Read Ang Biblia, 2001 Isaias 24 Bible Online

Isaias 24 - Ang Biblia, 2001 bible

Isaias 24

¹Gigibain ng PANGINOON ang lupa at ito'y sisirain, at pipilipitin niya ang ibabaw nito at ang mga naninirahan doon ay pangangalatin.

²At kung paano sa mga tao, gayon sa pari; kung paano sa alipin, gayon sa kanyang panginoon; kung paano sa alilang babae, gayon sa kanyang panginoong babae; kung paano sa mamimili, gayon sa nagbibili; kung paano sa nagpapahiram, gayon sa manghihiram; kung paano sa nagpapautang, gayon sa mangungutang.

³Lubos na mawawalan ng laman ang lupa, at lubos na masisira; sapagkat ang salitang ito ay sa PANGINOON mula.

⁴Ang lupa ay tumatangis at natutuyo, ang sanlibutan ay nanghihina at natutuyo, ang mapagmataas na bayan sa lupa ay lilipas.

⁵Ang lupa ay nadumihan ng mga doo'y naninirahan, sapagkat kanilang sinuway ang kautusan, nilabag ang tuntunin, sinira ang walang hanggang tipan.

⁶Kaya't nilamon ng sumpa ang lupa, at silang naninirahan doon ay nagdurusa dahil sa kanilang pagkakasala, kaya't nasunog ang mga naninirahan sa lupa, at kakaunting tao ang nalabi.

⁷Ang alak ay tumatangis, ang puno ng ubas ay nalalanta, lahat ng masayang puso ay nagbubuntong-hininga.

⁸Ang saya ng mga alpa ay tumigil, ang ingay nila na nagagalak ay nagwakas, ang galak ng lira ay huminto.

⁹Sila'y hindi magsisiinom ng alak na may awitan; ang matapang na alak ay nagiging mapait sa kanila na nagsisiinom niyon.

¹⁰Ang lunsod na magulo ay bumagsak. Bawat bahay ay nasarhan, upang walang taong makapasok doon.

¹¹May sigawan sa mga lansangan dahil sa kakulangan sa alak; lahat ng kagalakan ay natapos na, sa lupa ay nawala ang kasayahan.

¹²Naiwan sa lunsod ang pagkawasak, at ang pintuan ay winasak.

¹³Sapagkat ganito ang mangyayari sa lupa sa gitna ng mga bansa, kapag inuga ang isang punong olibo, gaya ng pamumulot ng ubas pagkatapos ng pag-aani.

¹⁴Inilakas nila ang kanilang mga tinig, sila'y umawit sa kagalakan, dahil sa kadakilaan ng PANGINOON ay sumigaw sila mula sa kanluran.

¹⁵Kaya't mula sa silangan ay luwalhatiin ninyo ang PANGINOON; sa mga pulo ng dagat, ang pangalan ng PANGINOON, ang Diyos ng Israel.

¹⁶Mula sa kadulu-duluhang bahagi ng lupa ay nakarinig kami ng mga awit ng papuri, ng kaluwalhatian sa Matuwid. Ngunit aking sinabi, “Nanghihina ako, nanghihina ako, kahabag-habag ako! Sapagkat ang mga taksil ay gumagawa ng kataksilan. Ang mga taksil ay gumagawang may lubhang kataksilan.”

¹⁷Ang takot, ang hukay, at ang bitag ay nasa iyo, O naninirahan sa lupa.

¹⁸Siyang tumatakas sa tunog ng pagkasindak ay mahuhulog sa hukay; at siyang umaakyat mula sa hukay ay mahuhuli sa bitag. Sapagkat ang mga bintana ng langit ay nakabukas, at ang mga pundasyon ng lupa ay umuuga.

¹⁹Ang lupa ay lubos na nagiba, ang lupa ay lubos na nasira, ang lupa ay marahas na niyanig.

²⁰Pagiray-giray na parang taong lasing ang lupa, ito'y gumigiray na parang dampa; at ang kanyang paglabag ay nagiging mabigat sa kanya, at ito'y bumagsak, at hindi na muling babangon pa.

²¹At sa araw na iyon, parurusahan ng PANGINOON ang hukbo ng langit, sa langit, at ang mga hari sa lupa, sa ibabaw ng lupa.

²²At sila'y matitipong sama-sama, kagaya ng mga bilanggo sa hukay, sila'y sasarhan sa bilangguan, at pagkaraan ng maraming araw sila'y parurusahan.

²³Kung magkagayo'y malilito ang buwan, at ang araw ay mapapahiya; sapagkat ang PANGINOON ng mga hukbo ay maghahari sa bundok ng Zion at sa Jerusalem; at sa harapan ng kanyang matatanda ay ihahayag niya ang kanyang kaluwalhatian.