Read Библија, Константинов Излез (2 Moj.) 4 Bible Online

Излез (2 Moj.) 4 - Библија, Константинов bible

Излез (2 Moj.) 4

¹Мојсеј одговори: „Ама ако не ми поверуваат и не ме послушаат, туку ми речат: ‘Господ не ти се јави?’”

²„Што ти е тоа во раката?” Го праша Господ. „Стап”, одговори.

³„Фрли го на земја!” му нареди Господ. Тој го фрли на земја, и стапот се претвори во змија. И Мојсеј избега пред неа.

⁴Тогаш Господ му рече на Мојсеја: „Испружи ја раката и фати ја за опашка.” Тој посегна со раката и ја фати за опашка, а таа пак стана стап во неговата рака.

⁵„Така треба да веруваат дека ти се јави Господ, Бог на нивните татковци, Бог Авраамов, Бог Исаков и Бог Јаковов.”

⁶Уште Господ му рече: „Вовлечи ја раката во пазувата.” Тој ја вовлече раката во пазувата. Кога ја извлече, ете - раката му беше лепрозна, бела како снег.

⁷„Стави ја пак раката во пазува!” му нареди Господ. Тој пак: раката во пазува. Кога ја извлече од пазува, ете - пак беше како и другиот дел на телото.

⁸„Ако не ти поверуваат и не ја прифатат пораката на првиот знак, ќе и поверуваат на пораката на вториот знак.

⁹А ако овие два знака не ги уверат, па не ти поверуваат, нацрпи вода од Реката и истури ја на суво. Водата што ќе ја земеш од Реката, на суво ќе се претвори во крв.”

¹⁰„Прости, Господи! - продолжи Мојсеј на Господа. - Јас никогаш не сум бил красноречив човек; ни порано, ниту сега кога му зборуваш на Својот слуга. Јас сум бавен во зборувањето, а на јазикот тежок.”

¹¹„Кој му ја даде устата на човекот? - му рече Господ. - Кој го прави нем и глув; кој му го дава видот или го ослепува? Зар тоа не Сум Јас, Господ!

¹²И така, оди! Јас ќе бидам со тебе кога ќе зборуваш, и ќе ти кажам што да зборуваш.”

¹³„Прости, Господи - пак рече Мојсеј - не би ли испратил некој друг!”

¹⁴Се налути Господ на Мојсеја и рече: „Зар Арон, Левиецот, не е твој брат? Знам дека е тој многу красноречив. Еве, токму ти излегува во пресрет. Кога ќе те види, ќе се израдува во срцето.

¹⁵Ти зборувај му нему и ставај ги зборовите во неговата уста. Јас ќе бидам и со тебе и со него додека зборувате; ќе ви кажувам на двајцата што ќе работите.

¹⁶Нека му зборува тој на народот место тебе. Така, тој ќе ти биде место уста, а ти ќе му бидеш нему место Бога.

¹⁷Земи го стапов во раката. Со него извршувај ги знаците.”

¹⁸Потоа Мојсеј се врати при деда си Јотора и му рече: „Пушти ме да се вратам при браќата во Египет, да видам дали се уште живи. „Тргни со мир!” му рече Јотор на Мојсеја.

¹⁹И Господ му рече на Мојсеја во Мадијам: „Врати се во Египет зашто изумреа сите луѓе, кои го бараа твојот живот.”

²⁰Така Мојсеј ги качи на ослето својата жена и синовите и замина за Египетската Земја. А во раката Мојсеј го зеде Божјиот стап.

²¹Господ му рече пак на Мојсеја: „Кога ќе се вратиш во Египет, погрижи се да ги извршиш, пред фараонот, сите чудеса за кои ти дадов сила, иако Јас ќе го направам кораво неговото срце, така што нема да го пушти народот да си отиде.

²²Тогаш речи му на фараонот: ‘Вака вели Господ: „Израел е Мој првороденец.

²³Барам од тебе да ми го пуштиш синот, за да ми искаже почитување. Ако откажеш да го пуштиш, Јас ќе го убијам твојот првороденец.”‘„

²⁴Кога патем Мојсеј застана да преноќева, Господ се нафрли на него да го убие.

²⁵Но Сепфора зеде остро каменче, го обреза својот син и со кожичката ги допре Мојсеевите нозе: „Навистина ти си ми крвав маж,” рече.

²⁶И Господ го пушти. Заради обрезувањето таа го рече тоа: „крвав маж.”

²⁷Тогаш Господ му рече на Арона: „Запати се кон пустината, во пресрет на Мојсеј!” Тој отиде и се сретна со него на Божјата Гора. Го пољуби.

²⁸Мојсеј му раскажа на Арона сè што му довери Господ и сите знаци што му нареди да ги изврши.

²⁹Сега Мојсеј и Арон отидоа и ги собраа сите старешини на Израелците.

³⁰Арон им изложи сè што Господ му зборувал на Мојсеја, а Мојсеј ги направи знаците пред очите на народот.

³¹Народот беше уверен, и откако чуја дека Господ ги посети Израелците и погледа на нивните јадови, паднаа ничкум и се поклонија.