Read Библија, Константинов Битие (1 Moj.) 2 Bible Online

Битие (1 Moj.) 2 - Библија, Константинов bible

Битие (1 Moj.) 2

¹Така беа довршени небото и земјата со сето свое воинство.

²И на седмиот ден Бог ги заврши Своите дела, што ги направи. И се одмори во седмиот ден од сите Свои дела, што ги направи.

³И Бог го благослови седмиот ден, и го освети, зашто во него се одмори од сите Свои дела, кои ги создаде Бог и ги направи.

⁴Тоа се раѓањата на небото и земјата, кога беа создавани. Во денот кога Господ, Бог, ги правеше земјата и небото,

⁵уште немаше никакво полско растение по земјата, уште немаше никнато никакво зеленило, зашто Господ, Бог, уште не пушти дожд на земјата, и го немаше човекот да ја обработува земјата.

⁶Но се креваше пареа од земјата, и ја натопуваше почвата на целата земја.

⁷Господ, Бог, го обликува човекот од земниот прав и му дувна здив на живот во носалките. Така човекот стана жива душа.

⁸И Господ, Бог, насади градина на исток, во Еден, и таму го смести човекот, кого го обликува.

⁹Тогаш Господ, Бог, направи та од земјата изникна секое дрво - убаво за погледот и добро за храна - и дрвото на животот, среде градината, и дрвото за познавање на добро и зло.

¹⁰Река извираше од Еден за да ја натопува градината; оттаму беше раздвоена, и настанаа четири главни реки.

¹¹Името на првата е Фисон, а ја обиколува целата Евилска Земја, во која има злато.

¹²Златото на таа земја е добро, а има таму и бделиј и ониксов камен.

¹³Името на втората река е Гион, а ја обиколува целата земја Хус.

¹⁴Третата река е Тигар, а тече на исток од Асирија; четвртата река е Еуфрат.

¹⁵Господ, Бог, го зеде човекот и го постави во Еденската Градина, за да ја обработува и да ја чува.

¹⁶Господ, Бог, му заповеда на човекот, велејќи: „Јади слободно од секое дрво во градината,

¹⁷но да не јадеш од дрвото за познавање на доброто и злото! Во денот кога јадеш од него, навистина ќе умреш!”

¹⁸И Господ, Бог, рече: „Не е добро човекот да биде сам, ќе му направам помошник соодветен нему.”

¹⁹Тогаш Господ, Бог, ги обликува од земја сите животни во полето и сите птици во воздухот, и ги приведе при човекот, за да види како ќе ги нарече, па како човекот ќе го именува секое суштество, така да му биде името.

²⁰Човекот им даде имиња на сиот добиток, на птиците во воздухот и на секое животно во полето. Но за човекот не се најде помош соодветна на него.

²¹Тогаш Господ, Бог, му нанесе длабок сон на човекот та тој заспа, и му извади едно од неговите ребра, а местото го исполни со месо.

²²Од реброто што го зеде од човекот Господ, Бог, обликува жена и ја доведе при човекот.

²³Тогаш човекот рече: „Сега најпосле, тоа е коска од моите коски, и месо од моето месо! Нека биде наречена Жена, зашто е земена од Мажот!”

²⁴Затоа човекот ќе ги остави татка си и мајка си, и ќе се прилепи кон својата жена; и тие ќе станат едно тело.

²⁵А обајцата беа голи, човекот и неговата жена, но не се срамуваа.