Read Ang Bagong Ang Biblia Lamentations 1 Bible Online

Lamentations 1 - Ang Bagong Ang Biblia bible

Lamentations 1

¹ Kay lungkot na nakaupong nag-iisa ang lunsod na dating puno ng mga tao! Siya'y naging parang isang balo, siya na dating dakila sa gitna ng mga bansa! Siya na dating prinsesa ng mga lalawigan ay naging alipin!

² Siya'y umiiyak nang mapait sa gabi, may mga luha sa kanyang mga pisngi; sa lahat ng kanyang mangingibig ay wala ni isa mang sa kanya'y umaliw, lahat ng kanyang mga kaibigan sa kanya ay nagtaksil, sila'y naging mga kaaway niya.

³ Ang Juda ay dinalang bihag sa ilalim ng pagdadalamhati at mabigat na paglilingkod. Siya'y naninirahan sa gitna ng mga bansa, ngunit walang natagpuan na mapagpapahingahan, inabutan siya ng lahat ng humahabol sa kanya sa gitna ng pagkabalisa.

⁴ Ang mga daan patungo sa Zion ay nagluluksa, sapagkat walang dumarating sa kapistahang itinakda. Lahat ng kanyang pintuan ay giba, ang mga pari niya'y dumaraing; ang kanyang mga dalaga ay pinahihirapan, at siya'y mapait na nagdurusa.

⁵ Ang kanyang mga kalaban ay naging kanyang mga pinuno, ang kanyang mga kaaway ay nagtatagumpay, sapagkat pinagdusa siya ng PANGINOON dahil sa dami ng kanyang mga pagsuway; ang kanyang mga munting anak ay umalis bilang bihag sa harapan ng kaaway.

⁶ Mula sa anak na babae ng Zion ay naglaho ang lahat niyang karilagan. Ang kanyang mga pinuno ay naging parang mga usa na hindi makatagpo ng pastulan; sila'y tumakbong walang lakas sa harapan ng humahabol.

⁷ Naaalala ng Jerasalem sa mga araw ng kanyang paghihirap at kapaitan ang lahat ng kanyang mahahalagang bagay noong una. Nang ang kanyang bayan ay mahulog sa kamay ng kalaban, ay walang sumaklolo sa kanya, tiningnan siya na may kasiyahan ng kanyang mga kalaban, na tinutuya ang kanyang pagbagsak.

⁸ Ang Jerusalem ay nagkasala nang mabigat, kaya't siya'y naging isang maruming bagay; lahat ng nagparangal sa kanya ay humahamak sa kanya, sapagkat kanilang nakita ang kanyang kahubaran. Oo, siya'y dumaraing at tumatalikod.

⁹ Ang kanyang karumihan ay nasa kanyang mga damit; hindi niya inalintana ang kanyang wakas; kaya't ang kanyang pagbagsak ay malagim, siya'y walang mang-aaliw. "O PANGINOON, masdan mo ang aking pagdadalamhati; sapagkat ang kaaway ay nagmamalaki!"

¹⁰ Iniunat ng kaaway ang kanyang kamay sa lahat ng kanyang mahahalagang bagay. Oo, nakita niyang sinakop ng mga bansa ang kanyang santuwaryo, yaong mga pinagbawalan mong pumasok sa iyong kapulungan.

¹¹ Ang buong bayan niya ay dumaraing habang sila'y naghahanap ng tinapay; ipinagpalit nila ng pagkain ang kanilang mga kayamanan upang ibalik ang kanilang lakas. "Tingnan mo, O PANGINOON, at masdan mo; sapagkat ako'y naging hamak."

¹² "Wala bang anuman sa inyo, kayong lahat na nagdaraan? Inyong masdan at tingnan kung may anumang kapanglawan na gaya ng aking kapanglawan, na ibinigay sa akin, na ipinabata sa akin ng PANGINOON sa araw ng kanyang mabangis na galit.

¹³ "Mula sa itaas ay nagsugo siya ng apoy; sa aking mga buto ay pinababa niya ito; nagladlad siya ng lambat para sa aking mga paa, pinabalik niya ako; iniwan niya akong natitigilan at nanghihina sa buong araw.

¹⁴ "Iginapos sa isang pamatok ang aking mga pagsuway, binigkis niya itong sama-sama ng kanyang kamay; ang mga ito ay inilagay sa leeg ko, pinapanghina niya ang lakas ko; ibinigay ako ng Panginoon sa mga kamay ng mga taong hindi ko matagalan.

¹⁵ "Tinawanan ng Panginoon ang lahat ng aking mga magigiting na lalaki sa gitna ko; siya'y nagpatawag ng pagtitipon laban sa akin upang durugin ang aking mga binata; niyapakan ng Panginoon na parang pisaan ng ubas ang anak na dalaga ng Juda.

¹⁶ "Dahil sa mga bagay na ito ay umiiyak ako; ang mga mata ko ay dinadaluyan ng luha; sapagkat ang mang-aaliw na dapat magpanumbalik ng aking katapangan ay malayo sa akin. Ang mga anak ko ay mapanglaw, sapagkat nagwagi ang kaaway."

¹⁷ Iniunat ng Zion ang kanyang mga kamay; ngunit walang umaliw sa kanya. Nag-utos ang PANGINOON laban sa Jacob, na ang kanyang mga kalapit ang dapat maging mga kalaban niya; ang Jerusalem ay naging maruming bagay sa gitna nila.

¹⁸ "Ang PANGINOON ay matuwid; sapagkat ako'y naghimagsik laban sa kanyang salita; ngunit inyong pakinggan, ninyong lahat ng bayan, ang aking paghihirap ay inyong masdan, ang aking mga dalaga at mga binata ay nasa pagkabihag.

¹⁹ "Tinawagan ko ang aking mga mangingibig, ngunit dinaya nila ako; ang aking mga pari at matatanda ay napahamak sa lunsod, habang nagsisihanap sila ng pagkain upang ang lakas nila'y panumbalikin.

²⁰ "Masdan mo, O PANGINOON; sapagkat ako'y nahahapis, ang aking kaluluwa ay naguguluhan, ang aking puso ay nagugulumihanan; sapagkat ako'y lubhang naghimagsik. Sa lansangan ang tabak ay pumapatay; ito'y gaya ng kamatayan sa bahay.

²¹ "Nabalitaan nila na ako'y dumaraing; walang sinumang umaliw sa akin; narinig ng lahat ng aking mga kaaway ang aking kabagabagan; sila'y natutuwa na iyong ginawa iyon. Paratingin mo ang araw na iyong ipinahayag, at sila'y magiging gaya ko.

²² "Dumating nawa ang lahat nilang kasamaan sa harapan mo; at gawin mo sa kanila ang gaya ng sa akin ay ginawa mo, dahil sa lahat kong mga pagsuway; sapagkat marami ang mga daing ko, at nanghihina ang puso ko."