Read Ang Bagong Ang Biblia Psalms 119 Bible Online

Psalms 119 - Ang Bagong Ang Biblia bible

Psalms 119

¹ Mapalad silang sakdal ang landas, na sa kautusan ng PANGINOON ay lumalakad!

² Mapalad silang nag-iingat ng kanyang mga patotoo, na hinahanap siya ng buong puso,

³ na hindi rin gumagawa ng kasamaan, kundi lumalakad sa kanyang mga daan.

⁴ Iniutos mo ang iyong mga tuntunin, upang masikap naming sundin.

⁵ O maging matatag nawa ang pamamaraan ko sa pag-iingat ng mga tuntunin mo!

⁶ Kung gayo'y hindi ako mapapahiya, yamang itinuon ko sa lahat ng iyong mga utos ang aking mga mata.

⁷ Pupurihin kita ng may matuwid na puso, kapag aking natutuhan ang matutuwid mong mga batas.

⁸ Aking tutuparin ang mga tuntunin mo; O huwag mong ganap na talikuran ako!

⁹ Paano pananatilihing dalisay ng kabataan ang kanilang daan? Sa pamamagitan ng pag-iingat nito ayon sa iyong salita.

¹⁰ Hinanap kita nang buong puso ko; O huwag nawa akong maligaw sa mga utos mo!

¹¹ Iningatan ko ang iyong salita sa aking puso, upang huwag akong magkasala laban sa iyo.

¹² Purihin ka, O PANGINOON; ituro mo sa akin ang iyong mga tuntunin!

¹³ Ipinahahayag ng mga labi ko ang lahat ng mga batas ng bibig mo.

¹⁴ Ako'y nagagalak sa daan ng iyong mga patotoo, gaya ng lahat ng kayamanan.

¹⁵ Ako'y magbubulay-bulay sa mga tuntunin mo, at igagalang ang mga daan mo.

¹⁶ Ako'y magagalak sa iyong mga tuntunin; hindi ko kalilimutan ang iyong salita.

¹⁷ Gawan ng mabuti ang iyong lingkod, upang mabuhay ako, at sundin ang salita mo.

¹⁸ Buksan mo ang aking mga mata upang makita ko, ang kahanga-hangang mga bagay sa kautusan mo.

¹⁹ Ako'y isang dayuhan sa lupain, huwag mong ikubli ang mga utos mo sa akin.

²⁰ Ang puso ko'y nadudurog sa pananabik sa lahat ng panahon sa mga batas mo.

²¹ Iyong sinasaway ang mga walang galang, ang mga sinumpa na lumalayo sa iyong mga utos.

²² Ang paglibak at pagkutya sa akin ay alisin mo, sapagkat iningatan ko ang iyong mga patotoo.

²³ Bagaman ang mga pinuno ay umuupong nagsasabwatan laban sa akin; ang lingkod mo'y magbubulay-bulay sa iyong mga tuntunin.

²⁴ Aking kasiyahan ang iyong mga patotoo, ang mga iyon ay aking mga tagapayo.

²⁵ Dumidikit sa alabok ang kaluluwa ko; muli mo akong buhayin ayon sa iyong salita.

²⁶ Nang ipahayag ko ang aking mga lakad, sinagot mo ako; ituro mo sa akin ang mga tuntunin mo!

²⁷ Ipaunawa mo sa akin ang daan ng mga panuntunan mo, at aking bubulay-bulayin ang kahanga-hangang mga gawa mo.

²⁸ Ang kaluluwa ko'y natutunaw dahil sa kalungkutan; palakasin mo ako ayon sa iyong salita!

²⁹ Ilayo mo sa akin ang mga maling daan; at malugod na ituro mo sa akin ang iyong kautusan!

³⁰ Ang daan ng katapatan ay pinili ko, ang mga tuntunin mo'y inilagay ko sa harapan ko.

³¹ Ako'y kumapit sa iyong mga patotoo, O PANGINOON; sa kahihiyan ay ilayo mo ako!

³² Ako'y tatakbo sa daan ng mga utos mo, kapag iyong pinalaki ang puso ko!

