Read Библија, Константинов 2 Самоилова 16 Bible Online

2 Самоилова 16 - Библија, Константинов bible

2 Самоилова 16

¹Кога Давид помина малку преку врвот, ете, во пресрет му дојде Сива, Мефивостеевиот слуга, со две насамарени ослиња што носеа двеста лебови, сто гроздови суво грозје, сто низи летно овошје и мев со вино.

²Царот го праша Сива: „Што ќе правиш со тоа?” А Сива одговори: „Ослињата се за да послужат на царското семејство за јавање, лебот и овошјето за јадење на момчињата, а виното за пиење на оние кои ќе се уморат во пустината.”

³Царот праша натаму: „А каде е синот на твојот господар?” А Сива му одговори на царот: „Ене, остана во Ерусалим, зашто рече: ‘Денес Израелевиот дом ќе ми го врати царството на мојот татко.’”

⁴Тогаш царот му рече на Сива: „Ете, сè што имаше Мефивостеј нека е твое.” А Сива одговори: „Се поклонувам пред тебе. Нека да најдам милост во твоите очи, цару господару!”

⁵Кога царот Давид дојде во Ваурим, ете, оттаму излезе еден човек од родот на Сауловиот дом. Се викаше Симеј, а беше син Гирин. Тој излегуваше, и постојано колнеше.

⁶Фрлаше камења на Давида и на сите дворјанци на царот Давид, а сите луѓе со сите јунаци го опкружуваа царот од десната и од левата страна.

⁷А Симеј зборуваше вака, проколнувајќи: „Оди си, оди си, крвнику, беззаконику!

⁸Господ ја сврти против тебе сета крв на Сауловиот дом, кому ти му го одзеде царството. Затоа, Господ го предаде царството во рацете на твојот син Авесалом. Еве, сега се најде во неволја, зашто си крвник.”

⁹Тогаш Серуиниот син Ависај му рече на царот: „Зар овој пцовисан пес да го проколнува мојот господар цар? Дозволи ми да отидам преку и да му ја симнам главата!”

¹⁰Ама царот одговори: „Што сакате од мене Серуинови синови? Ако тој колне и ако Господ му заповедал: ‘Проколнувај го Давида!’ - кој смее да го праша: ‘Зошто правиш така?’”

¹¹Тогаш Давид им рече на Ависај и на сите свои слуги: „Ете, мојот син кој излезе од моето тело, ја бара душата моја, а камоли не овој Венијаминец! Оставете го нека колне, зашто Господ му заповедал.

¹²Можеби Господ ќе погледне на мојата неволја та ќе ми врати добро за неговото денешно колнење.”

¹³Потоа Давид го продолжи патот со своите луѓе, а Симеј одеше по горска патека наспоредно со него, колнејќи постојано, фрлајќи камења кон него и дигајќи прав.

¹⁴Царот и сиот народ што го придружуваше стигнаа заморени и здивнаа таму.

¹⁵Меѓутоа Авесалом влезе во Ерусалим со сиот израелски народ; и Ахитофел беше со него.

¹⁶А кога Архиецот Хусај, пријателот Давидов, дојде кај Авесалома, Хусај му рече на Авесалома: „Да живее царот! Да живее царот!”

¹⁷А Авесалом го праша Хусаја: „Дали е тоа твојата верност кон твојот пријател? Зошто не си отиде со својот пријател?”

¹⁸А Хусај му одговори на Авесалома: „Не, туку кого го избра Господ и овој народ и сите Израелци, ќе бидам негов и ќе останам со него.

¹⁹И притоа: кому ќе му служам? Зар не на неговиот син? Како што му служев на татка ти, така ќе ти служам и тебе.”

²⁰Потоа Авесалом му се обрати на Ахитофел: „Советувај сега: што да правиме?”

²¹Ахитофел одговори на Авесалома: „Влези кај соложниците на својот татко, кои ги остави да го чуваат домот: тогаш сиот Израел ќе чуе дека си во спор со татака си, па ќе се охрабрат сите оние кои што се согласија со тебе.”

²²Тогаш оптегнаа шатор за Авесалома на покривот, и Авесалом влезе кај соложниците на својот татко пред очите на сиот Израел.

²³А советот што ќе го дадеше Ахитофел во она време беше како некој да прашува за слово од Бога; толку вредеше секој Ахитофелов совет, и кај Давида и кај Авесалома.