Read Ang Biblia, 2001 Mga Kawikaan 4 Bible Online

Mga Kawikaan 4 - Ang Biblia, 2001 bible

Mga Kawikaan 4

¹Dinggin ninyo, mga anak, ang turo ng ama, at makinig kayo upang magkamit kayo ng unawa;

²sapagkat binibigyan ko kayo ng mabubuting panuntunan: huwag ninyong talikuran ang aking aral.

³Noong ako'y isang anak sa aking ama, bata pa at tanging anak sa paningin ng aking ina,

⁴tinuruan niya ako, at sa akin ay nagwika, “Panghawakan ng iyong puso ang aking mga salita. Tuparin mo ang aking mga utos, at mabubuhay ka.

⁵Kunin mo ang karunungan, kunin mo ang kaunawaan, huwag kang lumimot, ni sa mga salita ng aking bibig ay humiwalay.

⁶Huwag mo siyang pabayaan at ikaw ay kanyang iingatan; ibigin mo siya at ikaw ay kanyang babantayan.

⁷Ang pasimula ng karunungan ay ito: Kunin mo ang karunungan, sa lahat mong kukunin ay kunin mo ang unawa.

⁸Pahalagahan mo siya, at itataas ka niya; pararangalan ka niya kapag niyakap mo siya.

⁹Isang kaaya-ayang putong sa ulo mo'y kanyang ilalagay, isang magandang korona sa iyo'y kanyang ibibigay.”

¹⁰Makinig ka, anak ko, at tanggapin mo ang aking mga sinasabi, at ang mga taon ng iyong buhay ay magiging marami.

¹¹Itinuro ko sa iyo ang daan ng karunungan; pinatnubayan kita sa mga landas ng katuwiran.

¹²Kapag ikaw ay lumakad, hindi magigipit ang iyong mga hakbang; at kung ikaw ay tumakbo, hindi ka mabubuwal.

¹³Hawakan mong mabuti ang turo; huwag mong bitawan; siya'y iyong ingatan, sapagkat siya'y iyong buhay.

¹⁴Huwag kang pumasok sa landas ng masama, at huwag kang lumakad sa daan ng taong masasama.

¹⁵Iwasan mo iyon, huwag mong daanan; talikuran mo, at iyong lampasan.

¹⁶Sapagkat hindi sila nakakatulog, malibang sila'y nakagawa ng kasamaan; at nananakawan sila ng tulog, malibang may isang taong kanilang mapabuwal.

¹⁷Sapagkat sila'y kumakain ng tinapay ng kasamaan, at umiinom ng alak ng karahasan.

¹⁸Ngunit ang landas ng matuwid ay parang liwanag ng bukang-liwayway, na sumisikat ng higit at mas maliwanag hanggang maging ganap na araw.

¹⁹Ang daan ng masama ay parang malalim na kadiliman; hindi nila nalalaman kung ano ang kanilang kinakatisuran.

²⁰Anak ko, makinig ka sa aking mga salita; ikiling mo ang iyong pandinig sa aking mga wika.

²¹Huwag mong hayaang sila'y mawala sa paningin mo; ingatan mo sila sa kaibuturan ng iyong puso.

²²Sapagkat sa mga nakakatagpo sa kanila ang mga ito'y buhay, at kagalingan sa kanilang buong katawan.

²³Ang iyong puso'y buong sikap mong ingatan, sapagkat mula rito'y dumadaloy ang mga bukal ng buhay.

²⁴Ang madayang bibig ay iyong alisin, ilayo mo sa iyo ang mga labing suwail.

²⁵Tuminging matuwid ang iyong mga mata sa unahan, at ang iyong mga paningin ay maging matuwid sa iyong harapan.

²⁶Landas ng iyong mga paa ay iyong tuwirin, at magiging tiyak ang lahat ng iyong tatahakin.

²⁷Huwag kang lumiko sa kanan o sa kaliwa man; ilayo mo ang iyong paa sa kasamaan.