Read Ang Biblia, 2001 Isaias 32 Bible Online

Isaias 32 - Ang Biblia, 2001 bible

Isaias 32

¹Narito, ang isang hari ay maghahari sa katuwiran, at ang mga pinuno ay mamumuno na may katarungan.

²Bawat isa ay magiging gaya ng isang kublihang dako laban sa hangin, at kanlungan mula sa bagyo, gaya ng mga agos ng tubig sa tuyong dako, gaya ng lilim ng malaking bato sa pagod na lupain.

³At ang mga mata nila na nakakakita ay hindi lalabo, at ang mga tainga nila na nakikinig ay makikinig.

⁴Ang isipan ng padalus-dalos ay magkakaroon ng mabuting pagpapasiya, at ang dila ng mga utal ay agad makakapagsalita ng malinaw.

⁵Ang hangal ay hindi na tatawagin pang marangal, at ang walang-hiya ay hindi sasabihing magandang loob.

⁶Sapagkat ang taong hangal ay magsasalita ng kahangalan, at ang kanyang puso ay nagbabalak ng kasamaan: upang magsanay ng kasamaan, at siya'y magsasalita ng kamalian laban sa PANGINOON, upang gawing walang laman ang gutom na kaluluwa, at upang pagkaitan ng inumin ang nauuhaw.

⁷Ang mga sandata ng mandaraya ay masama; siya'y nagbabalak ng masasamang pakana upang wasakin ang mga dukha sa pamamagitan ng mga salitang kasinungalingan, bagaman matuwid ang pakiusap ng nangangailangan.

⁸Ngunit ang marangal ay kumakatha ng mga bagay na marangal at sa mga mararangal na bagay siya'y naninindigan.

⁹Kayo'y bumangon, kayong mga babaing tiwasay, pakinggan ninyo ang tinig ko; kayong mga anak na babaing walang pakialam, pakinggan ninyo ang aking pananalita.

¹⁰Kayo'y mangangatog sa isang taon at ilang mga araw kayong mga babaing walang pakialam; sapagkat ang ani ng ubas ay magkukulang, ang pag-aani ay hindi darating.

¹¹Kayo'y magsipanginig, kayong mga babaing tiwasay; kayo'y mabagabag, kayong mga walang pakialam, kayo'y maghubad, at mag-alis ng damit, at magbigkis kayo ng damit-sako sa inyong mga baywang.

¹²Sila'y magsisidagok sa mga dibdib dahil sa mga maligayang parang, dahil sa mabungang puno ng ubas.

¹³Sa lupain ng aking bayan ay tutubo ang mga tinik at mga dawag; oo, para sa lahat ng nagagalak na bahay sa masayang lunsod.

¹⁴Sapagkat ang palasyo ay mapapabayaan; ang maraming tao ng lunsod ay mapapabayaan; ang burol at ang bantayang tore ay magiging mga yungib magpakailanman, isang kagalakan para sa maiilap na asno, at pastulan ng mga kawan;

¹⁵hanggang sa ibuhos sa atin ang Espiritu mula sa itaas, at ang ilang ay maging mabungang kabukiran, at ang mabungang bukid ay ituring na kagubatan.

¹⁶Kung magkagayo'y ang katarungan ay maninirahan sa ilang, at mananatili sa mabungang bukid ang katuwiran.

¹⁷At ang gawa ng katuwiran ay kapayapaan; at ang gawa ng katuwiran ay katahimikan at pagtitiwala kailanman.

¹⁸At ang bayan ko ay maninirahan sa payapang tahanan, at sa mga ligtas na tirahan, at sa mga tiwasay na dakong pahingahan.

¹⁹Ngunit uulan ng yelo sa pagbagsak ng kagubatan, at ang lunsod ay lubos na ibabagsak.

²⁰Mapapalad kayo na naghahasik sa tabi ng lahat ng tubig, na nagpapahintulot na malayang makagala ang mga paa ng baka at ng asno.