³³ Ituro mo sa akin, O PANGINOON, ang daan ng iyong mga batas, at ito'y aking iingatan hanggang sa wakas.

³⁴ Bigyan mo ako ng pang-unawa upang aking maingatan ang kautusan mo, at akin itong susundin ng buong puso ko.

³⁵ Akayin mo ako sa landas ng mga utos mo, sapagkat aking kinaluluguran ito.

³⁶ Ikiling mo ang aking puso sa iyong mga patotoo, at huwag sa pakinabang.

³⁷ Ilayo mo ang aking mga mata sa pagtingin sa walang kabuluhan; at bigyan mo ako ng buhay sa iyong mga daan.

³⁸ Pagtibayin mo ang iyong pangako sa lingkod mo, na para sa mga natatakot sa iyo.

³⁹ Ilayo mo ang kahihiyan na aking kinatatakutan; sapagkat ang mga batas mo'y mainam.

⁴⁰ Ako'y nasasabik sa iyong mga panuntunan, bigyan mo ako ng buhay sa iyong katuwiran.

⁴¹ O PANGINOON, paratingin mo rin sa akin ang iyong tapat na pagsuyo, ang iyong pagliligtas ayon sa iyong pangako;

⁴² sa gayo'y may maisasagot ako sa mga taong sa aki'y umaalipusta, sapagkat ako'y nagtitiwala sa iyong salita.

⁴³ At huwag mong lubos na kunin ang salita ng katotohanan mula sa bibig ko, sapagkat ako'y umasa sa mga batas mo.

⁴⁴ Lagi kong susundin ang iyong kautusan, magpakailanpaman.

⁴⁵ At lalakad ako na may kalayaan; sapagkat aking hinanap ang iyong mga panuntunan.

⁴⁶ Magsasalita rin ako tungkol sa iyong mga patotoo sa harapan ng mga hari, at hindi ako mapapahiya.

⁴⁷ At ako'y natutuwa sa iyong mga utos, na aking iniibig.

⁴⁸ Itataas ko ang aking mga kamay sa iyong mga utos, na iniibig ko, at ako'y magbubulay-bulay sa mga batas mo.

⁴⁹ Alalahanin mo ang iyong salita sa lingkod mo, na doo'y pinaasa mo ako.

⁵⁰ Ito'y aking kaaliwan sa aking kapighatian, na ang iyong pangako ang nagbibigay sa akin ng buhay.

⁵¹ Ganap akong pinagtatawanan ng mapagmataas na tao, gayunma'y hindi ako humihiwalay sa kautusan mo.

⁵² Aking inalaala ang mga batas mo nang una, O PANGINOON, at ako'y naaaliw.

⁵³ Maalab na galit ang humawak saakin, dahil sa masasama na tumalikod sa iyong kautusan.

⁵⁴ Ang iyong mga tuntunin ay naging aking mga awit sa bahay ng aking paglalakbay.

⁵⁵ O PANGINOON, aking naalala sa gabi ang iyong pangalan, at sinunod ko ang iyong kautusan.

⁵⁶ Ito ang tinamo ko, sapagkat aking iningatan ang mga tuntunin mo.

⁵⁷ Ang PANGINOON ay aking bahagi; aking ipinangangako na tutuparin ang iyong mga salita.

⁵⁸ Aking hinihiling ang iyong biyaya nang buong puso ko; mahabag ka sa akin ayon sa iyong pangako.

⁵⁹ Inisip ko ang mga lakad ko, at ibinalik ko ang aking mga paa sa iyong mga patotoo.

⁶⁰ Ako'y nagmamadali at hindi naaantala na sundin ang iyong mga utos.

⁶¹ Pinuluputan ako ng mga panali ng masama; hindi ko nalimutan ang iyong kautusan.

⁶² Sa hatinggabi ay babangon ako upang ikaw ay purihin, dahil sa iyong mga matuwid na tuntunin.

⁶³ Ako'y kasama ng lahat na natatakot sa iyo, at ng mga tumutupad ng mga tuntunin mo.

