Read Библија, Константинов Исаија 9 Bible Online

Исаија 9 - Библија, Константинов bible

Исаија 9

¹Во прво време Тој ја понижи Завулоновата Земја и Нефталимовата Земја, но во последното време Тој ќе го прослави патот покрај морето од онаа страна на Јордан - незнабожечката Галилеја.

²Народ кој одеше во темнина, виде голема светлина; оние што живееја во мрачна земја, ги осветли силна светлина.

³Ти го умножи народот, ја зголеми веселбата, и тие се радуваат пред Тебе, како што луѓето и се радуваат на жетвата, како што викаат кога се дели пленот.

⁴Неговото тешко бреме, прачката што му ги притискаше плеќите, бичот на неговиот гонител, ги скрши како во мадијамскиот ден.

⁵Да, сите воени обувки, секоја облека натопена во крв, ќе изгорат и ќе му бидат храна на огнот.

⁶Зашто, ни се роди Дете, Син ни се даде, власта му е на рамото. Името ќе Му биде: Чудесен Советник, Силен Бог, Вечен Татко, Кнез на Мирот.

⁷Неговата власт ќе се шири надалеку и не ќе има крај на мирот над Давидовиот престол, над неговото царство: ќе го зацврсти и ќе го утврди во правина и во праведност. Отсега и довека ќе го направи тоа приврзаната љубов на Господа над Воинствата.

⁸Господ испрати слово на Јакова и тоа падна на Израел.

⁹Го научи сиот Негов народ, Ефрем и жителите на Самарија кои велеа со надуено и горделиво срце:

¹⁰„Ни пропаднаа тулите, ќе градиме од делкан камен; ни ги исекоа дивите смокви, ќе посадиме кедри.”

¹¹Но Господ ги подигна на гората Сион неговите противници и ги подбуцнува неговите непријатели:

¹²Сиријците на исток, Филистејците на запад, за да го голтнат со сите усти Израел. Покрај сè тоа Неговиот гнев нема да се смири, Неговата рака ќе остане испружена.

¹³Но народот не се обрати кон Оној Кој го биеше, не Го бараа Господа над Војските.

¹⁴Затоа Господ му ги отсече на Израел главата и опашката, палмата и трската во еден ден.

¹⁵Старешината и првенецот - тоа е главата; пророкот, учител на лагата - тоа е опашката.

¹⁶Оние кои го водат тој народ, го заведуваат, а кои ќе остават да бидат водени - пропаднаа.

¹⁷Затоа Господ нема да ги поштеди младите, нема да им се смилува на неговите сираци и вдовици. Сиот тој народ е безбожен и зол, зборува безумно со сета уста. Неговиот гнев нема да се смири на сè тоа, Неговата рака ќе остане испружена.

¹⁸Да, безбожноста се размавта како оган, голта глогинки и трње, па ги запали густите горски месности, столбови од дим се креваат.

¹⁹Гори земјата од Господовиот гнев, народот му станува храна на огнот. Никој не го поштедува ни брата си,

²⁰ќе граби оддесно и пак ќе е гладен; ќе голта одлево, и пак не ќе е сит; секој ќе јаде месо од својата мишка.

²¹Манасиј Ефрема, Ефрем Манасија, двајцата заедно против Јуда. Неговиот гнев нема да се смири на сè тоа, Неговата рака ќе остане испружена.