Read Ang Biblia, 2001 Isaias 40 Bible Online

Isaias 40 - Ang Biblia, 2001 bible

Isaias 40

¹Inyong aliwin, inyong aliwin ang aking bayan, sabi ng inyong Diyos.

²Magsalita kayo nang sa puso sa Jerusalem, at sabihin ninyo sa kanya, na ang kanyang pakikipagdigma ay tapos na, na ang kanyang kasamaan ay pinatawad, sapagkat siya'y tumanggap sa kamay ng PANGINOON ng ibayong bahagi para sa lahat niyang kasalanan.

³Ang tinig ng isang sumisigaw: “Ihanda ninyo sa ilang ang daan ng PANGINOON, tuwirin ninyo sa ilang ang lansangan para sa ating Diyos.

⁴Bawat libis ay matataas, at bawat bundok at burol ay mabababa; ang mga baku-bako ay matutuwid, at ang mga hindi pantay na dako ay mapapatag.

⁵At ang kaluwalhatian ng PANGINOON ay mahahayag, at sama-samang makikita ng lahat ng laman, sapagkat sinalita ng bibig ng PANGINOON.”

⁶Sinasabi ng isang tinig, “Ikaw ay dumaing!” At sinabi ko, “Ano ang aking idadaing?” Lahat ng laman ay damo, at lahat niyang kagandahan ay parang bulaklak ng parang.

⁷Ang damo ay natutuyo, at ang bulaklak ay nalalanta, kapag ang hininga ng PANGINOON ay humihihip doon; tunay na ang mga tao ay damo.

⁸Ang damo ay natutuyo, ang bulaklak ay nalalanta; ngunit ang salita ng ating Diyos ay mamamalagi magpakailanman.

⁹Umakyat ka sa mataas na bundok, O Zion, tagapagdala ng mabubuting balita; itaas mo ang iyong tinig na may kalakasan, O Jerusalem, tagapagdala ng mabubuting balita, itaas mo, huwag kang matakot; sabihin mo sa mga lunsod ng Juda, “Tingnan ang inyong Diyos!”

¹⁰Narito, ang Panginoong DIYOS ay darating na may kapangyarihan, at ang kanyang kamay ay mamumuno para sa kanya; narito, ang kanyang gantimpala ay dala niya, at ang kanyang ganti ay nasa harapan niya.

¹¹Kanyang pakakainin ang kanyang kawan na gaya ng pastol, kanyang titipunin ang mga kordero sa kanyang bisig, at dadalhin sila sa kanyang kandungan, at maingat na papatnubayan iyong may mga anak.

¹²Sino ang tumakal ng tubig sa palad ng kanyang kamay, at sumukat sa langit ng sa pamamagitan ng dangkal, at nagsilid ng alabok ng lupa sa isang takal, at tumimbang ng mga bundok sa mga timbangan, at ng mga burol sa timbangan?

¹³Sinong pumatnubay sa Espiritu ng PANGINOON, o bilang kanyang tagapayo ay nagturo sa kanya?

¹⁴Kanino siya humingi ng payo upang maliwanagan, at nagturo sa kanya sa landas ng katarungan, at nagturo sa kanya ng kaalaman, at nagpakilala sa kanya ng daan ng pagkaunawa?

¹⁵Masdan mo, ang mga bansa ay parang isang patak ng tubig sa timba, itinuturing na parang alabok sa timbangan; masdan mo, kanyang itinataas ang mga pulo na parang pinong alabok.

¹⁶Ang Lebanon ay hindi sapat upang maging panggatong, ni ang mga hayop niyon ay sapat na handog na sinusunog.

¹⁷Lahat ng mga bansa ay parang walang anuman sa harap niya; kanyang itinuring ang mga ito na mas kulang pa sa wala at walang laman.

¹⁸Kanino nga ninyo itutulad ang Diyos? O anong wangis ang ihahambing ninyo sa kanya?

¹⁹Sa larawang inanyuan! Hinulma ito ng manggagawa, at binabalot ito ng ginto ng platero, at hinulmahan ito ng mga pilak na kuwintas.

²⁰Siyang napakadukha ay pumipili bilang handog ng kahoy na hindi mabubulok; siya'y humahanap ng isang bihasang manlililok upang gumawa ng larawang inanyuan na hindi makakakilos.

²¹Hindi ba ninyo nalaman? Hindi ba ninyo narinig? Hindi ba sinabi sa inyo mula nang una? Hindi ba ninyo naunawaan bago pa inilagay ang mga pundasyon ng lupa?

²²Siya ang nakaupo sa balantok ng lupa, at ang mga naninirahan doon ay parang mga balang; siyang naglaladlad ng langit na parang tabing, at inilaladlad ang mga iyon na parang tolda upang tirahan;

²³na dinadala sa wala ang mga pinuno, at ginagawang walang kabuluhan ang mga hukom ng lupa.

²⁴Oo, sila'y hindi nagtatanim, oo, sila'y hindi naghahasik, oo, ang kanilang puno ay hindi nag-uugat sa lupa, at humihihip din siya sa kanila at sila'y natutuyo, at tinatangay sila ng ipu-ipo na gaya ng dayami.

²⁵Kanino nga ninyo ako itutulad, upang makatulad niya ako? sabi ng Banal.

²⁶Itingin ninyo ang inyong mga mata sa itaas, at tingnan ninyo kung sinong lumikha ng mga ito? Siya na naglalabas ng kanilang hukbo ayon sa bilang; tinatawag niya sila ayon sa pangalan; sa pamamagitan ng kadakilaan ng kanyang kapangyarihan, at dahil sa siya'y malakas sa kapangyarihan ay walang nagkukulang.

²⁷Bakit sinasabi mo, O Jacob, at sinasalita mo, O Israel, “Ang daan ko ay lingid sa PANGINOON, at nilalagpasan ng aking Diyos ang kahatulan ko”?

²⁸Hindi mo ba nalaman? Hindi mo ba narinig? Ang PANGINOON ang walang hanggang Diyos, ang Lumikha ng mga dulo ng lupa. Hindi siya nanghihina, o napapagod man; walang makatatarok ng kanyang kaunawaan.

²⁹Siya'y nagbibigay ng lakas sa mahina; at sa kanya na walang kapangyarihan ay dinadagdagan niya ang kalakasan.

³⁰Maging ang mga kabataan ay manghihina at mapapagod, at ang mga binata ay lubos na mabubuwal;

³¹ngunit silang naghihintay sa PANGINOON ay magpapanibagong lakas, sila'y paiilanglang na may mga pakpak na parang mga agila, sila'y tatakbo at hindi mapapagod, sila'y lalakad, at hindi manghihina.