Read Ang Biblia, 2001 Jeremias 11 Bible Online

Jeremias 11 - Ang Biblia, 2001 bible

Jeremias 11

¹Ang salitang dumating kay Jeremias mula sa PANGINOON na nagsasabi,

²“Pakinggan ninyo ang mga salita ng tipang ito, at sabihin ninyo sa mga mamamayan ng Juda at mamamayan ng Jerusalem.

³Sasabihin mo sa kanila, Ganito ang sabi ng PANGINOON, ng Diyos ng Israel: Sumpain ang taong hindi nakikinig sa mga salita ng tipang ito,

⁴na aking iniutos sa inyong mga ninuno, nang araw na aking inilabas sila mula sa lupain ng Ehipto, mula sa hurnong bakal, na sinasabi, Makinig kayo sa aking tinig, at gawin ninyo ang lahat ng iniuutos ko sa inyo. Sa gayo'y magiging bayan ko kayo, at ako'y magiging inyong Diyos,

⁵upang aking maisagawa ang aking ipinangako sa inyong mga ninuno, na bibigyan ko sila ng isang lupaing dinadaluyan ng gatas at pulot, gaya sa araw na ito.” Nang magkagayo'y sumagot ako, “Amen, O PANGINOON.”

⁶At sinabi ng PANGINOON sa akin, “Ipahayag mo ang lahat ng mga salitang ito sa mga lunsod ng Juda, at sa mga lansangan ng Jerusalem: Pakinggan ninyo ang mga salita ng tipang ito at inyong isagawa.

⁷Sapagkat taimtim kong binalaan ang inyong mga ninuno nang araw na aking iahon sila sa lupain ng Ehipto at patuloy ko silang binabalaan hanggang sa araw na ito, na aking sinasabi, Sundin ninyo ang aking tinig.

⁸Gayunma'y hindi sila sumunod o ikiniling man ang kanilang pandinig, kundi lumakad ang bawat isa sa katigasan ng kanyang masamang puso. Kaya't dinala ko sa kanila ang lahat ng salita ng tipang ito, na iniutos kong gawin nila, ngunit hindi nila ginawa.”

⁹At sinabi sa akin ng PANGINOON, “May sabwatang natagpuan sa mga kalalakihan ng Juda at sa mga mamamayan ng Jerusalem.

¹⁰Sila'y bumalik sa mga kasamaan ng kanilang mga ninuno na tumangging makinig sa aking mga salita. Sila'y nagsisunod sa ibang mga diyos upang paglingkuran ang mga iyon. Sinira ng sambahayan ng Israel at ng Juda ang tipan na aking ginawa sa kanilang mga ninuno.

¹¹Kaya't ganito ang sabi ng PANGINOON, Narito, ako'y magdadala sa kanila ng kasamaan na hindi nila matatakasan. Bagaman sila'y dumaing sa akin, hindi ko sila papakinggan.

¹²Kung magkagayo'y hahayo at dadaing ang mga lunsod ng Juda at ang mga naninirahan sa Jerusalem sa mga diyos na kanilang pinaghandugan ng insenso, ngunit hindi sila maililigtas sa panahon ng kanilang kagipitan.

¹³Sapagkat ang iyong mga diyos ay naging kasindami ng iyong mga bayan, O Juda; at kasindami ng mga lansangan ng Jerusalem ang mga dambana na inyong itinayo sa kahihiyan, mga dambana upang pagsunugan ng insenso kay Baal.

¹⁴“Kaya't huwag kang manalangin para sa bayang ito, o dumaing alang-alang sa kanila, sapagkat hindi ako makikinig kapag sila'y tumawag sa akin sa panahon ng kanilang kagipitan.

¹⁵Anong karapatan mayroon ang aking minamahal sa aking bahay, gayong siya'y gumawa ng napakasamang mga gawa? Mailalayo ba ng mga panata at handog na laman ang iyong kapahamakan? Makapagsasaya ka pa ba?

¹⁶Tinawag ka ng PANGINOON na, ‘Luntiang puno ng olibo, maganda at may mabuting bunga;’ ngunit sa pamamagitan ng ingay ng malakas na bagyo ay susunugin niya ito, at ang mga sanga nito ay matutupok.

¹⁷Ang PANGINOON ng mga hukbo na nagtanim sa iyo ay nagpahayag ng kasamaan laban sa iyo, dahil sa kasamaang ginawa ng sambahayan ng Israel at ng sambahayan ng Juda. Ginalit nila ako sa pamamagitan ng pag-aalay ng handog kay Baal.”

¹⁸Ipinaalam iyon sa akin ng PANGINOON at nalaman ko; pagkatapos ay ipinakita mo sa akin ang kanilang masasamang gawa.

¹⁹Ngunit ako'y naging gaya ng maamong kordero na inaakay patungo sa katayan. Hindi ko alam na laban sa akin ay gumawa sila ng mga pakana, na sinasabi, “Sirain natin ang punungkahoy at ang bunga nito, at ihiwalay natin siya sa lupain ng mga nabubuhay, upang ang kanyang pangalan ay hindi na maalala.”

²⁰Ngunit, O PANGINOON ng mga hukbo, na humahatol ng matuwid, na sumusubok sa puso[1] at sa pag-iisip, ipakita mo sa akin ang iyong paghihiganti sa kanila, sapagkat sa iyo'y inihayag ko ang aking ipinaglalaban.

²¹Kaya't ganito ang sabi ng PANGINOON tungkol sa mga lalaki ng Anatot na nagbabanta sa iyong buhay, at nagsasabi, “Huwag kang magsalita ng propesiya sa pangalan ng PANGINOON, kung hindi ay mamamatay ka sa aming kamay” —

²²kaya't ganito ang sabi ng PANGINOON ng mga hukbo: “Parurusahan ko sila. Ang mga kabataang lalaki ay mamamatay sa pamamagitan ng tabak, ang kanilang mga anak na lalaki at babae ay mamamatay sa gutom.

²³Walang matitira sa kanila sapagkat ako'y magdadala ng kasamaan sa mga mamamayan ng Anatot, sa taon ng pagdalaw sa kanila.”