Read Ang Biblia, 2001 Isaias 47 Bible Online

Isaias 47 - Ang Biblia, 2001 bible

Isaias 47

¹Ikaw ay bumaba at umupo sa alabok, O anak na dalagang birhen ng Babilonia; maupo ka sa lupa na walang trono, O anak na babae ng mga Caldeo! Sapagkat hindi ka na tatawaging maselan at mahinhin.

²Ikaw ay kumuha ng gilingang bato, at gumiling ka ng harina; mag-alis ka ng iyong belo, maghubad ka ng balabal, ilitaw mo ang iyong binti, tumawid ka sa mga ilog.

³Ang iyong kahubaran ay malalantad, ang iyong kahihiyan ay makikita, ako'y maghihiganti, at wala akong ililigtas na tao.

⁴Ang aming Manunubos — PANGINOON ng mga hukbo ang kanyang pangalan — ay ang Banal ng Israel.

⁵Maupo kang tahimik, at pumasok ka sa kadiliman, O anak na babae ng mga Caldeo; sapagkat hindi ka na tatawaging maybahay ng mga kaharian.

⁶Ako'y nagalit sa aking bayan, ang aking mana ay aking dinungisan; ibinigay ko sila sa iyong kamay, hindi mo sila pinagpakitaan ng kaawaan; sa matatanda ay pinabigat mong lubha ang iyong pasan.

⁷At iyong sinabi, “Ako'y magiging maybahay mo magpakailanman,” na anupa't hindi mo inilagay ang mga bagay na ito sa iyong puso, o inalaala mo man ang kanilang wakas.

⁸Ngayon nga'y pakinggan mo ito, ikaw na namumuhay sa mga kalayawan, na tumatahang matiwasay, na nagsasabi sa kanyang puso, “Ako nga, at walang iba liban sa akin; hindi ako uupong gaya ng babaing balo o mararanasan man ang pagkawala ng mga anak”:

⁹Ngunit ang dalawang bagay na ito ay darating sa iyo sa isang sandali, sa isang araw; ang pagkawala ng mga anak at pagkabalo ay buong-buong darating sa iyo, sa kabila ng iyong maraming pangkukulam, at sa malaking kapangyarihan ng iyong panggagayuma.

¹⁰Sapagkat ikaw ay nagtiwala sa iyong kasamaan, iyong sinabi, “Walang nakakakita sa akin”; ang iyong karunungan at ang iyong kaalaman ang nagligaw sa iyo, at iyong sinabi sa iyong puso, “Ako nga, at walang iba liban sa akin.”

¹¹Ngunit ang kasamaan ay darating sa iyo, na hindi mo malalaman ang pinagmulan; at ang kapahamakan ay darating sa iyo; na hindi mo maaalis; at ang pagkawasak ay biglang darating sa iyo, na hindi mo nalalaman.

¹²Tumayo ka ngayon sa iyong panggagayuma, at sa marami mong pangkukulam, na iyong ginawa mula sa iyong kabataan; marahil ay makikinabang ka, marahil ay mananaig ka.

¹³Ikaw ay pagod na sa dinami-dami ng iyong mga payo; patayuin sila at iligtas ka, sila na nanghuhula sa pamamagitan ng langit, na nagmamasid sa mga bituin, na nanghuhula sa pamamagitan ng buwan, kung anong mangyayari sa iyo.

¹⁴Narito, sila'y gaya ng pinagputulan ng trigo, sinusunog sila ng apoy; hindi nila maililigtas ang kanilang kaluluwa mula sa kapangyarihan ng liyab. Walang baga na pagpapainitan sa kanila, o apoy na sa harapan nito'y makakaupo ang sinuman.

¹⁵Ganito ang mangyayari sa kanila na kasama mong gumawa, silang nangalakal na kasama mo mula sa iyong kabataan, bawat isa ay nagpalabuy-laboy sa kanyang sariling lakad; walang sinumang sa iyo ay magliligtas.