga bansa, ngunit itinanim mo sila; iyong pinarusahan ang mga bayan, at iyong ikinalat sila.

³Sapagkat hindi nila pinagwagian ang lupain sa pamamagitan ng kanilang sariling tabak, ni ang sarili nilang kamay ay nagbigay sa kanila ng tagumpay; kundi ng iyong kanang kamay, at ng iyong bisig, at ng liwanag ng iyong mukha, sapagkat ikaw ay nalulugod sa kanila.

⁴Ikaw ang aking Hari at aking Diyos, na nag-utos ng kaligtasan para kay Jacob.

⁵Sa pamamagitan mo'y itutulak namin ang aming mga kaaway: sa pamamagitan ng iyong pangalan ay tatapakan namin ang mga sumasalakay sa amin.

⁶Sapagkat hindi ako magtitiwala sa aking pana, ni ililigtas man ako ng aking tabak.

⁷Ngunit iniligtas mo kami sa aming mga kaaway, at ang mga napopoot sa amin ay inilagay mo sa kahihiyan.

⁸Sa pamamagitan ng Diyos ay patuloy kaming nagmamalaki, at sa iyong pangalan magpakailanman ay magpapasalamat kami. (Selah)

⁹Gayunma'y itinakuwil at kasiraang-puri sa amin ay ibinigay mo, at hindi ka lumalabas na kasama ng aming mga hukbo.

¹⁰Pinatalikod mo kami sa kaaway; at silang mga galit sa amin ay kumuha ng samsam para sa kanilang sarili.

¹¹Ibinigay mo kami upang kainin na parang tupa, at ikinalat mo kami sa mga bansa.

¹²Ipinagbili mo ang iyong bayan sa napakaliit na halaga, at hindi humingi ng malaking halaga para sa kanila.

¹³Ginawa mo kaming katatawanan ng aming mga kapwa, ang tudyuhan at paglibak ng mga nasa palibot namin.

¹⁴Sa gitna ng mga bansa'y ginawa mo kaming kawikaan, isang bagay na pinagtatawanan ng mga bayan.

¹⁵Buong araw ay nasa harapan ko ang aking kasiraang-puri, at ang kahihiyan ay tumakip sa aking mukha,

¹⁶dahil sa tinig niya na nang-uuyam at nanlalait, dahil sa paningin ng kaaway at naghihiganti.

¹⁷Lahat ng ito'y dumating sa amin; bagaman hindi ka namin kinalimutan, at hindi kami gumagawa ng kamalian sa iyong tipan.

¹⁸Ang aming puso ay hindi tumalikod, ni ang amin mang mga hakbang ay humiwalay sa iyong daan;

¹⁹upang kami ay iyong durugin sa lugar ng mga asong-gubat, at tinakpan mo kami ng anino ng kamatayan.

²⁰Kung aming kinalimutan ang pangalan ng aming Diyos, o iniunat ang aming mga kamay sa ibang diyos;

²¹hindi ba ito'y matutuklasan ng Diyos? Sapagkat nalalaman niya ang mga lihim ng puso.

²²Dahil sa iyo ay pinapatay kami buong araw; at itinuturing na parang mga tupa para sa katayan.

²³Ikaw ay bumangon! Bakit ka natutulog, O Panginoon? Gumising ka! Huwag mo kaming itakuwil magpakailanman.

²⁴Bakit mo ikinukubli ang iyong mukha? Bakit mo kinalilimutan ang aming kalungkutan at kapighatian?

²⁵Sapagkat ang aming kaluluwa ay nakasubsob sa alabok; ang aming katawan ay dumidikit sa lupa.

²⁶Ikaw ay bumangon, tulungan mo kami! Iligtas mo kami alang-alang sa iyong tapat na pag-ibig!