Read Ang Biblia, 2001 Isaias 44 Bible Online

Isaias 44 - Ang Biblia, 2001 bible

Isaias 44

¹“Ngunit ngayo'y pakinggan mo, O Jacob na aking lingkod, at Israel na aking pinili!

²Ganito ang sabi ng PANGINOON na lumalang sa iyo, at mula sa sinapupunan ay nagbigay sa iyo ng anyo, na siyang tutulong sa iyo: Huwag kang matakot, O Jacob na aking lingkod; Jeshurun, na aking pinili.

³Sapagkat bubuhusan ko ng tubig ang uhaw na lupa, at ng mga bukal ang tuyong lupa; aking ibubuhos ang aking Espiritu sa lahi mo, at ang aking pagpapala sa mga anak mo.

⁴Sila'y sisibol sa gitna ng mga damo, gaya ng sauce, tulad ng mga halaman sa dumadaloy na batis.

⁵Sasabihin ng isang ito, ‘Ako'y sa PANGINOON,’ at tatawaging Jacob ng iba ang kanyang sarili, at isusulat ng iba sa kanyang kamay, ‘Sa PANGINOON,’ at tatawagin ang kanyang sarili sa pangalang Israel.”

⁶Ganito ang sabi ng PANGINOON, ang Hari ng Israel, at ng kanyang Manunubos, na PANGINOON ng mga hukbo: “Ako ang una at ang huli; at liban sa akin ay walang Diyos.

⁷At sino, na gaya ko, tatawag, at magpapahayag, at mag-aayos sa ganang akin, mula nang aking itatag ang matandang bayan? At ang mga bagay na dumarating, at ang mangyayari, ay ipahahayag nila.

⁸Kayo'y huwag matakot, o mangilabot man hindi ko ba ipinahayag sa iyo nang una, at sinabi iyon? At kayo ang aking mga saksi! May Diyos ba liban sa akin? Oo, walang malaking Bato; ako'y walang nakikilalang iba.”

⁹Lahat ng gumagawa ng mga diyus-diyosan ay walang kabuluhan, at ang mga bagay na kanilang kinalulugdan ay hindi mapapakinabangan. At ang kanilang mga saksi ay hindi nakakakita ni nakakaalam, upang sila'y mapahiya.

¹⁰Sino ang nag-anyo sa isang diyos, o naghulma ng larawang inanyuan, na di pakikinabangan sa anuman?

¹¹Narito, lahat ng kanyang kasama ay mapapahiya; ang mga manggagawa ay mga tao lamang. Hayaang magtipon silang lahat, hayaan silang magsitayo; sila'y matatakot, sila'y sama-samang mapapahiya.

¹²Ang panday na may kagamitang bakal ay gumagawa nito sa mga baga, at sa pamamagitan ng mga pamukpok, siya'y humuhugis sa pamamagitan ng malakas na bisig. Siya'y nagugutom, at ang kanyang lakas ay nawawala, siya'y hindi umiinom ng tubig, at nanghihina.

¹³Ang karpintero ay nag-uunat ng isang pising panukat, kanyang tinatandaan iyon ng lapis, kanyang inaanyuan sa pamamagitan ng mga katam at tinatandaan ng mga kompas. Hinuhugisan niya ito ayon sa anyo ng tao, ayon sa kagandahan ng tao, upang manirahan sa bahay.

¹⁴Pumuputol siya para sa kanya ng mga sedro, at kumukuha siya ng puno ng roble at ng ensina, pinapatibay niya para sa kanya sa gitna ng mga punungkahoy sa gubat. Siya'y nagtatanim ng puno ng abeto, at pinalalago iyon ng ulan.

¹⁵Pagkatapos iyon ay magiging panggatong para sa tao; kumukuha siya ng bahagi nito upang ipagpainit sa sarili. Siya'y nagsisindi ng apoy at nagluluto ng tinapay. Gagawa rin siya ng isang diyos, at sasambahin iyon; ginagawa niya itong larawang inanyuan at lumuluhod sa harapan niyon.

¹⁶Kanyang iginagatong ang kalahati niyon sa apoy, at ang kalahati nito ay ikinakain niya ng karne, siya'y nag-iihaw ng iihawin at nasisiyahan. Siya'y nagpapainit din at nagsasabi, “Aha, ako'y naiinitan, aking nakikita ang apoy!”

¹⁷At ang nalabi ay ginagawa niyang diyos, ang kanyang diyus-diyosan. Kanya itong niluluhuran at sinasamba, dinadalanginan, at nagsasabi, “Iligtas mo ako; sapagkat ikaw ay aking diyos!”

¹⁸Hindi nila nalalaman, o nauunawaan man; sapagkat ipinikit niya ang kanilang mga mata, upang sila'y huwag makakita; at ang kanilang mga puso, upang huwag silang makaunawa.

¹⁹At walang nakakaalala o mayroon mang kaalaman, o pang-unawa upang magsabi, “Aking sinunog ang kalahati niyon sa apoy; ako ay nagluto din ng tinapay sa mga baga niyon; ako'y nag-ihaw ng karne at kinain ko; at gagawin ko ba ang nalabi niyon na kasuklamsuklam? Magpapatirapa ba ako sa isang pirasong kahoy?”

²⁰Siya'y kumakain ng abo; iniligaw siya ng nadayang kaisipan, at hindi niya mailigtas ang kanyang kaluluwa, o makapagsabi, “Wala bang kasinungalingan sa aking kanang kamay?”

²¹Iyong alalahanin ang mga bagay na ito, O Jacob, at Israel, sapagkat ikaw ay aking lingkod; aking inanyuan ka, ikaw ay aking lingkod; O Israel, ikaw ay hindi ko malilimutan.

²²Aking pinawi na parang ulap ang mga pagsuway mo, at ang iyong mga kasalanan na gaya ng ambon, manumbalik ka sa akin sapagkat ikaw ay tinubos ko.

²³Umawit ka, O langit, sapagkat ginawa iyon ng PANGINOON; kayo'y sumigaw, O mga mababang bahagi ng lupa; kayo'y biglang mag-awitan, O mga bundok, O gubat, at bawat punungkahoy doon! Sapagkat tinubos ng PANGINOON ang Jacob, at luluwalhatiin ang kaniyang sarili sa Israel.

²⁴Ganito ang sabi ng PANGINOON, ang iyong Manunubos, at nag-anyo sa iyo mula sa sinapupunan: “Ako ang PANGINOON na gumagawa ng lahat na bagay; na mag-isang nagladlad ng mga langit, na naglatag ng lupa — sinong kasama ko?

²⁵na bumibigo sa mga tanda ng mga sinungaling, at ginagawang hangal ang mga manghuhula; na nagpapaurong sa mga pantas, at ginagawang kahangalan ang kanilang kaalaman;

²⁶na nagpapatunay sa salita ng kanyang lingkod, at nagsasagawa ng payo ng kanyang mga sugo; na nagsasabi ng tungkol sa Jerusalem, ‘Siya'y paninirahan;’ at tungkol sa mga lunsod ng Juda, ‘Matatayo sila, at aking ibabangon ang kanilang pagkaguho.’

²⁷Na nagsasabi sa kalaliman, ‘Ikaw ay matuyo, aking tutuyuin ang iyong mga ilog;’

²⁸na nagsasabi tungkol kay Ciro, ‘Siya'y aking pastol, at kanyang tutuparin ang lahat ng aking kaligayahan’; na nagsasabi tungkol sa Jerusalem, ‘Siya'y matatayo,’ at sa templo, ‘Ang iyong pundasyon ay ilalagay.’”