Read Ang Biblia, 2001 Mateo 14 Bible Online

Mateo 14 - Ang Biblia, 2001 bible

Mateo 14

¹ Nang panahong iyon ay narinig ng tetrarkang[1] si Herodes ang balita tungkol kay Jesus.

²At sinabi niya sa kanyang mga lingkod, “Ito ay si Juan na Tagapagbautismo na muling binuhay[2] sa mga patay; kaya't nagagawa niya ang mga kababalaghang ito.”

³Sapagkat dinakip ni Herodes si Juan, iginapos niya ito at inilagay sa bilangguan dahil kay Herodias, na asawa ng kanyang kapatid na si Felipe.[3]

⁴Sapagkat sinabi ni Juan sa kanya, “Hindi ipinahihintulot sa iyo na angkinin mo siya.”

⁵Bagama't ibig niyang ipapatay si Juan, natakot siya sa mga tao sapagkat kanilang itinuturing si Juan[4] na isang propeta.

⁶Ngunit nang dumating ang pagdiriwang ng kaarawan ni Herodes, sumayaw sa gitna nila ang anak na babae ni Herodias, at ito ay ikinatuwa ni Herodes.

⁷Kaya't siya'y nangako na may sumpa na kanyang ibibigay ang anumang hilingin nito.

⁸Sa udyok ng kanyang ina ay sinabi niya, “Ibigay mo sa akin dito sa isang pinggan ang ulo ni Juan na Tagapagbautismo!”

⁹Nalungkot ang hari, ngunit dahil sa kanyang mga sumpa at sa mga panauhin, ipinag-utos niyang ibigay iyon.

¹⁰Nagsugo siya at pinapugutan niya ng ulo si Juan sa bilangguan.

¹¹Dinala na nasa isang pinggan ang kanyang ulo at ibinigay sa dalaga, at dinala naman nito sa kanyang ina.

¹²Dumating ang mga alagad ni Juan,[5] kinuha ang bangkay at inilibing ito. Pagkatapos, sila'y umalis at ibinalita kay Jesus.

¹³Nang marinig ito ni Jesus, umalis siya roon na sakay ng isang bangka tungo sa isang ilang na lugar na wala siyang kasama. Nang mabalitaan ito ng maraming tao, naglakad silang sumunod sa kanya mula sa mga bayan.

¹⁴Pagdating niya sa pampang, nakita niya ang napakaraming tao. Nahabag siya sa kanila at pinagaling niya ang mga maysakit sa kanila.

¹⁵Nang nagtatakipsilim na, lumapit sa kanya ang mga alagad niya, na nagsasabi, “Ilang na lugar ito, at lumipas na ang maghapon. Papuntahin mo na ang mga tao sa mga nayon upang makabili sila ng kanilang makakain.”

¹⁶Ngunit sinabi ni Jesus sa kanila, “Hindi na kailangang umalis pa sila; bigyan ninyo sila ng makakain.”

¹⁷At sinabi nila sa kanya, “Mayroon lamang tayong limang tinapay at dalawang isda.”

¹⁸Sinabi niya, “Dalhin ninyo rito sa akin.”

¹⁹Ipinag-utos niya sa maraming tao na umupo sa damuhan. Pagkakuha niya sa limang tinapay at dalawang isda, tumingala siya sa langit, binasbasan niya ang mga ito, pinagputul-putol at ibinigay ang mga tinapay sa mga alagad, at ibinigay naman ng mga alagad sa maraming tao.

²⁰Kumain silang lahat at nabusog. Kinuha nila ang mga lumabis na pinagputul-putol na tinapay, at napuno ang labindalawang kaing.

²¹At ang mga kumain ay may limang libong lalaki, bukod pa sa mga babae at sa mga bata.

²²Pagkatapos ay pinasakay niya kaagad ang kanyang mga alagad sa bangka at pinauna niya sa kabilang ibayo, habang pinapauwi niya ang maraming tao.

²³Pagkatapos niyang pauwiin ang maraming tao ay umakyat siyang mag-isa sa bundok upang manalangin. Pagsapit ng gabi, siya'y naroong nag-iisa.

²⁴Ngunit ang bangka ng mga sandaling iyon ay malayong-malayo na sa dalampasigan[6] na hinahampas ng mga alon, sapagkat pasalungat sa kanila ang hangin.

²⁵Nang madaling-araw na[7] ay lumapit siya sa kanila na lumalakad sa ibabaw ng dagat.

²⁶At nang makita ng mga alagad na siya ay lumalakad sa ibabaw ng dagat, nasindak sila, na nagsasabi, ‘Multo!’ Nagsigawan sila sa takot.

²⁷Ngunit nagsalita kaagad sa kanila si Jesus, na nagsasabi, “Lakasan ninyo ang inyong loob; ako ito. Huwag kayong matakot.”

²⁸Sumagot sa kanya si Pedro at nagsabi, “Panginoon, kung ikaw iyan, ipag-utos mo sa akin na lumapit sa iyo sa ibabaw ng tubig.”

²⁹Sinabi niya, “Halika.” Kaya't bumaba si Pedro sa bangka at lumakad sa ibabaw ng tubig patungo kay Jesus.

³⁰Ngunit nang mapansin niya ang hangin,[8] natakot siya, at nang siya'y papalubog na ay sumigaw siya, “Panginoon, iligtas mo ako!”

³¹Inabot kaagad ni Jesus ang kamay niya at hinawakan siya, na sinasabi sa kanya, “O ikaw na maliit ang pananampalataya, bakit ka nag-alinlangan?”

³²Nang makasakay na sila sa bangka, ay huminto na ang hangin.

³³Sinamba siya ng mga nasa bangka, na nagsasabi, “Tunay na ikaw ang Anak ng Diyos.”

³⁴Nang makatawid na sila, dumating sila sa lupain ng Genesaret.

³⁵Nang makilala siya ng mga tao sa pook na iyon ay nagpakalat sila ng balita sa buong lupain at dinala sa kanya ang lahat ng mga maysakit.

³⁶Nakiusap sila sa kanya na mahipo man lamang nila ang laylayan ng kanyang damit; at ang lahat ng humipo nito ay gumaling.