Read Библија, Константинов Јов 19 Bible Online

Јов 19 - Библија, Константинов bible

Јов 19

¹Јов проговори и рече:

²„Па, до кога ќе ја измачувате мојата душа, до кога ќе ме сотирате со зборови?

³Веќе десетпати ме укоривте, и не ви е срам дека ме измачувате.

⁴Па ако навистина застранив, мојата заблуда останува со мене.

⁵Мислите ли дека ме победивте и дека ја докажавте мојата вина?

⁶Знајте: Бог ме притисна мене и Тој ме стегна со својата мрежа.

⁷Викам: „Насилство!” - нема одговор молам покорно - ама нема правда за мене.

⁸Ми го загради патот од сите страни, ги завитка во темнина сите мои патеки.

⁹Ја соблече од мене мојата слава, го симна венецот од мојата глава.

¹⁰Ме потсечува одсекаде и исчезнувам; ми ја откорна надежта, како дрво.

¹¹Неговиот гнев се распали против мене, и ме смета за Свој непријател.

¹²Неговите чети пристигаат во боен ред, насипуваат патишта против мене, го опколуваат мојот шатор отсекаде.

¹³Браќата се оддалечија од мене, моите познати се оттуѓија.

¹⁴Ги снема моите ближни и познати, ме заборавија гостите на мојот дом.

¹⁵На своите слугинки им сум како странец, непознат сум во нивните очи.

¹⁶Го повикувам слугата, а тој не одговара, треба да го заколнувам за милост.

¹⁷Моите воздишки станаа одвратни на мојата жена, гнасен сум им на децата на сопствената утроба.

¹⁸И на малите деца им служам за презир, ако станам, ми се криват.

¹⁹Им станав омразен на најблиските пријатели, против мене се оние кои ги љубев.

²⁰Коските ми се прилепени за кожата и телото, и ми остана само кожа околу забите.

²¹Смилувајте ми се, пријатели мои, зашто Божјата рака ме удри.

²²Зошто ме гоните како Самиот Бог, зар не се наситивте со моето тело?

²³О кога би биле запишани моите зборови и кога би биле нацртани во книга;

²⁴да можат да бидат издлабени, со железно длето и олово, во карпа, за вечен спомен.

²⁵Јас знам добро: мојот Избавител живее и Тој во последно време ќе застане над земјата.

²⁶А кога мојата кожа се раскине, тогаш знам, во своето тело ќе го видам Бога.

²⁷Јас ќе го гледам Него како свој, моите очи ќе го гледат, а не некој друг: моето срце во градите, копнее по Него.

²⁸Кога ќе речете: „Како ќе го гониме? Која причина ќе ја најдеме кога коренот се наоѓа во него?”

²⁹Бојте се тогаш од меч мечот е казна за грев. Тогаш ќе сознаете дека има суд!”