Read Ang Biblia, 2001 Roma 9 Bible Online

Roma 9 - Ang Biblia, 2001 bible

Roma 9

¹Sinasabi ko ang katotohanang na kay Cristo; hindi ako nagsisinungaling, ito'y pinatotohanan ng aking budhi sa pamamagitan ng Espiritu Santo,

²na mayroon akong malaking kalungkutan at walang tigil na kirot sa aking puso.

³Sapagkat mamagalingin ko pang ako ay sumpain at mawalay kay Cristo alang-alang sa aking mga kapatid, na aking mga kamag-anak ayon sa laman.

⁴Sila'y mga Israelita, na sa kanila ang pagkukupkop, at ang kaluwalhatian, at ang mga tipan, at ang pagtanggap sa kautusan, at ang pagsamba at ang mga pangako;

⁵sa kanila ang mga patriyarka, at sa kanila nagmula ang Cristo ayon sa laman, na siyang nangingibabaw sa lahat, Diyos na maluwalhati magpakailanman. Amen.

⁶Subalit hindi sa ang salita ng Diyos ay nabigo. Sapagkat hindi lahat ng buhat sa Israel ay kabilang sa Israel;

⁷ni hindi rin dahil sila'y binhi ni Abraham ay mga anak na silang lahat, kundi, “Kay Isaac tatawagin ang iyong binhi.”

⁸Samakatuwid, ay hindi mga anak sa laman ang mga anak ng Diyos, kundi ang mga anak ng pangako ay siyang itinuturing bilang binhi.

⁹Sapagkat ito ang salita ng pangako, “Sa mga ganito ring panahon ay darating ako, at magkakaroon si Sarah ng isang anak na lalaki.”

¹⁰At hindi lamang iyon; kundi gayundin kay Rebecca nang siya'y naglihi sa pamamagitan ng isang lalaki, na si Isaac na ating ama.

¹¹Sapagkat bagaman ang mga anak ay hindi pa isinisilang, at hindi pa nakakagawa ng anumang mabuti o masama, (upang ang layunin ng Diyos ay manatili alinsunod sa pagpili,

¹²na hindi sa pamamagitan ng mga gawa, kundi doon sa tumatawag) ay sinabi sa kanya, “Ang nakatatanda ay maglilingkod sa nakababata.”

¹³Gaya ng nasusulat, “Si Jacob ay aking minahal, ngunit si Esau ay aking kinasuklaman.”

¹⁴Ano nga ang ating sasabihin? May kawalang-katarungan ba sa Diyos? Huwag nawang mangyari.

¹⁵Sapagkat sinasabi niya kay Moises, “Ako'y maaawa sa aking kinaaawaan, at ako'y mahahabag sa aking kinahahabagan.”

¹⁶Kaya ito ay hindi ayon sa kalooban o pagsisikap ng tao, kundi ayon sa habag ng Diyos.

¹⁷Sapagkat sinasabi ng kasulatan kay Faraon, “Dahil sa layuning ito, ay itinaas kita, upang aking maipakita sa pamamagitan mo ang aking kapangyarihan, at upang ang aking pangalan ay maipahayag sa buong lupa.”

¹⁸Kaya nga siya'y may awa sa kanyang maibigan, at kanyang pinagmamatigas ang puso ng sinumang kanyang maibigan.

¹⁹Kaya't sasabihin mo sa akin, “Bakit humahanap pa siya ng kamalian? Sapagkat sino ang makakasalungat sa kanyang kalooban?”

²⁰Ngunit, sino ka, O tao, na makikipagtalo sa Diyos? Sasabihin ba ng bagay na hinubog doon sa humubog sa kanya, “Bakit mo ako ginawang ganito?”

²¹O wala bang karapatan ang magpapalayok sa luwad, upang gumawa mula sa iisang limpak ng isang sisidlan para sa marangal na gamit at ang isa'y para sa pangkaraniwang gamit?

²²Ano nga kung sa pagnanais ng Diyos na ipakita ang kanyang poot, at ipakilala ang kanyang kapangyarihan, ay nagtitiis na may pagtitiyaga sa mga kinapopootan niya[1] na inihanda para sa pagkawasak;

²³upang maipakilala niya ang kayamanan ng kanyang kaluwalhatian sa mga kinaaawaan,[2] na kanyang inihanda nang una pa para sa kaluwalhatian,

²⁴maging sa atin na kanyang tinawag, hindi lamang mula sa mga Judio, kundi mula rin sa mga Hentil?

²⁵Gaya naman ng sinasabi niya sa Hoseas, “Tatawagin kong ‘aking bayan’ ang hindi ko dating bayan; at ‘minamahal’ ang hindi dating minamahal.”

²⁶“At mangyayari, na sa lugar na kung saan ay sinabi sa kanila, ‘Kayo'y hindi ko bayan,’ doon sila tatawaging ‘mga anak ng Diyos na buháy.’”

²⁷At si Isaias ay sumisigaw tungkol sa Israel, “Bagaman ang bilang ng mga anak ng Israel ay maging tulad ng buhangin sa dagat, ang nalalabi lamang ang maliligtas:

²⁸sapagkat mabilis at tiyak na isasagawa ng Panginoon ang kanyang salita sa lupa.”

²⁹At gaya ng sinabi nang una ni Isaias, “Kung hindi nag-iwan sa atin ng isang binhi ang Panginoon ng mga hukbo, tayo'y naging katulad sana ng Sodoma, at naging gaya ng Gomorra.”

³⁰Ano nga ang ating sasabihin? Ang mga Hentil na hindi nagsumikap sa katuwiran ay nagkamit ng katuwiran, samakatuwid ay katuwiran sa pamamagitan ng pananampalataya;

³¹ngunit ang Israel na nagsusumikap sa katuwiran sa pamamagitan ng kautusan, ay hindi nakaabot sa pagsunod sa kautusang iyon.

³²Bakit? Sapagkat hindi nila pinagsikapan iyon batay sa pananampalataya, kundi batay sa mga gawa. Sila'y natisod sa batong katitisuran,

³³gaya ng nasusulat, “Tingnan ninyo, inilalagay ko sa Zion ang isang batong ikabubuwal at batong katitisuran, at ang sumasampalataya sa kanya'y hindi malalagay sa kahihiyan.”