Read Ang Bagong Ang Biblia Psalms 104 Bible Online

Psalms 104 - Ang Bagong Ang Biblia bible

Psalms 104

¹ Purihin mo ang PANGINOON, O kaluluwa ko! O PANGINOON kong Diyos, napakadakila mo! Karangalan at kamahalan ang kasuotan mo,

² na siyang bumabalot ng liwanag sa iyo na parang bihisan; na gaya ng tabing ay nag-unat ng kalangitan;

³ na siyang naglalagay ng mga biga ng kanyang mga matataas na silid sa tubig; na ginawang kanyang karwahe ang mga ulap, na sumasakay sa mga pakpak ng hangin,

⁴ na ginagawa niyang mga sugo ang mga hangin, at kanyang mga tagapangasiwa ay nagliliyab na apoy.

⁵ Iyong inilagay ang lupa sa kanyang saligan, upang ito'y huwag mayanig kailanman.

⁶ Tinakpan mo ito ng kalaliman na tila isang bihisan; ang tubig ay tumatayo sa itaas ng mga bundok.

⁷ Sa iyong pagsaway ay tumakbo sila, sa ugong ng iyong kulog ay nagsitakas sila.

⁸ Ang mga bundok ay bumangon, lumubog ang mga libis, sa dakong pinili mo para sa kanila.

⁹ Ikaw ay naglagay ng hangganan na hindi nila dapat daanan, upang ang lupa ay hindi na nila muling matakpan.

¹⁰ Siya'y nagsusugo ng mga bukal sa mga libis; ang mga iyon ay umagos sa pagitan ng mga bundok,

¹¹ kanilang binibigyan ng inumin ang bawat hayop sa parang; pinapawi ng mailap na asno ang kanilang pagkauhaw.

¹² Sa tabi nila ay nagkaroon ng kanilang tahanan ang mga ibon sa himpapawid; sila'y nagsisiawit sa mga sanga.

¹³ Mula sa iyong mga matataas na silid ay dinidilig mo ang mga bundok; sa bunga ng iyong mga gawa ang lupa'y busog.

¹⁴ Iyong pinalalago para sa mga hayop ang damo, at ang pananim upang sakahin ng tao, upang siya'y makapagbigay ng pagkain mula sa lupa,

¹⁵ at ng alak upang pasayahin ang puso ng tao, ng langis upang paliwanagin ang kanyang mukha, at tinapay upang palakasin ang puso ng tao.

¹⁶ Ang mga punungkahoy ng PANGINOON ay busog, ang mga sedro sa Lebanon na kanyang itinanim.

¹⁷ Sa mga iyon ay gumagawa ng kanilang mga pugad ang mga ibon; ang tagak ay mayroong kanyang bahay sa puno ng igos.

¹⁸ Ang matataas na bundok ay para sa maiilap na kambing; ang malalaking bato ay kanlungan ng mga kuneho.

¹⁹ Ginawa mo ang buwan upang takdaan ang mga panahon; nalalaman ng araw ang kanyang panahon ng paglubog.

²⁰ Itinatalaga mo ang kadiliman at ito'y nagiging gabi; nang ang lahat ng mga halimaw sa gubat ay gumagapang.

²¹ Umuungal ang mga batang leon para sa kanilang biktima, na naghahanap ng kanilang pagkain mula sa Diyos.

²² Kapag ang araw ay sumisikat sila'y nagsisialis, at humihiga sa kanilang mga yungib.

²³ Ang tao ay humahayo sa kanyang gawain, at sa kanyang paggawa hanggang sa kinahapunan.

²⁴ O PANGINOON, napakarami ng iyong mga gawa! Sa karunungan ay ginawa mo silang lahat, ang lupa ay puno ng iyong mga nilalang.

²⁵ Nariyan ang dagat, malaki at maluwang, na puno ng mga bagay na di mabilang, ng maliit at malaking bagay na may buhay.

²⁶ Doon nagsisiyaon ang mga sasakyang-dagat, at ang Leviatan na iyong nilikha upang doon ay maglibang.

²⁷ Lahat ng ito sa iyo ay naghihintay, upang mabigyan sila sa tamang panahon ng kanilang pagkain.

²⁸ Iyong ibinibigay sa kanila, ito ay kanilang tinitipon; iyong ibinubukas ang iyong kamay, sila'y napupuno ng mabuburing bagay.

²⁹ Iyong ikinukubli ang iyong mukha, sila'y nangangamba; iyong inalis ang kanilang hininga, sila'y namamatay, at nagsisibalik sa kanilang pagiging alabok.

³⁰ Iyong isinusugo ang iyong Espiritu, sila'y nalilikha, at iyong binabago ang balat ng lupa.

³¹ Manatili nawa ang kaluwalhatian ng PANGINOON kailanman; magalak nawa ang PANGINOON sa kanyang mga gawa,

³² na siyang tumitingin sa lupa at ito'y nayayanig, na humihipo sa mga bundok at ito'y umuusok!

³³ Aawit ako sa PANGINOON habang ako'y nabubuhay; ako'y aawit ng papuri sa aking Diyos, habang ako'y nabubuhay.

³⁴ Maging kalugud-lugod nawa sa kanya ang aking pagbubulay-bulay, para sa akin, ako'y magagalak sa PANGINOON.

³⁵ Malipol nawa ang mga makasalanan sa lupa, at mawala nawa ang masama. O kaluluwa ko! Purihin ang PANGINOON. Purihin ang PANGINOON!