Read Ang Biblia, 2001 Mga Kawikaan 14 Bible Online

Mga Kawikaan 14 - Ang Biblia, 2001 bible

Mga Kawikaan 14

¹Ang matalinong babae[1] ay nagtatayo ng kanyang bahay, ngunit binubunot ito ng hangal ng sarili niyang mga kamay.

²Ang lumalakad sa katuwiran sa PANGINOON ay gumagalang, ngunit ang suwail sa kanyang mga lakad sa kanya'y lumalapastangan.

³Ang pagsasalita ng hangal ay pamalo sa kanyang likod[2] ngunit ang mga labi ng pantas ang sa kanila'y magtataguyod.

⁴Kung saan walang baka ay wala ring butil, ngunit ang saganang ani sa lakas ng baka nanggagaling.

⁵Hindi nagsisinungaling ang tapat na saksi, ngunit ang bulaang saksi ay mga kasinungalingan ang sinasabi.

⁶Ang manlilibak ay humahanap ng karunungan at walang natatagpuan, ngunit ang kaalaman ay madali sa taong may kaunawaan.

⁷Umalis ka sa harapan ng isang taong hangal, sapagkat doo'y hindi mo matatagpuan ang mga salita ng kaalaman.

⁸Ang karunungan ng matalino ay ang makaunawa ng kanyang daan, ngunit ang kahangalan ng mga hangal ay mapanlinlang.

⁹Hinahamak ng hangal ang handog para sa kasalanan, ngunit tinatamasa ng matuwid ang mabuting kalooban.

¹⁰Nalalaman ng puso ang kanyang sariling kapaitan, at walang dayuhang nakikibahagi sa kanyang kagalakan.

¹¹Ang bahay ng masama ay magigiba, ngunit ang tolda ng matuwid ay sasagana.

¹²Mayroong daan na tila matuwid sa isang tao, ngunit mga daang tungo sa kamatayan ang dulo nito.

¹³Maging sa pagtawa ang puso ay mapanglaw, at ang wakas ng kasayahan ay kalungkutan.

¹⁴Bubusugin ang masama sa bunga ng sariling mga lakad niya, at ang mabuting tao sa bunga ng kanyang mga gawa.

¹⁵Ang bawat salita'y pinaniniwalaan ng walang muwang, ngunit tinitingnan ng marunong ang kanyang patutunguhan.

¹⁶Ang matalinong tao'y maingat at sa masama'y umiiwas, ngunit iwinawaksi ng hangal ang pagpipigil at siya'y walang ingat.

¹⁷Ang taong magagalitin ay gumagawang may kahangalan, ngunit ang taong may unawa ay may katiyagaan.

¹⁸Ang walang muwang ay nagmamana ng kahangalan, ngunit ang matalino ay nakokoronahan ng kaalaman.

¹⁹Ang masama ay yumuyukod sa harap ng mabuti, at ang masama sa mga pintuan ng matuwid.

²⁰Inaayawan ang dukha maging ng kanyang kapitbahay, ngunit ang mayaman ay maraming kaibigan.

²¹Ang humahamak sa kanyang kapwa ay nagkakasala, ngunit ang mabait sa mga dukha ay masaya.

²²Hindi ba nagkakamali silang kumakatha ng kasamaan? Ngunit katapatan at katotohanan ay sasakanila na kumakatha ng kabutihan.

²³Sa lahat ng pagsisikap ay may pakinabang, ngunit ang pagsasalita lamang ay naghahatid sa kahirapan.

²⁴Ang korona ng pantas ay ang kanilang kayamanan, ngunit kahangalan ang putong ng mga hangal.

²⁵Ang tapat na saksi ay nagliligtas ng buhay, ngunit taksil ang nagsasalita ng kasinungalingan.

²⁶Sa takot sa PANGINOON ang tao'y may pagtitiwalang matibay, at ang kanyang mga anak ay magkakaroon ng kanlungan.

²⁷Ang takot sa PANGINOON ay bukal ng buhay, upang makaiwas ang tao sa mga bitag ng kamatayan.

²⁸Ang kaluwalhatian ng isang hari ay nasa dami ng taong-bayan, ngunit napapahamak ang pinuno kapag walang sambayanan.

²⁹Ang makupad sa galit ay may malaking kaunawaan, ngunit ang madaling magalit ay nagbubunyi ng kahangalan.

³⁰Ang tiwasay na puso ay nagbibigay-buhay sa laman, ngunit ang pagnanasa, sa mga buto ay kabulukan.

³¹Ang umaapi sa dukha ay humahamak sa kanyang Lumalang, ngunit ang mabait sa mahirap, sa kanya'y nagpaparangal.

³²Ang masama ay ibinabagsak dahil sa kanyang gawang kasamaan, ngunit ang matuwid ay may kanlungan dahil sa kanyang katapatan.

³³Ang karunungan ay nananatili sa puso ng may kaunawaan, ngunit nalalaman ang nasa mga puso ng hangal.

³⁴Ang katuwiran ay nagtataas sa isang bansa, ngunit ang kasalanan sa alinmang bayan ay pagkutya!

³⁵Ang pagpapala ng hari ay nasa lingkod na gumagawang may katalinuhan, ngunit ang kanyang poot ay dumarating sa nagdudulot ng kahihiyan.