Read Библија, Константинов 2 Самоилова 1 Bible Online

2 Самоилова 1 - Библија, Константинов bible

2 Самоилова 1

¹По Сауловата смрт Давид се врати дома откако ги победи Амаликците. Два дена помина во Сиклаг.

²На третиот ден дојде некој човек од Сауловиот логор, со скинати облеки и со глава посипана со прав. Откако дојде кон Давида се фрли на земја и му се поклони.

³Давид го праша: „Од каде доаѓаш?” А тој му одговори: „Избегав од израелскиот логор.”

⁴А Давид го праша: „Што се случило? Раскажи ми!” Тој одговори: „Народот избега од бојот, а многу луѓе и изгинаа. Мртви се и Саул и неговиот син Јонатан.”

⁵Тогаш Давид го праша младото момче: „Како знаеш дека загинаа Саул и неговиот син Јонатан?”

⁶А младиот гласоносец одговори: „Случајно дојдов на гората Гелвуе и го видов Саула како се опрел врз своето копје, а бојните коли и коњаниците го настигнуваа.

⁷Саул, обѕрнувајќи се, ме здогледа мене и ме повика, а јас му се одѕвав: ‘Еве ме!’

⁸И тој ме праша: ‘Кој си ти?’ А јас му одговорив: ‘Амаликец сум.’

⁹Тогаш тој ми рече: ‘Дојди ваму кај мене и убиј ме, зашто ме опфати смртен грч, а душата е уште сета во мене!’

¹⁰Пристапив кон него и му зададов смртен удар, зашто знаев дека нема да преживее по паѓањето. Потоа ги зедов круната што му беше на главата и нараквицата што ја имаше на раката и, еве, му го донесов тоа на својот господар.”

¹¹Тогаш Давид ги грабна своите облеки и ги раскина, а исто така и сите луѓе кои беа со него.

¹²И тажеа, плачеа и постеа до вечерта за Саула и за неговиот син Јонатан, за Господовиот народ и за Израелевиот дом што изгинаа од меч.

¹³Потоа Давид го праша младиот гласник: „Од каде си ти?” А тој одговори: „Јас сум син на еден придојденик, Амаликец.”

¹⁴Тогаш Давид му рече: „Како не се боеше да дигнеш рака за да го убиеш Господовиот помазаник?”

¹⁵И Давид повика едно од момчињата и му заповеда: „Дојди тука и погуби го!” Момчето го удри, и тој умре.

¹⁶А Давид уште му викна: „Твојата крв врз твојата глава! Твојата уста сведочеше против тебе кога рече: ‘Јас го убив Господовиот помазаник.’”

¹⁷Тогаш Давид ја запеа оваа тажачка за Саула и за неговиот син Јонатан.

¹⁸Запишана е во Праведниковиот книжен свиток, за да ја учат Јудините синови. Давид рече:

¹⁹”О, како ти падна славата, Израелу, изгинаа јунаци на твојата височина!

²⁰Не раскажувајте вие за поразот во Гат, не разгласувајте по аскалонските улици, за да не воскликнуваат младите филистејски ќерки.

²¹О проклети Гелвујски Гори, роса да не паѓа врз вас, ниту дожд од небото да ве мие! Вашите полиња да не враќаат род за семе, зашто кај вас е исфрлен штитот на силните! Сауловиот штит не беше помазан со масло

²²туку со крвта на ранетите, со маста на паднатите! Јонатановиот лак никогаш не промашил, Сауловиот меч никогаш не беше неуспешен!

²³Саул и Јонатан, љубезни, сложни ни живи не се разделија, ниту во смртта! Беа побрзи од орлите, со снага посилни од лавовите!

²⁴Ќерки Израелки, сега плачете по Саула, зашто ве облекуваше во убаво црвено! Покрај тоа тој ви прицврстуваше златен накит на облеката.

²⁵Како загинаа јунаците сред бојот, Јонатан загина на твоите височини!

²⁶Жал ми е за тебе, брате, Јонатану! Колку многу ти ми беше мил! Твојата љубов ми беше уште почудесна од женската.

²⁷Ох, како загинаа јунаците, и како е скршено бојното оружје!”