⁶⁴ O PANGINOON, ang lupa ay puno ng tapat na pag-ibig mo, ituro mo sa akin ang mga tuntunin mo!

⁶⁵ Ginawan mo ng mabuti ang iyong lingkod, O PANGINOON, ayon sa iyong salita.

⁶⁶ Turuan mo ako ng mabuting pagpapasiya at kaalaman; sapagkat ako'y sumampalataya sa iyong kautusan.

⁶⁷ Bago ako nagdalamhati ay naligaw ako; ngunit ngayo'y tinutupad ko ang salita mo.

⁶⁸ Ikaw ay mabuti, at gumagawa ng mabuti; ituro mo sa akin ang iyong mga tuntunin.

⁶⁹ Ang mayabang ay kumatha ng kabulaanan laban sa akin, ngunit aking tutuparin ang iyong mga tuntunin ng buong puso ko.

⁷⁰ Ang puso nila ay matabang gaya ng sebo; ngunit ako'y natutuwa sa kautusan mo.

⁷¹ Mabuti sa akin na pinapagpakumbaba ako; upang aking matutuhan ang mga tuntunin mo.

⁷² Ang kautusan ng iyong bibig ay higit na mabuti sa akin kaysa libu-libong pirasong ginto at pilak.

⁷³ Ako'y ginawa at inanyuan ng iyong mga kamay; bigyan mo ako ng pang-unawa, upang ang iyong mga utos ay aking matutuhan.

⁷⁴ Silang natatakot sa iyo ay makikita ako at matutuwa; sapagkat ako'y umasa sa iyong salita.

⁷⁵ O PANGINOON, nalalaman ko, na matuwid ang mga pasiya mo, at sa katapatan ay pinangumbaba mo ako.

⁷⁶ Ang iyo nawang tapat na pag-ibig ay maging kaaliwan sa akin, ayon sa pangako mo sa iyong lingkod.

⁷⁷ Dumating nawa sa akin ang iyong habag upang ako'y mabuhay, sapagkat ang kautusan mo'y aking katuwaan.

⁷⁸ Mahiya ang masama, sapagkat pinabagsak nila ako na may katusuhan, para sa akin, ako'y magbubulay-bulay sa iyong mga kautusan.

⁷⁹ Bumalik nawa sa akin ang natatakot sa iyo, at silang nakakakilala ng iyong mga patotoo.

⁸⁰ Ang aking puso sa iyong mga tuntunin ay maging sakdal nawa, upang huwag akong mapahiya.

⁸¹ Nanghihina ang aking kaluluwa para sa pagliligtas mo; sa iyong salita ay umaasa ako.

⁸² Nanlalabo ang aking mga mata sa paghihintay sa iyong pangako; aking itinatanong, "Kailan mo ako aaliwin?"

⁸³ Sapagkat ako'y naging parang balat na lalagyan ng alak na nasa usok; hindi ko kinalilimutan ang iyong mga tuntunin.

⁸⁴ Gaano karami ang mga araw ng iyong lingkod? Kailan mo hahatulan ang mga umuusig sa akin?

⁸⁵ Ang mapagmataas ay gumawa ng hukay na patibong para saakin, mga taong hindi sang-ayon sa iyong tuntunin.

⁸⁶ Tiyak ang lahat ng mga utos mo; kanilang inuusig ako ng kasinungalingan, tulungan mo ako.

⁸⁷ Halos sa ibabaw ng lupa ako ay kanilang winakasan, ngunit ang mga tuntunin mo ay hindi ko tinalikuran.

⁸⁸ Muli mo akong buhayin ayon sa iyong tapat na pag-ibig, upang aking maingatan ang mga patotoo ng iyong bibig.

⁸⁹ Magpakailanman, O PANGINOON, ang iyong salita ay natatag sa langit.

⁹⁰ Nananatili sa lahat ng salinlahi ang iyong katapatan; iyong itinatag ang lupa, at ito'y nananatiling matibay.

⁹¹ Sila'y nananatili sa araw na ito ayon sa itinakda mo, sapagkat lahat ng bagay ay mga lingkod mo.

