Read Ang Biblia, 2001 Jeremias 2 Bible Online

Jeremias 2 - Ang Biblia, 2001 bible

Jeremias 2

¹Ang salita ng PANGINOON ay dumating sa akin, na nagsasabi,

²“Humayo ka at ipahayag mo sa pandinig ng Jerusalem na sinasabi, Ganito ang sabi ng PANGINOON: Naaalala ko ang katapatan ng iyong kabataan, ang iyong pag-ibig bilang babaing ikakasal, kung paanong sumunod ka sa akin sa ilang, sa lupaing hindi hinasikan.

³Ang Israel ay banal sa PANGINOON, ang unang bunga ng kanyang ani. Lahat ng nagsikain nito ay nagkasala, ang kasamaan ay dumating sa kanila, sabi ng PANGINOON.”

⁴Pakinggan mo ang salita ng PANGINOON, O sambahayan ni Jacob, at lahat ng mga angkan ng sambahayan ng Israel.

⁵Ganito ang sabi ng PANGINOON: “Anong kamalian ang natagpuan sa akin ng inyong mga magulang upang ako'y kanilang layuan, at sumunod sa kawalang kabuluhan, at naging walang kabuluhan?

⁶Hindi nila sinabi, ‘Nasaan ang PANGINOON na nag-ahon sa atin mula sa lupain ng Ehipto, na pumatnubay sa atin sa ilang, sa lupain ng mga disyerto at mga hukay, sa lupain ng tagtuyot at malalim na kadiliman, sa lupaing hindi dinaanan ng sinuman at walang taong nanirahan?’

⁷At dinala ko kayo sa masaganang lupain, upang sa mga bunga ng mabubuting bagay nito kayo ay kumain. Ngunit nang kayo'y pumasok ang lupain ko'y inyong dinungisan, at ang aking pamana ay ginawa ninyong karumaldumal.

⁸Hindi sinabi ng mga pari, ‘Nasaan ang PANGINOON?’ Silang nagsisihawak ng kautusan ay hindi nakakilala sa akin; ang mga pinuno[1] ay sumuway sa akin, at ang mga propeta ay nagsalita ng propesiya sa pamamagitan ni Baal, at nagsisunod sa mga bagay na walang pakinabang.

⁹“Kaya't makikipagtalo pa rin ako sa inyo, sabi ng PANGINOON, at sa mga anak ng inyong mga anak ay makikipagtalo ako.

¹⁰Sapagkat tumawid kayo sa mga baybayin ng Kittim,[2] at inyong tingnan, at magsugo kayo sa Kedar, at magsuring mainam; at inyong tingnan kung may nangyari nang ganitong bagay.

¹¹Nagpalit ba ang isang bansa ng mga diyos, bagaman sila'y hindi mga diyos? Ngunit ipinagpalit ng bayan ko ang kanilang kaluwalhatian sa hindi pinakikinabangan.

¹²Magtaka kayo, O mga langit, sa bagay na ito, at magulat kayo, mawasak kayong lubos, sabi ng PANGINOON.

¹³Sapagkat ang bayan ko ay gumawa ng dalawang kasamaan: tinalikuran nila ako, ang bukal ng mga tubig na buháy, at gumawa para sa kanila ng mga tipunan ng tubig na mga sirang tipunan na hindi malagyan ng tubig.

¹⁴“Ang Israel ba'y alipin? Siya ba'y aliping ipinanganak sa bahay? Bakit nga siya'y naging hayop na nasila?

¹⁵Ang mga batang leon ay nagsiungal laban sa kanya, at sila'y malakas na nagsiungal. Winasak nila ang kanyang lupain; ang kanyang mga lunsod ay guho, walang naninirahan.

¹⁶Bukod dito'y binasag[3] ng mga anak ng Memfis at ng Tafnes ang bao ng iyong ulo.

¹⁷Hindi ba ikaw na rin ang nagdala nito sa iyong sarili, dahil sa iyong pagtalikod sa PANGINOON mong Diyos, nang kanyang patnubayan ka sa daan?

¹⁸At ano ngayon ang napala mo sa pagpunta sa Ehipto, upang uminom ng tubig ng Nilo? O anong napala mo sa pagpunta sa Asiria, upang uminom ng tubig ng Eufrates?

¹⁹Parurusahan ka ng iyong sariling kasamaan, at ang iyong pagtalikod ang sa iyo'y sasaway. Alamin mo at iyong tingnan na masama at mapait na iyong talikuran ang PANGINOON mong Diyos, at ang takot sa akin ay wala sa iyo, sabi ng Panginoong DIYOS ng mga hukbo.

