Read Ang Biblia, 2001 Isaias 6 Bible Online

Isaias 6 - Ang Biblia, 2001 bible

Isaias 6

¹Noong taong mamatay si Haring Uzias ay nakita ko ang Panginoon na nakaupo sa isang tronong matayog at mataas; at napuno ang templo ng laylayan ng kanyang damit.

²Sa itaas niya ay nakatayo ang mga serafin; bawat isa'y may anim na pakpak; may dalawang nakatakip sa kanyang mukha, may dalawa na nakatakip sa kanyang mga paa, at may dalawa na naglilipad sa kanya.

³At tinawag ng isa ang isa at sinabi: “Banal, banal, banal ang PANGINOON ng mga hukbo; ang buong lupa ay punô ng kanyang kaluwalhatian.”

⁴At ang mga pundasyon ng mga pintuan ay nayanig sa tinig ng sumisigaw, at ang bahay ay napuno ng usok.

⁵Nang magkagayo'y sinabi ko: “Kahabag-habag ako! Ako'y napahamak sapagkat ako'y lalaking may maruruming labi, at ako'y naninirahan sa gitna ng bayan na may maruruming labi; sapagkat nakita ng aking mga mata ang Hari, ang PANGINOON ng mga hukbo!”

⁶Nang magkagayo'y lumipad papalapit sa akin ang isa sa mga serafin na may baga sa kanyang kamay na kanyang kinuha ng mga sipit mula sa dambana.

⁷Inilapat niya ito sa aking bibig, at nagsabi, “Ngayong lumapat ito sa iyong mga labi, ang iyong kasamaan ay naalis na, at ang iyong kasalanan ay pinatawad na.”

⁸At narinig ko ang tinig ng Panginoon, na nagsasabi, “Sinong susuguin ko, at sinong hahayo para sa atin?” Nang magkagayo'y sinabi ko, “Narito ako; suguin mo ako!”

⁹At sinabi niya, “Ikaw ay humayo, at sabihin mo sa bayang ito: ‘Patuloy kayong makinig, ngunit huwag ninyong unawain; patuloy ninyong tingnan, ngunit huwag ninyong alamin!’

¹⁰Patabain mo ang puso ng bayang ito, at iyong pabigatin ang kanilang mga pandinig, at iyong ipikit ang kanilang mga mata; baka sila'y makakita ng kanilang mga mata, at makarinig ng kanilang mga tainga, at makaunawa ng kanilang puso, at magbalik-loob, at magsigaling.”

¹¹Nang magkagayo'y sinabi ko, “O Panginoon, hanggang kailan?” At siya'y sumagot: “Hanggang sa ang mga lunsod ay magiba na walang naninirahan, at ang mga bahay ay mawalan ng tao, at ang lupain ay maging lubos na mawasak,

¹²at ilayo ng PANGINOON ang mga tao, at ang mga pinabayaang dako ay marami sa gitna ng lupain.

¹³At bagaman magkaroon ng ikasampung bahagi roon, muli itong susunugin, gaya ng isang roble o isang ensina, na ang tuod ay nananatiling nakatayo kapag ito ay pinuputol.” Ang banal na binhi ang siyang tuod niyon.