Read Библија, Константинов Јов 39 Bible Online

Јов 39 - Библија, Константинов bible

Јов 39

¹Знаеш ли како се размножуваат дивите кози? Дали виде како се раѓаат кошутите?

²Дали изброја колку месеци носат? Знаеш ли во кое доба се породуваат?

³Наведнувајќи се, ги породуваат своите срнчиња и го растеретуваат бремето среде пустината,

⁴а кога породот ќе им зајакне, растат во полето, го оставаат и не му се враќаат.

⁵Кој му ја даде слободата на дивото осле и кој го симна оглавникот од неговата глава?

⁶Пустината му ја дадов за родно место и солените полиња за да живее таму.

⁷Тој му се потсмевнува на шумот на градовите и не ги слуша повиците на терачите.

⁸Скита по ридовите, по своите пасишта, во потрага за секакво зеленило.

⁹Можеш ли биволот да го направиш слуга, да го задржиш една ноќ во јаслите?

¹⁰Можеш ли да го приковеш за браздата, за да го влече ралото по твоите бразди?

¹¹Можеш ли да се потпреш на него, зашто е преголема неговата сила и да му ја препуштиш својата тешка работа?

¹²Дали мислиш дека ќе ти се врати и дека ќе ти дотера жито на гумното?

¹³Нојот трепери радосно со своите крилја, иако се скудни крилјата и перјата.

¹⁴Тој ги остава своите јајца на земјата, му ги доверува на песокот да ги грее,

¹⁵не грижејќи се дека може да ги згази нога, или да ги згмечи некаков див ѕвер.

¹⁶Постапува со нојчињата како со туѓи; тој не се грижи дека трудот му е напразен.

¹⁷Зошто Бог го лиши него од памет, не му даде никаков разум.

¹⁸Ама кога ќе се вивне нагоре, тогаш им се потсмева на коњот и коњаникот.

¹⁹Зар ти му подари сила на коњот? Зар ти му го украси вратот со гривна?

²⁰Зар ти правиш да скока како скакулец, секого да натера во страв со р’жењето?

²¹Весело ја раскопува земјата со копитото, храбро излегува против оружјето.

²²Му се потсмева на стравот, од ништо не се бои, не ќе се повлече ни пред меч.

²³На неговите задни страни ѕвечи торба со стрели, копјето светка и бојната сулица.

²⁴Бесен и нестрплив ги голта пространствата; кога ќе засвири рогот, кој ќе го задржи:

²⁵Тој за’ржува при секој звук на рогот: Вришти, ха! Веќе оддалеку тој го надушува лутиот бој, бојната викотница и извиците на војсководачите.

²⁶Зар по твојата промисла лета соколот и ги шири своите крилја кон југ?

²⁷Зар на твој налог се крева орелот и си свива гнездо врз височината?

²⁸Врз стрма карпа тој живее и ноќева, на планинските сртови на високите стрмнини.

²⁹Оттаму дебне втренчено на пленот, неговите очи гледаат далеку.

³⁰Неговите орлиња се хранат со крв; каде има убиени, таму е и тој.”