⁹² Kung ang kautusan mo'y hindi ko naging katuwaan, namatay na sana ako sa aking kalungkutan.

⁹³ Hindi ko kailanman kalilimutan ang mga tuntunin mo; sapagkat sa pamamagitan ng mga iyon ay binigyan mo ako ng buhay.

⁹⁴ Ako'y iyo, iligtas mo ako, sapagkat aking hinanap ang mga tuntunin mo,

⁹⁵ Ang masama'y nag-aabang upang patayin ako, ngunit aking kinikilala ang iyong mga patotoo.

⁹⁶ Aking nakita ang hangganan ng lahat ng kasakdalan; ngunit ang utos mo'y totoong malawak.

⁹⁷ O, mahal na mahal ko ang iyong kautusan! Ito'y siya kong binubulay-bulay sa buong araw.

⁹⁸ Ginawa akong higit na marunong kaysa aking mga kaaway ng mga utos mo, sapagkat ito'y laging kasama ko.

⁹⁹ Ako'y may higit na pang-unawa kaysa lahat ng aking mga guro, sapagkat aking binubulay-bulay ang iyong mga patotoo.

¹⁰⁰ Ako'y nakakaunawa ng higit kaysa nakatatanda, sapagkat aking iningatan ang iyong mga salita.

¹⁰¹ Sa lahat ng masamang lakad ay pinigil ko ang mga paa ko, upang aking masunod ang salita mo.

¹⁰² Ako'y hindi lumihis sa mga batas mo, sapagkat tinuruan mo ako.

¹⁰³ Napakatamis ng iyong mga salita sa panlasa ko! higit na matamis kaysa pulot sa bibig ko!

¹⁰⁴ Sa pamamagitan ng iyong mga tuntunin ay nagkaroon ako ng kaunawaan; kaya't kinapopootan ko ang bawat huwad na daan.

¹⁰⁵ Ilawan sa aking mga paa ang salita mo, at liwanag sa landas ko.

¹⁰⁶ Ako'y sumumpa at pinagtibay ko, na aking tutuparin ang matutuwid na mga batas mo.

¹⁰⁷ Ako'y lubos na nagdadalamhati, muli mo akong buhayin, O PANGINOON, ayon sa iyong salita.

¹⁰⁸ O PANGINOON, ang aking handog na pagpupuri ay tanggapin mo, at ituro mo sa akin ang mga batas mo.

¹⁰⁹ Patuloy kong hawak sa kamay ko ang aking buhay, gayunma'y hindi ko kinalilimutan ang iyong kautusan.

¹¹⁰ Ang masama ay naghanda ng bitag para sa akin, gayunma'y hindi ako lumihis sa iyong mga alituntunin.

¹¹¹ Ang mga patotoo mo'y aking mana magpakailanman; sa aking puso, ang mga ito'y kagalakan.

¹¹² Ikiniling ko ang aking puso upang ganapin ang iyong mga batas, magpakailanman, hanggang sa wakas.

¹¹³ Kinasusuklaman ko ang mga taong may salawahang kaisipan, ngunit iniibig ko ang iyong kautusan.

¹¹⁴ Ikaw ang aking kalasag at dakong kublihan; ang iyong salita ang aking inaasahan.

¹¹⁵ Lumayo kayo sa akin, kayong mga gumagawa ng kasamaan; upang ang mga utos ng aking Diyos ay aking maingatan.

¹¹⁶ Alalayan mo ako ayon sa iyong pangako upang mabuhay ako, at huwag mo akong hiyain sa pag-asa ko!

¹¹⁷ Alalayan mo ako, upang ako'y maging ligtas, at laging magkaroon ako ng pagpapahalaga sa iyong mga batas.

¹¹⁸ Iyong tinatanggihan silang lahat na naliligaw sa iyong mga kautusan; sapagkat ang kanilang katusuhan ay walang kabuluhan.

¹¹⁹ Inalis mo ang lahat ng masama sa lupa gaya ng basura, kaya't iniibig ko ang iyong mga patotoo.

