Read Ang Biblia, 2001 Jeremias 20 Bible Online

Jeremias 20 - Ang Biblia, 2001 bible

Jeremias 20

¹Napakinggan ni Pashur na anak ni Imer na pari, na punong-tagapangasiwa sa bahay ng PANGINOON, si Jeremias na nagsasalita ng propesiya tungkol sa mga bagay na ito.

²Nang magkagayo'y sinaktan ni Pashur si Jeremias na propeta, at ginapos sa tanikala sa mas mataas na pintuan ng Benjamin sa bahay ng PANGINOON.

³Kinabukasan, nang mapalaya na ni Pashur si Jeremias mula sa mga tanikala, sinabi ni Jeremias sa kanya, “Hindi ka tinatawag ng PANGINOON sa pangalang Pashur, kundi Magor-missabib.[1]

⁴Sapagkat ganito ang sabi ng PANGINOON: Narito, gagawin kitang kilabot sa iyong sarili at sa iyong mga kaibigan. Sila'y mabubuwal sa pamamagitan ng tabak ng kanilang mga kaaway habang ikaw ay nakatingin. At ibibigay ko ang buong Juda sa kamay ng hari ng Babilonia. Kanyang dadalhin sila bilang mga bihag sa Babilonia, at papatayin sila ng tabak.

⁵Bukod dito ay ibibigay ko ang lahat ng kayamanan ng lunsod na ito, lahat ng kinita nito, lahat ng mahahalagang ari-arian nito, at ang lahat ng kayamanan ng mga hari ng Juda sa kamay ng kanilang mga kaaway na mananamsam sa kanila na huhuli at magdadala sa kanila sa Babilonia.

⁶At ikaw, Pashur, at ang lahat ng nakatira sa iyong bahay ay pupunta sa pagkabihag. Pupunta ka sa Babilonia at doon ka mamamatay, at doon ka ililibing, ikaw at ang lahat mong mga kaibigan na iyong pinagpahayagan ng kasinungalingan.”

⁷O PANGINOON, dinaya[2] mo ako, at ako'y nadaya;[3] mas malakas ka kaysa akin, at nanaig ka. Ako'y nagiging katatawanan buong araw, tinutuya ako ng bawat isa.

⁸Sapagkat tuwing ako'y magsasalita, sumisigaw ako, isinisigaw ko, “Karahasan at pagkawasak!” Sapagkat ang salita ng PANGINOON ay naging pagkutya at kadustaan sa akin sa bawat araw.

⁹At kung aking sasabihin, “Hindi ko na siya babanggitin, o magsasalita pa sa kanyang pangalan,” waring sa aking puso ay may nag-aalab na apoy na nakakulong sa aking mga buto, at ako'y pagod na sa kapipigil dito, at hindi ko makaya.

¹⁰Sapagkat narinig ko ang marami na bumubulong. Ang kilabot ay nasa lahat ng panig! “Batikusin natin siya. Batikusin natin siya!” Ang wika ng lahat kong mga kaibigan, na nagmamatyag sa aking pagbagsak. “Marahil siya'y madadaya, kung magkagayo'y madadaig natin siya, at tayo'y makakaganti sa kanya.”

¹¹Ngunit ang PANGINOON ay kasama ko na gaya ng isang kinatatakutang mandirigma; kaya't ang mga umuusig sa akin ay matitisod, hindi nila ako madadaig. Sila'y lubhang mapapahiya, sapagkat sila'y hindi magtatagumpay. Ang kanilang walang hanggang kahihiyan ay hindi malilimutan.

¹²O PANGINOON ng mga hukbo, na sumusubok sa matuwid, na nakakakita ng puso at pag-iisip, ipakita mo sa akin ang iyong paghihiganti sa kanila; sapagkat sa iyo ay itinalaga ko ang aking ipinaglalaban.

¹³Magsiawit kayo sa PANGINOON, purihin ninyo ang PANGINOON! Sapagkat kanyang iniligtas ang kaluluwa ng nangangailangan mula sa kamay ng mga manggagawa ng kasamaan.

¹⁴Sumpain ang araw na ako'y ipinanganak! Ang araw na ako'y isinilang ng aking ina, huwag nawa itong basbasan!

¹⁵Sumpain ang tao na nagdala ng balita sa aking ama, “Isang lalaki ang ipinanganak sa iyo,” na kanyang ikinagalak.

¹⁶Ang lalaki nawang iyon ay maging gaya ng mga lunsod na walang awang giniba ng PANGINOON, at makarinig nawa siya ng daing sa umaga, at babala sa katanghaliang-tapat;

¹⁷sapagkat hindi niya ako pinatay sa sinapupunan; at sa gayo'y naging libingan ko sana ang aking ina, at ang kanyang sinapupunan, ay naging dakila magpakailanman.

¹⁸Bakit ako'y lumabas pa sa sinapupunan upang makakita ng hirap at kalungkutan, at gugulin ang aking mga araw sa kahihiyan?