Read Библија, Константинов Исаија 42 Bible Online

Исаија 42 - Библија, Константинов bible

Исаија 42

¹„Еве Го Мојот Слуга Кого Го поткрепувам, Мојот Избраник, мил на Мојата душа. Го излеав Својот Дух на Него, за да им донесува право на народите.

²Тој не вика, Тој не го крева гласот, ниту може да се чуе по улиците.

³Тој не ја крши напукнатата трска ниту ја гасне светилката што тлее. Верно Тој донесува правда,

⁴не постанува и не се истоштува, додека не воспостави правда на земјата. Островите копнеат по Неговата наука.”

⁵Вака зборува Господ, Бог, Кој ги создаде и ги оптегна небесата, Кој ја распростре земјата и нејзините растенија, Кој им дава здив на народите на неа, и здив на суштествата што одат по неа.

⁶„Јас, Господ, те повикав во правда, те зедов цврсто за рака; те вообличив и те поставив за Завет на народот и за светлина на племињата,

⁷за да им ги отвориш очите на слепите, за да ги извадиш затворениците од темницата, од темнината оние што живеат во мрак.

⁸Јас, Господ Ми е Име, не му ја давам Мојата Слава на друг, ниту Својата чест на киповите.

⁹Што прореков порано, ете, се збидна, и нови настани Јас навестувам, и пред да се покажат, ви ги јавувам вам.”

¹⁰Пејте Му на Господа нова песна и Негова фалба од крајот на земјата, нека Го слави морето со сè што е во него, островите и нивните жители!

¹¹Нека кренат глас пустината и нејзините градови, нека извикаат населбите каде што живеат Кидарците! Нека подвикнуваат жителите на Стената, нека воскликнуваат од горските врвови!

¹²Нека Му даваат слава на Господа и нека му ја возвестуваат фалбата по островите!

¹³Господ излегува како Јунак, како војник ја поттикнува својата жар. Со борбен извик и со воена викотница оди јуначки на Својот непријател.

¹⁴„Молчев долго, бев тивок, се воздржував; сега викам како жена кога раѓа, збивам и воздивнувам.

¹⁵Ќе ги запустам планините и бреговите, ќе го исушам сето зелено во нив, реките ќе ги претворам во степи и ќе ги исушам езерата.

¹⁶Ќе ги водам слепците по патиштата, ќе ги упатам по патеките. Пред нив ќе ја обрнам темнината во светлина, а нерамната почва во рамна. Тоа ќе го направам и нема да ги оставам.

¹⁷Ќе се вратат назад во голем срам оние што се надеваат на идоли, кои им зборуваат на леаните ликови: ‘Вие сте наши богови.’

¹⁸Чујте, глуви! Прогледајте, слепи, да видите!

¹⁹Кој е слеп ако не Мојот слуга, кој е глув како гласникот што го испраќам? Кој е слеп како пријателот, кој е глув како Господовиот слуга?

²⁰Многу виде, но не се грижеше, ушите ти беа отворени, но не чу!”

²¹На Господа Му се свиде заради Неговата праведност да го возвеличи и прослави Законот.

²²А овој народ е опљачкан и ограбен, неговите млади ставени се во клади, фрлени во темници. Ги пленуваат, а никој нема да ги избави; ги заробуваат, а никој нема да рече: „Врати ги!”

²³Кој од вас се грижи за тоа? Кој пази и слуша однапред?

²⁴Кој му го предаде Јакова на ограбувачот и Израел на присвојувачот? Не е ли Господ, против Кого грешевме, по чии патишта не сакавме да одиме, чиј Закон не сакавме да го слушаме?

²⁵Затоа ги излеа врз Израел Својот жарок гнев и воените стравотии: пламен го опкружи отсекаде, но тој не го сфати тоа; го изгоре, но тој и тоа не го зеде на срце.