Read Библија, Константинов Псалми 104 Bible Online

Псалми 104 - Библија, Константинов bible

Псалми 104

¹Благословувај Го Господа, душо моја! Господи, Боже мој, Ти си многу велик! Облечен си со величество и убавина!

²Наметнат со светлина како со наметка! Небото го оптегна како шатор,

³ги изгради Твоите дворци над водите. Ја правиш Својата кола од облаци, патуваш врз крилјата на ветровите.

⁴Ги правиш ангелите Свои духови, а вжарениот оган за Твои слуги.

⁵Земјата ја постави врз нејзините основи, не ќе се разлулее низ вечни времиња.

⁶Ја покри со водени бездни како со облека, водите стоеја над планините;

⁷се повлекоа од Твоите заканувања, се стресоа од Твоето грмење.

⁸Планините се издигнаа, долините се спуштија, на местото што им го одреди.

⁹Ја одреди границата, што не смеат да ја преминат, за да не ја покријат пак земјата.

¹⁰Изворите ги навртуваш во потоци, што шумат меѓу планините.

¹¹Тие ги напојуваат сите полски животни, дивите ослиња ја гаснат жедта во нив.

¹²Небесните птици се гнездат покрај нив, и пеат меѓу гранките.

¹³Ти ги натопуваш планините од Твоите дворци, земјата се наситува од плодовите на Твоите раце.

¹⁴Ти правиш да никне трева за добитокот, и зеленчук за потребите на човекот, за да вади леб од земјата.

¹⁵И вино, што го развеселува човечкото срце; да го освежи лицето со масло, и лебот да го зајакне човековото срце.

¹⁶Господовите дрва се наситија со храна, ливанските кедри, што Тој ги посади.

¹⁷Таму се гнездат птиците, а елките се живеалиште на штркот.

¹⁸Високите планини им даваат засолниште на дивите кози, а пештерите на јазовците.

¹⁹Ти ја создаде месечината, за да ги означува времињата, и сонцето знае каде треба да зајде.

²⁰Кога ја распростираш темнината и ноќта се спушта, тогаш низ неа скришно шетаат горските животни.

²¹Лавчињата рикаат по плен и бараат храна од Бога.

²²Штом сонцето ќе огрее, ги снемува и легнуваат во своите легла.

²³Тогаш човекот излегува на дневна работа, и на труд до вечерта.

²⁴Колку се бројни Твоите дела, о Господи! со мудрост направи сè: земјата е полна со Твои созданија.

²⁵Ене го големото и широко море, низ него се движат безбројни лазачи, мали и големи животни.

²⁶Оттаму поминуваат кораби, морското чудовиште, што го создаде да се игра во него.

²⁷И сите овие чекаат на Тебе, за да ги нахраниш на време.

²⁸Ако им даваш, тогаш собираат. Ако ја отвориш раката, се наситуваат со блага.

²⁹Скриеш ли го Своето лице, тогаш се растажуваат; ако им го одземеш здивот, умираат и пак се враќаат во прав.

³⁰Го испраќаш Својот Дух, пак се создаваат, и така го обновуваш лицето на земјата.

³¹Нека трае довека Господовата слава: нека се радува Господ во Своите дела!

³²Тој ја погледна земјата, и таа се стресе, кога ги допира планините, тие се задимуваат.

³³Ќе Му пеам на Господа додека сум жив, ќе Му свирам на мојот Бог додека суштествувам.

³⁴Ќе Му биде мило моето размислување! Јас ќе се радувам во Господа.

³⁵Нека ги снема грешниците од земјата, и нека ги нема веќе беззакониците! Благословувај Го Господа, душо моја! Алилуја!