Read Библија, Константинов Јов 15 Bible Online

Јов 15 - Библија, Константинов bible

Јов 15

¹Тогаш Елифаз Теманецот проговори и рече:

²Зар на празни мисли одговара мудрецот и го полни мевот со источен ветер?

³Зар тој се брани со празни зборови, со беседи што за ништо не користат?

⁴Ти правиш уште повеќе: го уништуваш стравот од Бога, и ги укинуваш молитвите кон Бога.

⁵Твоите зборови ја откриваат твојата вина, се послужи со лукав јазик,

⁶сопствената уста те осудува, не јас, твоите усни сведочат сами против тебе.

⁷Зар си првиот човек кој се родил? Зар дојде на светот пред ридовите?

⁸Зар ти ги прислушкуваше Божјите тајни, и ја присвои за себе целата мудрост?

⁹Што знаеш ти, а да не знаеме и ние, што разбираш ти, а да не го сфаќаме тоа?

¹⁰Има меѓу нас и седи и стари, што имаат повеќе години од татка ти.

¹¹Зар се премали за тебе Божјите утехи и благите зборови упатени до тебе?

¹²Зошто твоето срце така слепо те гони и зошто така диво превртуваш со очите?

¹³Штом против Бога својот дух го свртуваш, одма од устата ти излегуваат такви зборови!

¹⁴Што е човекот за да може да биде чист? Зар некој роден од жена е праведен?

¹⁵Ете, Тој не се доверува ни на светците, за Неговото око ни небесата не се чисти,

¹⁶а камоли тоа гадно и бунтовно суштество, човекот, кој пие неправда, како вода!

¹⁷Сега, послушај ме мене, сакам да те поучам, сè што сум видел, сакам да ти раскажам,

¹⁸она што мудреците кажуваа, не криејќи го она, што го примија од предците,

¹⁹на кои им беше дадена оваа земја, врз која туѓинец никогаш не стапнал.

²⁰„Нечесниот се измачува во сиот свој век, на насилникот годините му се веќе доброени.

²¹Крик на ужасот постојано му се во ушите, додека мирува, врз него напаѓа истребител.

²²Не се надева дека ќе им избега на темнините и знае добро дека му е наменет на мечот.

²³Тој скита наоколу за леб, велејќи, каде е? тој знае дека му наближува денот на темнината.

²⁴Немир и неволја го заплашуваат, се нафрлаат врз него, како цар приготвен за бој.

²⁵Тој подигаше рака против Бога, се осмелуваше да Му се противи на Сèсилниот!

²⁶Со горделиво чело се спушти кон Него, добро засолнет зад дебел штит.

²⁷Лицето му беше покриено со маст, и го направи да е здебелен својот крст.

²⁸Се насели во разурнати градови и се настани во напуштени куќи. Ќе се урне она што создаде за себе.

²⁹Нема да му цвета богатството, туку ќе се растури, неговата сенка нема да се шири по земјата.

³⁰Тој веќе нема да и избегне на темнината, оган ќе ги спржи неговите младици, ќе го снема во здивот на пламена уста.

³¹Нека не се надева на својата суета, зашто празнота ќе му биде сета награда.

³²Пред време ќе овенат неговите младици, неговите гранки никогаш нема да се раззеленат.

³³Како лозницата ќе го стресува својот незрел грозд, како маслинката ќе ги исфрли цветовите.

³⁴Да, јалово е безбожничкото колено, и огнот го голта шаторот на поткупливите.

³⁵Кои зачнуваат зло, раѓаат несреќа и носат измама во својата утроба.”