Read Ang Biblia, 2001 Mga Kawikaan 16 Bible Online

Mga Kawikaan 16 - Ang Biblia, 2001 bible

Mga Kawikaan 16

¹Ang mga balak ng isipan ay sa tao nagmumula, ngunit mula sa PANGINOON ang sagot ng dila.

²Ang lahat ng mga lakad ng tao ay malinis sa sarili niyang mata, ngunit tinitimbang ng PANGINOON ang diwa.

³Italaga mo sa PANGINOON ang iyong mga gawa, at magiging matatag ang iyong mga panukala.

⁴Ginawa ng PANGINOON ang bawat bagay ukol sa layunin nito, pati ang masamang tao ukol sa araw ng gulo.

⁵Bawat palalo sa puso, sa PANGINOON ay kasuklamsuklam, iyong asahan, hindi siya maaaring hindi parusahan.

⁶Sa pamamagitan ng katapatan at katotohanan ay napagbabayaran ang kalikuan, at sa pamamagitan ng takot sa PANGINOON, ay umiiwas ang tao sa kasamaan.

⁷Kapag ang mga lakad ng tao sa PANGINOON ay kasiya-siya, kanyang pinagkakasundo maging ang mga kaaway niya.

⁸Mas mabuti ang kaunti na may katuwiran, kaysa malalaking kita na walang katarungan.

⁹Ang puso ng tao ang nagpapanukala ng kanyang daan, ngunit ang PANGINOON ang nangangasiwa ng kanyang mga hakbang.

¹⁰Kinasihang mga pasiya ay nasa mga labi ng hari; ang kanyang bibig sa paghatol ay di magkakamali.

¹¹Sa PANGINOON nauukol ang sukatan at timbangang tama; lahat ng panimbang sa supot ay kanyang mga gawa.

¹²Kasuklamsuklam para sa mga hari na gumawa ng kasamaan, sapagkat ang trono ay natatatag sa pamamagitan ng katuwiran.

¹³Matutuwid na labi sa hari ay kaluguran, at kanyang iniibig ang nagsasalita ng katuwiran.

¹⁴Ang poot ng hari ay isang sugo ng kamatayan, ngunit papayapain ito ng taong may karunungan.

¹⁵Sa liwanag ng mukha ng hari ay mayroong buhay, at ang kanyang lingap ay parang ulap na sa tagsibol ay may dalang ulan.

¹⁶Higit kaysa ginto ang pagtatamo ng karunungan, mabuti kaysa pumili ng pilak ang magkamit ng kaunawaan.

¹⁷Ang lansangan ng matuwid ay humihiwalay sa kasamaan, siyang nag-iingat ng kanyang lakad ay nag-iingat sa kanyang buhay.

¹⁸Ang pagmamataas ay nauuna sa kapahamakan, at ang palalong diwa ay nauuna sa pagkabuwal.

¹⁹Mas mabuti ang maging mapagpakumbabang-loob na kasama ng mahihirap, kaysa makihati ng samsam na kasama ng mapagmataas.

²⁰Siyang nakikinig sa salita ay uunlad, at ang nananalig sa PANGINOON ay mapalad.

²¹Ang pantas sa puso ay tinatawag na taong may pang-unawa, at nagdaragdag ng panghikayat ang kaaya-ayang pananalita.

²²Ang karunungan ay bukal ng buhay sa taong ito'y taglay, ngunit kahangalan ang parusa sa mga hangal.

²³Ang isipan ng matalino ay nagbibigay-bisa sa kanyang pananalita, at sa kanyang mga labi ay nagdaragdag ng panghikayat.

²⁴Ang kaaya-ayang mga salita ay parang pulot-pukyutan, katamisan sa kaluluwa at sa katawan ay kalusugan.

²⁵Mayroong daan na tila matuwid sa isang tao, ngunit mga daang tungo sa kamatayan ang dulo nito.

²⁶Ang gana sa pagkain ng manggagawa ay nakabubuti sa kanya, siya'y inuudyukan ng bibig niya.

²⁷Ang walang kabuluhang tao ay nagbabalak ng masama, parang nakakapasong apoy ang kanyang pananalita.

²⁸Ang mandarayang tao ay nagkakalat ng kaguluhan, at ang mapagbulong ay naghihiwalay sa matatalik na magkaibigan.

²⁹Inaakit ng taong marahas ang kanyang kapwa, at kanyang inaakay siya sa daang masama.

³⁰Siyang kumikindat ng mga mata ay nagbabalak ng masasamang bagay, siyang kumakagat-labi ay siyang nagpapatupad ng kasamaan.

³¹Ang ulong ubanin ay korona ng kaluwalhatian, iyon ay nakakamtan sa daan ng katuwiran.

³²Ang makupad sa pagkagalit ay mas mabuti kaysa makapangyarihan, at ang namamahala sa kanyang diwa, kaysa sumasakop sa isang bayan.

³³Ang pagsasapalaran ay hinahagis sa kandungan, ngunit mula sa PANGINOON ang buong kapasiyahan.