Read Ang Biblia, 2001 Ezekiel 37 Bible Online

Ezekiel 37 - Ang Biblia, 2001 bible

Ezekiel 37

¹Ang kamay ng PANGINOON ay sumasaakin, at kanyang dinala ako sa pamamagitan ng Espiritu ng PANGINOON at inilagay ako sa gitna ng libis; iyon ay punô ng mga buto.

²Inakay niya ako sa palibot ng mga iyon; napakarami niyon sa libis at ang mga iyon ay tuyung-tuyo.

³Kanyang sinabi sa akin, “Anak ng tao, maaari bang mabuhay ang mga butong ito?” At ako'y sumagot, “O Panginoong DIYOS; ikaw ang nakakaalam.”

⁴Muling sinabi niya sa akin, “Magsalita ka ng propesiya sa mga butong ito, at sabihin mo sa kanila, O kayong mga tuyong buto, inyong pakinggan ang salita ng PANGINOON.

⁵Ganito ang sabi ng Panginoong DIYOS sa mga butong ito: Aking papapasukin ang hininga[1] sa inyo, at kayo'y mabubuhay.

⁶Lalagyan ko kayo ng mga litid, babalutin ko kayo ng laman, tatakpan ko kayo ng balat, lalagyan ko kayo ng hininga, at kayo'y mabubuhay; at inyong malalaman na ako ang PANGINOON.”

⁷Sa gayo'y nagsalita ako ng propesiya gaya ng iniutos sa akin. Habang ako'y nagsasalita ng propesiya, biglang nagkaroon ng ingay, at narito, isang lagutukan. Ang mga buto ay nagkalapit, buto sa buto nito.

⁸Habang ako'y nakatingin, narito, may mga litid sa mga iyon, at ang laman ay lumitaw sa mga iyon at ang balat ay tumakip sa mga iyon sa ibabaw; ngunit walang hininga sa mga iyon.

⁹Nang magkagayo'y sinabi niya sa akin, “Anak ng tao, magsalita ka ng propesiya sa hininga at sabihin mo sa hininga, Ganito ang sabi ng Panginoong DIYOS: Manggaling ka sa apat na hangin, O hininga, at hingahan mo ang mga patay na ito, upang sila'y mabuhay.”

¹⁰Sa gayo'y nagsalita ako ng propesiya gaya ng iniutos niya sa akin, at ang hininga ay pumasok sa kanila, at sila'y nabuhay at tumayo sa kanilang mga paa, na isang napakalaking hukbo.

¹¹Nang magkagayo'y sinabi niya sa akin, “Anak ng tao, ang mga butong ito ay ang buong sambahayan ni Israel. Narito, kanilang sinasabi, ‘Ang ating mga buto ay natuyo, at ang ating pag-asa ay nawala; tayo'y lubos na nahiwalay.’

¹²Kaya't magsalita ka ng propesiya, at sabihin mo sa kanila, Ganito ang sabi ng Panginoong DIYOS: Narito, aking bubuksan ang inyong mga libingan, at aking pasasampahin kayo mula sa inyong mga libingan, O bayan ko; at aking pauuwiin kayo sa lupain ng Israel.

¹³Inyong malalaman na ako ang PANGINOON, kapag aking binuksan ang inyong mga libingan, at aking pasasampahin kayo mula sa inyong mga libingan, O bayan ko.

¹⁴At aking ilalagay ang aking Espiritu sa inyo, at kayo'y mabubuhay, at aking ilalagay kayo sa inyong sariling lupain, at inyong malalaman na akong PANGINOON ang nagsalita, at nagsagawa, sabi ng PANGINOON.”

¹⁵Ang salita ng PANGINOON ay dumating uli sa akin, na sinasabi,

¹⁶“At ikaw, anak ng tao, kumuha ka ng isang tungkod at sulatan mo sa ibabaw, ‘Sa Juda at sa mga anak ni Israel na kanyang mga kasama;’ saka kumuha ka ng ibang tungkod, at iyong sulatan: ‘Sa Jose, (na siyang tungkod ng Efraim), at sa buong sambahayan ni Israel na kanyang mga kasama.’

¹⁷Iyong pagdugtungin para sa iyong sarili upang maging isang tungkod, upang sila'y maging isa sa iyong kamay.

¹⁸At kapag sinabi sa iyo ng iyong mga kababayan, ‘Hindi mo ba ipapaalam sa amin kung ano ang kahulugan ng mga ito?’

¹⁹Sabihin mo sa kanila, Ganito ang sabi ng Panginoong DIYOS: Narito, aking kukunin ang tungkod ni Jose, (na nasa kamay ni Efraim), at ang mga lipi ng Israel na kanyang mga kasama. Akin silang isasama sa tungkod ng Juda at gagawin ko silang isang tungkod, upang sila'y magiging isa sa aking kamay.

²⁰Ang mga tungkod na iyong sinusulatan ay nasa iyong mga kamay sa harapan ng kanilang mga mata,

²¹at sabihin mo sa kanila, Ganito ang sabi ng Panginoong DIYOS: Narito, aking kukunin ang mga anak ni Israel mula sa mga bansa na kanilang pinaroonan, at titipunin ko sila sa lahat ng dako, at dadalhin ko sila sa kanilang sariling lupain.

²²Gagawin ko silang isang bansa sa lupain, sa mga bundok ng Israel; at isang hari ang maghahari sa kanilang lahat. Hindi na sila magiging dalawang bansa, at hindi na mahahati pa sa dalawang kaharian.

²³Hindi na nila durungisan ang kanilang sarili ng mga diyus-diyosan at ng mga kasuklamsuklam na bagay, o ng anuman sa kanilang mga pagsuway, kundi aking ililigtas sila sa lahat ng pagtalikod na kanilang ipinagkasala at lilinisin ko sila. Sa gayo'y magiging bayan ko sila, at ako'y magiging kanilang Diyos.

²⁴“At ang aking lingkod na si David ay magiging hari nila; at sila'y magkakaroon ng isang pastol. Susundin nila ang aking mga batas at magiging maingat sa pagtupad sa aking mga tuntunin.

²⁵Sila'y maninirahan sa lupain na tinirahan ng inyong mga ninuno na aking ibinigay kay Jacob na aking lingkod. Sila at ang kanilang mga anak, at ang mga anak ng kanilang mga anak, ay tatahan doon magpakailanman. Si David na aking lingkod ay magiging kanilang pinuno magpakailanman.

²⁶Makikipagtipan ako ng kapayapaan sa kanila, ito'y magiging tipan na walang hanggan sa kanila. Sila'y aking pagpapalain at pararamihin at ilalagay ko ang aking santuwaryo sa gitna nila magpakailanman.

²⁷Ang aking tirahang dako ay magiging kasama nila; at ako'y magiging kanilang Diyos, at sila'y magiging aking bayan.

²⁸At malalaman ng mga bansa na ako ang PANGINOON na nagpapabanal sa Israel, kapag ang aking santuwaryo ay nasa gitna nila magpakailanman.”