Read Ang Biblia, 2001 Mga Kawikaan 6 Bible Online

Mga Kawikaan 6 - Ang Biblia, 2001 bible

Mga Kawikaan 6

¹Anak ko, kung naging tagapanagot ka sa iyong kapwa, kung itinali mo ang iyong sarili sa isang banyaga,

²ikaw ay nasilo ng mga salita ng iyong mga labi, at ikaw ay nahuli ng mga salita ng iyong bibig.

³Gawin mo ito ngayon, anak ko, at iligtas mo ang iyong sarili, yamang ikaw ay nahulog sa kapangyarihan ng iyong kapwa: humayo ka, magpakababa ka, at makiusap sa iyong kapwa.

⁴Huwag mong bigyan ng tulog ang iyong mga mata, o paidlipin man ang mga talukap ng iyong mata.

⁵Iligtas mo ang iyong sarili na parang usa sa kamay ng mangangaso, at parang ibon mula sa kamay ng mambibitag.

⁶Pumaroon ka sa langgam, ikaw na tamad; masdan mo ang kanyang mga lakad at ika'y magpakapantas,

⁷na bagaman walang puno, tagapamahala, o pinuno,

⁸naghahanda ng kanyang pagkain sa tag-araw, at tinitipon ang kanyang pagkain sa anihan.

⁹Hanggang kailan ka hihiga riyan, O tamad? Kailan ka babangon sa iyong pagkakatulog?

¹⁰Kaunting pagtulog, kaunting pag-idlip, kaunting paghalukipkip ng mga kamay upang magpahingalay,

¹¹sa gayo'y ang karukhaan ay darating sa iyo na parang magnanakaw, at ang kasalatan na parang lalaking may sandata.

¹²Ang taong walang kabuluhan, ang taong masama, ay gumagala na may masamang bunganga.

¹³Kumikindat ang kanyang mga mata, pinagsasalita ang kanyang mga paa, na itinuturo ang daliri niya,

¹⁴kumakatha ng masama sa kanyang likong puso, patuloy na naghahasik ng pagtatalo.

¹⁵Kaya't biglang darating sa kanya ang kapahamakan, sa isang iglap ay madudurog siya, at walang kagamutan.

¹⁶Ang PANGINOON ay namumuhi sa anim na bagay, oo, pito ang sa kanya'y kasuklamsuklam:

¹⁷Mga palalong mata, sinungaling na dila, at mga kamay na nagbububo ng dugong walang sala,

¹⁸pusong kumakatha ng masasamang plano, mga paang sa kasamaan ay nagmamadali sa pagtakbo;

¹⁹bulaang saksi na nagsasalita ng kasinungalingan, at ang naghahasik sa magkakapatid ng kaguluhan.

²⁰Anak ko, ingatan mo ang utos ng iyong ama, at huwag mong pabayaan ang turo ng iyong ina.

²¹Sa iyong puso'y ikintal mong lagi, sa iyong leeg ay iyong itali.

²²Kapag ikaw ay lumalakad, sa iyo'y papatnubay, kapag ikaw ay natutulog, sa iyo'y magbabantay, at kapag ikaw ay gumigising, ikaw ay kanilang kakausapin.

²³Sapagkat ang utos ay tanglaw, at ang aral ay ilaw, at ang mga saway ng disiplina ay daan ng buhay;

²⁴upang mula sa masamang babae ay maingatan ka, mula sa tabil ng dila ng mapangalunya.

²⁵Huwag mong nasain sa iyong puso ang kanyang ganda, at huwag mong hayaang mahuli ka niya ng kanyang mga pilik-mata.

²⁶Sapagkat ang masamang babae[1] ay maaaring upahan ng isang pirasong tinapay, ngunit hinuhuli ng mangangalunya ang mahalagang buhay.

²⁷Makapagdadala ba ng apoy ang isang tao sa kanyang kandungan, at hindi masusunog ang kanyang kasuotan?

²⁸Sa nagbabagang uling makalalakad ba ang isang tao, at ang kanyang mga paa ay hindi mapapaso?

²⁹Gayon ang sumisiping sa asawa ng kanyang kapwa; sinumang humipo sa kanya ay hindi maaaring walang parusa.

³⁰Hindi hinahamak ng mga tao ang magnanakaw kapag siya'y nagnanakaw, upang kapag siya'y gutom siya'y masiyahan.

³¹Gayunma'y kung siya'y mahuli, makapito niyang pagbabayaran; ibibigay niya lahat ang laman ng kanyang bahay.

³²Walang sariling bait siyang nangangalunya, ang gumagawa niyon ay sarili ang sinisira.

³³Mga sugat at kasiraang-puri ang kanyang tatamuhin, at ang kanyang kahihiyan ay hindi na papawiin.

³⁴Sapagkat ang panibugho ay nagpapabagsik sa lalaki, at hindi siya nagpapatawad sa araw ng paghihiganti.

³⁵Hindi niya tatanggapin ang anumang bayad, ni sa maraming suhol siya'y mapaglulubag.