Read Ang Biblia, 2001 Mga Kawikaan 11 Bible Online

Mga Kawikaan 11 - Ang Biblia, 2001 bible

Mga Kawikaan 11

¹Kasuklamsuklam sa PANGINOON ang madayang timbangan, ngunit ang tamang timbangan ay kanyang kasiyahan.

²Kapag dumarating ang pagmamataas ay dumarating din ang kahihiyan; ngunit kasama ng mapagpakumbaba ay ang karunungan.

³Ang katapatan ng mga matuwid ang pumapatnubay sa kanila, ngunit ang kalikuan ng mga taksil ang sa kanila'y sumisira.

⁴Ang mga kayamanan ay walang kabuluhan sa araw ng kapootan, ngunit ang katuwiran ay nagliligtas sa kamatayan.

⁵Ang katuwiran ng walang sala ang nagtutuwid sa kanyang daan, ngunit nabubuwal ang masama dahil sa sarili niyang kasamaan.

⁶Ang katuwiran ng matutuwid ang nagliligtas sa kanila, ngunit ang mga taksil ay nadadakip sa kanilang sariling pagnanasa.

⁷Kapag ang masamang tao ay namamatay, ang kanyang pag-asa ay mapapahamak, at ang inaasam ng masama ay napaparam.

⁸Ang matuwid ay naliligtas sa gulo, at ang masama naman ay nasasangkot dito.

⁹Pinupuksa ng masama ang kanyang kapwa sa pamamagitan ng bibig, ngunit sa pamamagitan ng kaalaman ay naliligtas ang matuwid.

¹⁰Kapag napapabuti ang matutuwid, ang lunsod ay nagdiriwang, at kapag ang masama ay napapahamak, may sigawan ng kagalakan.

¹¹Sa pagpapala ng matuwid ang lunsod ay dinadakila, ngunit ito'y nawawasak sa pamamagitan ng bibig ng masama.

¹²Ang humahamak sa kanyang kapwa ay kulang sa sariling bait, ngunit ang taong may unawa ay tumatahimik.

¹³Ang gumagalang tagapagdala ng tsismis, mga lihim ay inihahayag, ngunit nakapagtatago ng bagay ang may espiritung tapat.

¹⁴Kung saan walang patnubay, bumabagsak ang bayan; ngunit sa karamihan ng mga tagapayo ay mayroong kaligtasan.

¹⁵Siyang nananagot sa di-kilala, sa gusot ay malalagay; ngunit siyang namumuhi sa pananagot ay tiwasay.

¹⁶Ang mapagbiyayang babae ay nagkakamit ng karangalan, at ang marahas na lalaki ay nagkakaroon ng kayamanan.

¹⁷Ang taong mabait ay gumagawa ng mabuti sa kanyang sarili, ngunit ang taong malupit ay nananakit sa kanyang sarili.

¹⁸Napapalâ ng masama ay madayang kabayaran, ngunit ang naghahasik ng katuwiran ay tiyak na gantimpala ang kakamtan.

¹⁹Siyang matatag sa katuwiran ay mabubuhay, ngunit ang humahabol sa kasamaan ay mamamatay.

²⁰Silang suwail sa puso sa PANGINOON ay kasuklamsuklam, ngunit ang sakdal sa kanilang lakad ay kanyang kasiyahan.

²¹Ang masamang tao ay tiyak na parurusahan, ngunit ang matutuwid ay may kaligtasan.

²²Tulad ng singsing na ginto sa nguso ng baboy, gayon ang isang magandang babae na walang dunong.

²³Ang nasa ng matuwid ay nagwawakas lamang sa kabutihan, ngunit ang inaasahan ng masama ay sa kapootan.

²⁴May taong nagbibigay ng masagana at lalo pang yumayaman, may nagkakait ng dapat ibigay, ngunit naghihirap lamang.

²⁵Ang taong mapagbigay ay payayamanin, at siyang nagdidilig ay didiligin din.

²⁶Susumpain ng bayan ang nagkakait ng trigo, ngunit ang nagbibili niyon ay may pagpapala sa kanyang ulo.

²⁷Ang masipag na humahanap ng mabuti ay humahanap ng pagpapala, ngunit ang kasamaa'y dumarating sa naghahanap ng masama.

²⁸Siyang nagtitiwala sa kanyang mga kayamanan ay mabubuwal,[1] ngunit ang matuwid ay mamumukadkad na parang dahong luntian.

²⁹Magmamana ng hangin ang gumugulo sa kanyang sariling sambahayan, at magiging alipin naman ng marunong ang hangal.

³⁰Ang bunga ng matuwid ay punungkahoy ng buhay; at ang humihikayat ng kaluluwa ay may karunungan.

³¹Kung ang matuwid sa lupa ay ginagantihan, gaano pa kaya ang masama at ang makasalanan!