¹²⁰ Ang laman ko'y nanginginig dahil sa takot sa iyo; at ako'y takot sa mga hatol mo.

¹²¹ Aking ginawa ang tama at makatuwiran; sa mga umaapi sa akin ay huwag mo akong iwan.

¹²² Maging panagot ka sa ikabubuti ng iyong lingkod, huwag mong hayaang apihin ako ng mayabang.

¹²³ Nanlalabo ang aking mga mata sa paghihintay sa pagliligtas mo, at sa iyong matuwid na pangako.

¹²⁴ Pakitunguhan mo ang iyong lingkod ng ayon sa iyong tapat na pag-ibig, at ituro mo sa akin ang iyong mga alituntunin.

¹²⁵ Ako'y lingkod mo; bigyan mo ako ng kaunawaan, upang ang mga patotoo mo ay aking malaman!

¹²⁶ Panahon na upang kumilos ang PANGINOON, sapagkat ang kautusan mo ay nilabag.

¹²⁷ Kaya't aking iniibig ang mga utos mo nang higit kaysa ginto, higit kaysa dalisay na ginto.

¹²⁸ Kaya't aking pinapahalagahan na matuwid ang lahat mong mga tuntunin tungkol sa lahat ng mga bagay; kinasusuklaman ko ang bawat huwad na daan.

¹²⁹ Kahanga-hanga ang mga patotoo mo, kaya't sila'y iniingatan ng kaluluwa ko.

¹³⁰ Ang paghahayag ng iyong mga salita ay nagbibigay ng kaliwanagan; nagbibigay ng unawa sa walang karunungan.

¹³¹ Binuksan ko ang aking bibig ng maluwag at humihingal ako, sapagkat ako'y nasasabik sa mga utos mo.

¹³² Manumbalik ka sa akin, at maawa ka sa akin, gaya ng sa umiibig ng iyong pangalan ay kinaugalian mong gawin.

¹³³ Gawin mong matatag ang mga hakbang ko ayon sa iyong pangako, at huwag magkaroon ng kapangyarihan sa akin ang kasamaan.

¹³⁴ Tubusin mo ako sa kalupitan ng tao, upang aking matupad ang mga tuntunin mo.

¹³⁵ Paliwanagin mo ang iyong mukha sa lingkod mo, at ituro mo sa akin ang mga alituntunin mo.

¹³⁶ Inaagusan ng mga luha ang mga mata ko, sapagkat hindi nila tinutupad ang kautusan mo.

¹³⁷ Matuwid ka, O PANGINOON, at matuwid ang iyong mga hatol.

¹³⁸ Itinakda mo ang iyong mga patotoo sa katuwiran at sa buong katapatan.

¹³⁹ Tinunaw ako ng sigasig ko, sapagkat kinalimutan ng aking mga kaaway ang mga salita mo.

¹⁴⁰ Totoong dalisay ang salita mo, kaya't iniibig ito ng lingkod mo.

¹⁴¹ Ako'y maliit at hinahamak, gayunma'y hindi ko kinalilimutan ang iyong mga batas.

¹⁴² Ang katuwiran mo ay walang hanggang katuwiran, at ang kautusan mo'y katotohanan.

¹⁴³ Dumating sa akin ang dalamhati at kabagabagan, at ang mga utos mo'y aking kasiyahan.

¹⁴⁴ Ang mga patotoo mo'y matuwid magpakailanman; bigyan mo ako ng pang-unawa upang ako'y mabuhay.

¹⁴⁵ O PANGINOON, buong puso akong dumadaing, ako'y iyong sagutin, iingatan ko ang iyong mga tuntunin.

¹⁴⁶ Ako'y dumadaing sa iyo; iligtas mo ako, upang aking matupad ang mga patotoo mo.

¹⁴⁷ Babangon bago magbukang-liwayway at dumadaing ako; ako'y umaasa sa mga salita mo.

¹⁴⁸ Ang mga mata ko'y gising sa gabi sa mga pagbabantay, upang sa salita mo ako'y makapagbulay-bulay.

