Read Библија, Константинов Битие (1 Moj.) 35 Bible Online

Битие (1 Moj.) 35 - Библија, Константинов bible

Битие (1 Moj.) 35

¹Бог му рече на Јакова: „Стани, оди горе во Ветил и остани таму! Направи Му таму жртвеник на Бога, Кој ти се јави кога бегаше од брата си Исава!”

²И Јаков им рече на сите во својот дом и на сите што беа со него: „Отфрлете ги туѓите идоли, што се наоѓаат во ваша средина; очистете се и преоблечете се.

³Одиме горе во Ветил; таму ќе Му направам жртвеник на Бога, Кој ме послуша кога бев во неволја и беше со мене на патот, по кој одев.”

⁴Тие му ги предадоа на Јакова сите туѓи идоли, што ги имаа, и наушниците што беа на нивните уши, и Јаков ги закопа под дабот во Сихем.

⁵Кога тргнаа, страв од Бога ги опфати околните места, така што не тргнаа во потера по Јакововите синови.

⁶Јаков стигна во Луз, односно Ветил, во Ханаанската Земја, и сите луѓе што беа со него.

⁷Таму изгради жртвеник - и местото го нарече Ел-Ветил, зашто Бог му се јави таму, кога тој бегаше пред својот брат Исав.

⁸Тогаш умре Ревекината доилка Девора, па ја погребаа под Ветил, под дабот, што оттогаш се вика „Тажен Даб.”

⁹Бог му се јави пак на Јакова, кога стигна од Падан Арам, и го благослови.

¹⁰Бог му рече: „Името ти е Јаков, но отсега нема да се викаш Јаков, туку твоето име ќе биде Израел.” Така го нарече Израел.

¹¹Тогаш Бог му рече: „Јас Сум Ел Шадај - Сèмоќен Бог! Биди плоден и размножувај се! Од тебе ќе произлезе народ, множество народи, и цареви ќе излезат од твоето крило.

¹²Земјата што им ја дадов на Авраама и Исака, Јас ти ја предавам тебе; и на твоето потомство, по тебе, ќе му ја дадам оваа земја.”

¹³Тогаш Бог се вознесе од него, каде што му зборуваше.

¹⁴На местото каде што Бог разговараше со него, Јаков исправи столб, столб од камен; принесе жртва врз него и го полеа со масло.

¹⁵А местото каде што му зборуваше Бог, Јаков го нарече Ветил.

¹⁶Потоа тргнаа од Ветил. Имаше уште малку пат до Еуфрат, а Рахила се најде на породување. Ја нападнаа тешки болки.

¹⁷Кога породилните болки и беа најголеми, бабицата и рече: „Не бој се, зашто и овој ти е син!”

¹⁸Кога се делеше од душата - зашто Рахила умираше - му го даде на синот името Венони; но таткото го нарече Венијамин.

¹⁹Така почина Рахила. Ја погребаа покрај патот за Ефрат, односно Витлеем.

²⁰А Јаков подигна споменик на нејзиниот гроб - оној што е до денес на Рахилиниот гроб.

²¹Израел тргна натаму и го оптегна својот шатор од онаа страна на Мигдал-Едер.

²²Додека Израел престојуваше во оној крај, Рувим отиде и легна со Вала, соложница на татка си. Израел научи за тоа. Јаков имаше дванаесет синови.

²³Со Лија: Рувим, Јакововиот првороденец, Симеон, Леви, Јуда, Исахар и Завулон.

²⁴Со Рахила: Јосиф и Венијамин;

²⁵со Рахилината слугинка Вала: Дан и Нефталим;

²⁶со Лиината слугинка Зелфа: Гад и Асир. Тоа се Јакововите синови, кои му се родија во Падан Арам.

²⁷Јаков дојде при татка си Исака во Мамвриј, во Киријат Арва, односно Хеврон - каде Авраам и Исак престојуваа како придојденици.

²⁸Исак умре кога имаше сто и осумдесет години.

²⁹Исак издивна и почина, старец и заситен со години, па беше придружен при своите луѓе. Неговите синови, Исав и Јаков, го погребаа.