Read Библија, Константинов Левит (3 Moj.) 7 Bible Online

Левит (3 Moj.) 7 - Библија, Константинов bible

Левит (3 Moj.) 7

¹‘Еве го законот за жртва за престап: таа е најсвета!

²Жртвата за престап нека биде заклана на местото каде ги колат жртвите паленици, а со нејзината крв свештеникот нека го испрска жртвеникот од сите страни.

³Потоа нека го принесе сиот лој од неа: опашката, лојот што ја обвива внатрешноста,

⁴двата бубрега и лојот што е на нив и на слабините; па мрежичката на црниот дроб: нека ја извади и неа со бубрезите!

⁵Свештеникот нека ги изгори на жртвеникот како жртва палена на Господа. Тоа е жртва за престап.

⁶Секое машко од свештеничкиот род може да јаде од неа. Нека се јаде на свето место - најсвета е!

⁷Каква е жртвата за грев, таква е и жртвата за престап, еден е законот за нив: таа му припаѓа на свештеникот, кој врши покривање на гревот со неа.

⁸Исто така кожата од жртвата што некој ќе му ја предаде на свештеникот, за да биде принесена како жртва паленица, нека му припадне на свештеникот.

⁹Натаму, секој лебен принос што ќе биде печен во печка како и секој што ќе биде зготвен во грне или во сад за пржење, нека му припадне на свештеникот кој го принесува.

¹⁰А секој лебен принос, замесен со масло или насуво, нека им припадне на сите Аронови синови, на еднаков дел!’

¹¹‘Ова е законот за помирителната жртва што ќе Му биде принесувана на Господа.

¹²Ако се принесува за благодарност, заедно со жртвата благодарница нека бидат принесени бесквасни погачи замесени со масло; бесквасни кори намачкани со масло и колачиња од чисто брашно, замесени со масло.

¹³Овој принос, надополнет со колачиња од заквасено тесто, нека се принесува заедно со помирителната жртва за благодарност.

¹⁴Од секоја ваква жртва нека Му се принесе по еден возвишен принос на Господа. Тоа нека биде за свештеникот што ја прска крвта од помирителната жртва.

¹⁵А месото од помирницата нека биде изедено во истиот ден кога ќе биде жртвувана; од неа нека не се остава ништо за следното утро.

¹⁶А ако биде приносот: жртва заветница или доброволен принос нека биде изедена на денот кога жртвата се принесува. Што ќе остане од неа, нека биде јадено следното утро.

¹⁷А што ќе остане уште од месото на жртвата, нека биде изгорено врз оган на третиот ден.

¹⁸Ако некој јаде месо од помирителната жртва на третиот ден, жртвата нема да биде примена, ниту ќе му се засмета на оној кој ја принесува. Таа жртва е онечистена, и оној што ќе јаде од неа, ќе понесе грев врз себе!’

¹⁹‘Месото што ќе се допре до што и да е нечисто, нека не се јаде, туку да биде изгорено на оган! Инаку кој е чист, може да јаде чисто месо.

²⁰А кој би јал нечисто од месото на помирителната жртва, што Му беше принесена на Господа, да биде истребена таа душа од својот народ.

²¹Кога некој ќе се допре до што и да е нечисто - било тоа да е човечка нечистота, некакво нечисто животно или каква и да е нечиста гадинка или какво и да е нечисто суштество - па изеде месо од помирница, што Му е принесена на Господа, таквиот нека биде откорнат од својот народ!’”

²²Господ му рече на Мојсеја:

²³„Речи им на Израелевите синови вака: ‘Не јадете лој ни волски, ни овчи, ни козји.

²⁴Лојот од животно што ќе пцовиса, или што дивите ѕверови ќе го раскинат, може да биде употребено за што и да е, но не смеете да го јадете.

²⁵Секој што јаде лој од животно, што може да Му биде принесено на Господа како паленица, таквиот нека биде откорнат од својот народ.

²⁶Не смеете да јадете крв ни од птици ни од добиток, ниту во едно од вашите живеалишта.

²⁷Секој што би јал било каква крв, нека биде откорнат од својот народ.’”

²⁸Господ му рече уште на Мојсеја:

²⁹„Кажи им на Израелевите синови: ‘Приносот на Господа од помирителната жртва треба да ја донесе оној кој Му ја принесува на Господа помирницата.

³⁰Со своите сопствени раце нека Му ја принесе на Господа жртвата паленица; нека ги принесе лојот и градите; градите да бидат вртени пред Господа.

³¹Свештеникот нека го изгори лојот на жртвеникот, а градите нека им припаднат на Арона и на неговите синови.

³²Десната плешка од вашите помирителни жртви дајте му ја дар на свештеникот.

³³На оној Аронов син кој ќе ги принесува крвта и лојот од помирителната жртва нека му припадне во дел десната плешка.

³⁴Зашто Јас ги земам од Израелевите синови од нивните помирници: вртените гради и воздигнатите плешки, па им ги предавам на Арона и на неговите синови, како вечен закон од Израелевите синови.’”

³⁵Ова е приход на Арона и на неговите синови од жртвите палени во чест на Господа; им се доделуваат од оној ден, кога започнуваат да служат како свештеници пред Господа.

³⁶Господ заповеда да им се дава тоа, од денот кога ќе бидат помазани, како награда од Израелците. Тоа е трајна одредба за нивните поколенија.

³⁷Тоа е закон за жртвата паленица, за лебниот принос, за приносот за грев, за приносот за престап, за жртвата за посветување и за помирителната жртва,

³⁸што Господ му го даде на Мојсеја на Синајската Гора, кога им заповеда на Израелевите синови да Му принесуваат жртви на Господа во Синајската Пустина.