Read Ang Biblia, 2001 Isaias 57 Bible Online

Isaias 57 - Ang Biblia, 2001 bible

Isaias 57

¹Ang matuwid ay namamatay, at walang taong nagdaramdam; ang mga taong tapat ay pumapanaw, samantalang walang nakakaunawa. Sapagkat ang matuwid na tao ay inilalayo sa kasamaan.

²Siya'y pumapasok sa kapayapaan; sila'y nagpapahinga sa kanilang mga higaan bawat isa'y lumalakad sa kanyang katuwiran.

³Ngunit kayo, magsilapit kayo rito, kayong mga anak ng babaing manghuhula, mga supling ng masamang babae[1] at mangangalunya.

⁴Sino ang inyong tinutuya? Laban kanino kayo nagbubukas ng bibig, at naglalawit ng dila? Hindi ba kayo'y mga anak ng pagsuway, supling ng pandaraya,

⁵kayong mga nag-aalab na may pagnanasa sa gitna ng mga ensina, sa ilalim ng bawat luntiang punungkahoy; na pumapatay ng inyong mga anak sa mga libis, sa mga bitak ng mga bato sa mga bangin?

⁶Sa gitna ng mga makinis na bato sa libis ang iyong bahagi; sila, sila ang iyong bahagi; sa kanila ka nagbuhos ng inuming handog, ikaw ay nag-alay ng handog na butil. Mapapayapa ba ako sa mga bagay na ito?

⁷Sa isang mataas at matayog na bundok ay inilagay mo ang iyong higaan; doon ka naman sumampa upang maghandog ng alay.

⁸At sa likod ng mga pintuan at ng mga hamba ay itinaas mo ang iyong sagisag; sapagkat hinubaran mo ang iyong sarili sa iba kaysa akin, at ikaw ay sumampa roon, iyong pinaluwang ang iyong higaan; at nakipagtipan ka sa kanila, iyong inibig ang kanilang higaan, minasdan mo ang kanilang pagkalalaki.

⁹Ikaw ay naglakbay sa hari na may dalang langis, at pinarami mo ang iyong mga pabango; at iyong ipinadala ang iyong mga sugo sa malayo, at iyong pinababa hanggang sa Sheol.

¹⁰Ikaw ay napagod sa kahabaan ng iyong lakad, gayunma'y hindi mo sinabi, “Ito'y walang pag-asa”; ikaw ay nakasumpong ng bagong buhay para sa iyong lakas, kaya't hindi ka nanlupaypay.

¹¹At kanino ka nangilabot at natakot, anupa't ikaw ay nagsinungaling, at hindi mo ako inalaala, o inisip mo man? Hindi ba ako tumahimik nang matagal na panahon, at hindi mo ako kinatatakutan?

¹²Aking ipahahayag ang iyong katuwiran at ang iyong mga gawa, ngunit hindi mo mapapakinabangan.

¹³Kapag ikaw ay sumigaw, iligtas ka nawa ng mga diyus-diyosang iyong tinipon! Ngunit tatangayin sila ng hangin, isang hinga ang tatangay sa kanila. Ngunit siyang nanganganlong sa akin ay mag-aari ng lupain, at magmamana ng aking banal na bundok.

¹⁴At kanyang sasabihin, “Inyong patagin, inyong patagin, ihanda ninyo ang lansangan, inyong alisin ang bawat sagabal sa lansangan ng aking bayan.”

¹⁵Sapagkat ganito ang sabi ng Mataas at Matayog na tumatahan sa walang hanggan, na ang pangalan ay Banal: “Ako'y naninirahan sa mataas at banal na dako, at gayundin sa may pagsisisi at mapagpakumbabang-loob, upang buhayin ang loob ng mapagpakumbaba, at upang buhayin ang puso ng may pagsisisi.

¹⁶Sapagkat hindi ako makikipagtalo magpakailanman, o magagalit man akong lagi; sapagkat ang espiritu ay manlulupaypay sa harap ko, at ang mga kaluluwa na aking ginawa.

¹⁷Dahil sa kasamaan ng kanyang kasakiman ay nagalit ako, sinaktan ko siya, ikinubli ko ang aking mukha at ako'y nagalit; ngunit nagpatuloy siya sa pagtalikod sa lakad ng kanyang puso.

¹⁸Aking nakita ang kanyang mga lakad, ngunit pagagalingin ko siya; aking papatnubayan siya, at panunumbalikin ko sa kanya ang kaaliwan, at sa mga nananangis sa kanya.

¹⁹Aking nilikha ang bunga ng mga labi. Kapayapaan, kapayapaan, sa kanya na malayo at sa kanya na malapit, sabi ng PANGINOON; at aking pagagalingin siya.

²⁰Ngunit ang masama ay parang maunos na dagat; sapagkat hindi matatahimik, at ang kanyang tubig ay naglalabas ng burak at dumi.

²¹Walang kapayapaan, sabi ng aking Diyos, para sa masasama.”