Read Ang Bagong Ang Biblia Proverbs 1 Bible Online

Proverbs 1 - Ang Bagong Ang Biblia bible

Proverbs 1

¹ Ang mga kawikaan ni Solomon na anak ni David, hari ng Israel:

² Upang ang tao ay matuto ng karunungan at pangaral, upang ang mga salita ng pagkaunawa ay malaman,

³ upang tumanggap ng turo sa matalinong pamumuhay, sa katuwiran, katarungan, at pagkakapantaypantay,

⁴ upang mabigyan ng talino ang walang muwang kaalaman at mabuting pagpapasiya sa kabataan —

⁵ upang marinig din ng matalino, at lumago sa kaalaman, at magtamo ang taong may unawa ng kahusayan,

⁶ upang umunawa ng kawikaan at ng pagsasalarawan, ng mga salita ng pantas, at ng kanilang mga palaisipan.

⁷ Ang takot sa PANGINOON ang pasimula ng kaalaman; ang karunungan at turo ay hinahamak ng hangal.

⁸ Anak ko, dinggin mo ang turo ng iyong ama, at huwag mong pabayaan ang aral ng iyong ina;

⁹ sapagkat sila'y magandang korona sa iyong ulo, at mga kuwintas sa iyong leeg.

¹⁰ Anak ko, kung ikaw ay akitin ng mga makasalanan, huwag kang pumayag.

¹¹ Kung kanilang sabihin, "Sumama ka sa amin, tayo'y mag-abang upang magpadanak ng dugo, ating tambangan nang walang dahilan ang walang sala;

¹² gaya ng Sheol, sila'y lunukin nating buhay, at buo, na gaya ng bumababa sa Hukay.

¹³ Tayo'y makakasumpong ng lahat ng mamahaling bagay; ating pupunuin ng samsam ang ating mga bahay.

¹⁴ Makipagsapalaran kang kasama namin; magkakaroon tayong lahat ng iisang supot" —

¹⁵ anak ko, huwag kang lumakad sa daan na kasama nila; pigilin mo ang iyong paa sa kanilang landas.

¹⁶ Sapagkat ang kanilang mga paa ay tumatakbo sa kasamaan, at sila'y nagmamadali sa pagbububo ng dugo.

¹⁷ Sapagkat walang kabuluhang iladlad ang isang bitag, habang nakatingin ang ibon.

¹⁸ Ngunit sila'y nag-aabang sa sarili nilang dugo, at tinatambangan ang sarili nilang buhay.

¹⁹ Gayon ang pamamaraan ng lahat ng sakim sa pakinabang, ang buhay ng mga may-ari niyon ay kanyang inaagaw.

²⁰ Ang karunungan ay sumisigaw nang malakas sa lansangan; kanyang inilalakas ang kanyang tinig sa mga pamilihan.

²¹ Siya'y sumisigaw sa mga panulukan; sa pasukan ng mga pintuang-bayan, kanyang sinasabi:

²² "Hanggang kailan, O mga walang muwang, kayo'y iibig sa inyong kawalang kaalaman? Hanggang kailan ang mga manunuya ay matutuwa sa panunuya, at ang mga hangal ay mamumuhi sa kaalaman?

²³ Sa aking saway ay bumaling kayo; narito, ibubuhos ko ang aking espiritu sa inyo. Ang mga salita ko'y ipapaalam ko sa inyo.

²⁴ Sapagkat ako'y tumawag, at kayo'y tumanggi, iniunat ko ang aking kamay, at walang nakinig;

²⁵ at dahil ang lahat kong payo ay winalan ninyong saysay, at ayaw ninyong tanggapin ang aking saway;

²⁶ ako naman ay tatawa sa inyong kapahamakan; ako'y manunuya kapag ang takot sa inyo ay dumating,

²⁷ kapag ang takot ay dumating sa inyo na parang bagyo, at ang inyong kapahamakan ay dumating na parang ipu-ipo; kapag ang hirap at hapis ay dumating sa inyo.

²⁸ Kung magkagayo'y tatawag sila sa akin, ngunit hindi ako sasagot; hahanapin nila akong mabuti, ngunit hindi nila ako matatagpuan.

²⁹ Sapagkat kinamuhian nila ang kaalaman, at hindi pinili ang takot sa PANGINOON.

³⁰ Ayaw nila sa aking payo; hinamak nila ang lahat kong pagsaway.

³¹ Kaya't kakainin nila ang bunga ng kanilang sariling lakad, at mabubusog sa kanilang sariling mga pakana.

³² Sapagkat ang pagkaligaw ang pumapatay sa walang alam, at ang pagsasawalang-bahala ang sumisira sa hangal.

³³ Ngunit ang nakikinig sa akin ay tatahang tiwasay, at papanatag na walang takot sa kasamaan."