¹⁴⁹ Dinggin mo ang tinig ko ayon sa iyong tapat na pagmamahal; O PANGINOON, muli mo akong buhayin ayon sa iyong katarungan.

¹⁵⁰ Silang sumusunod sa kasamaan ay lumalapit, sila'y malayo sa iyong mga tuntunin.

¹⁵¹ Ngunit ikaw ay malapit, O PANGINOON; at lahat mong utos ay katotohanan.

¹⁵² Noon pa mang una'y natuto na ako sa iyong mga patotoo na magpakailanman ay itinatag mo ang mga ito.

¹⁵³ Pagmasdan mo ang aking kadalamhatian at iligtas mo ako; sapagkat hindi ko kinalilimutan ang kautusan mo.

¹⁵⁴ Ipaglaban mo ang aking layunin, at tubusin mo ako, muling buhayin mo ako ayon sa iyong pangako!

¹⁵⁵ Ang kaligtasan ay malayo sa masama, sapagkat hindi nila hinahanap ang iyong mga batas.

¹⁵⁶ O PANGINOON, dakila ang kaawaan mo, muling buhayin mo ako ayon sa katarungan mo.

¹⁵⁷ Marami ang umuusig sa akin at mga kaaway ko; ngunit hindi ako humihiwalay sa iyong mga patotoo.

¹⁵⁸ Namasdan ko ang mga taksil at ako'y nasuklam, sapagkat hindi nila sinusunod ang iyong mga salita.

¹⁵⁹ Isaalang-alang mo kung paanong iniibig ko ang mga tuntunin mo! Muling buhayin mo ako ayon sa tapat na pag-ibig mo.

¹⁶⁰ Ang kabuuan ng iyong salita ay katotohanan; at bawat isa sa iyong matuwid na batas ay nananatili magpakailanman.

¹⁶¹ Inuusig ako ng mga pinuno nang walang dahilan, ngunit ang puso ko'y namamangha sa iyong mga salita.

¹⁶² Ako'y nagagalak sa iyong salita gaya ng isang nakatagpo ng malaking samsam.

¹⁶³ Aking kinapopootan at kinasusuklaman ang kasinungalingan, ngunit iniibig ko ang iyong kautusan.

¹⁶⁴ Pitong ulit sa isang araw ikaw ay pinupuri ko, sapagkat matuwid ang mga batas mo.

¹⁶⁵ May dakilang kapayapaan ang mga umiibig sa iyong kautusan, walang anumang sa kanila ay makapagpapabuwal.

¹⁶⁶ O PANGINOON, sa iyong pagliligtas ay umaasa ako, at tinutupad ko ang mga utos mo.

¹⁶⁷ Sinusunod ng aking kaluluwa ang mga patotoo mo; lubos ko silang minamahal.

¹⁶⁸ Aking tinutupad ang iyong mga tuntunin at ang iyong mga patotoo; sapagkat lahat ng aking lakad ay nasa harapan mo.

¹⁶⁹ O PANGINOON, sa harapan mo ang aking daing ay dumating nawa; bigyan mo ako ng pagkaunawa ayon sa iyong salita!

¹⁷⁰ Sa harapan mo ang aking panalangin ay dumating nawa, iligtas mo ako ayon sa iyong salita.

¹⁷¹ Umawit nawa ng papuri ang mga labi ko, sapagkat itinuturo mo sa akin ang mga batas mo.

¹⁷² Awitin nawa ng aking dila ang iyong salita, sapagkat lahat ng mga utos mo ay matuwid.

¹⁷³ Maging handa nawa ang iyong kamay na tulungan ako, sapagkat aking pinili ang mga alituntunin mo.

¹⁷⁴ O PANGINOON, ang iyong pagliligtas ay aking kinasasabikan, at ang iyong kautusan ay aking kasiyahan.

¹⁷⁵ Hayaan mo akong mabuhay, upang ako'y makapagpuri sa iyo, at tulungan nawa ako ng mga batas mo.

¹⁷⁶ Ako'y naligaw na parang tupang nawala; hanapin mo ang iyong lingkod, sapagkat hindi ko kinalilimutan ang iyong mga utos.