²⁰“Sapagkat matagal nang panahong binasag ko ang iyong pamatok at ang mga gapos mo'y nilagot; ngunit iyong sinabi, ‘Hindi ako maglilingkod.’ Sapagkat sa bawat mataas na burol at sa lilim ng bawat luntiang punungkahoy ay yumuko kang tulad sa mahalay na babae.[4]

²¹Gayunma'y itinanim kita na isang piling puno ng ubas, na pawang dalisay na binhi. Bakit nga naging bansot ka at naging ligaw na ubas?

²²Kahit maligo ka ng lihiya, at gumamit ng maraming sabon, ang mantsa ng iyong pagkakasala ay nasa harapan ko pa rin, sabi ng Panginoong DIYOS.

²³Paano mo nasasabi, ‘Hindi ako nadungisan, hindi ako sumunod sa mga Baal’? Tingnan mo ang iyong daan sa libis! Alamin mo kung ano ang iyong ginawa! Ikaw ay isang matuling batang kamelyo na pinagsala-salabat ang kanyang mga daan,

²⁴isang mailap na asno na sanay sa ilang, na sa kanyang init ay sinisinghot ang hangin! Sinong makakapigil sa kanyang pagnanasa? Hindi na mapapagod pa ang mga nagsisihanap sa kanya; sa kanyang kabuwanan ay kanilang matatagpuan siya.

²⁵Ingatan mo ang iyong paa sa paglakad na walang panyapak, at ang iyong lalamunan sa pagkauhaw. Ngunit iyong sinabi, ‘Walang pag-asa, sapagkat ako'y umibig sa mga dayuhan, at ako'y susunod sa kanila!’

²⁶“Kung paanong ang isang magnanakaw ay napapahiya kapag nahuhuli, gayon mapapahiya ang sambahayan ni Israel; sila, ang kanilang mga hari, ang kanilang mga pinuno, ang kanilang mga pari, at ang kanilang mga propeta,

²⁷na nagsasabi sa punungkahoy, ‘Ikaw ay aking ama;’ at sa bato, ‘Ipinanganak mo ako.’ Sapagkat sila'y tumalikod sa akin, at hindi ang kanilang mukha. Ngunit sa panahon ng kanilang kaguluhan ay sinasabi nila, ‘Bumangon ka at iligtas mo kami!’

²⁸Ngunit nasaan ang iyong mga diyos na ginawa mo para sa iyo? Hayaan mo silang magsibangon, kung maililigtas nila kayo sa panahon ng iyong kaguluhan, sapagkat kung gaano karami ang iyong mga bayan ay gayon ang iyong mga diyos, O Juda.

²⁹“Bakit kayo nagrereklamo laban sa akin? Kayong lahat ay naghimagsik laban sa akin, sabi ng PANGINOON.

³⁰Sa walang kabuluhan ang mga anak ninyo'y aking sinaktan; sila'y hindi tumanggap ng saway. Nilamon ng inyong sariling tabak ang inyong mga propeta, na gaya ng leong mapamuksa.

³¹At ikaw, O salinlahi, dinggin ninyo ang salita ng PANGINOON. Ako ba'y naging lupang ilang sa Israel, o isang lupain ng makapal na kadiliman? Bakit sinasabi ng aking bayan, ‘Kami ay malaya, hindi na kami lalapit pa sa iyo’?

³²Malilimutan ba ng isang dalaga ang kanyang mga hiyas, o ng isang ikakasal na babae ang kanyang kasuotan? Gayunma'y kinalimutan ako ng aking bayan sa di mabilang na mga araw.

³³“Kay galing mong pinamahalaan ang iyong lakad upang humanap ng mga mangingibig! Anupa't maging sa masasamang babae ay itinuro mo ang iyong mga lakad.

³⁴Sa iyong mga palda ay natagpuan din ang dugong ikinabubuhay ng mga dukhang walang sala; hindi mo sila natagpuan na sapilitang pumapasok. Gayunman, sa kabila ng lahat ng mga ito

³⁵ay sinasabi mo, ‘Ako'y walang sala; tunay na ang kanyang galit sa akin ay lumayo na.’ Narito, sa kahatulan ay dadalhin kita, sapagkat iyong sinabi, ‘Hindi ako nagkasala.’

³⁶Kay dali mong magpagala-gala na binabago mo ang iyong lakad! Ilalagay ka sa kahihiyan ng Ehipto na gaya ng panghihiya sa iyo ng Asiria.

³⁷Mula doon ay lalabas ka rin na ang iyong mga kamay ay nakapatong sa iyong ulo, sapagkat itinakuwil ng PANGINOON ang iyong mga pinagkakatiwalaan, at sa pamamagitan nila'y hindi ka magtatagumpay.