Read Библија, Константинов Еремија 20 Bible Online

Еремија 20 - Библија, Константинов bible

Еремија 20

¹А свештеникот Пасхор, синот Имиров, врховен надгледувач на Господовиот Дом, чу како Еремија ги пророкува тие зборови.

²И Пасхор го предаде Еремија да го бијат и го фрли во кладите што се наоѓаа кај горната Венијаминова Врата, а се во Господовиот Дом.

³А кога утреден Пасхор го извади Еремија од кладата, Еремиј му рече: „Господ веќе не те вика Пасхор, туку ‘Ужас Отсекаде.’

⁴Зашто вака зборува Господ: ‘Еве те предавам на ужас, тебе и сите твои пријатели, и ќе загинеш од мечот на своите непријатели, со свои очи ќе видиш. И сета Јудеја ќе ја дадам во рацете на вавилонскиот цар. Тој ќе ги одведе на заточение во Вавилон и со меч ќе ги погуби.

⁵И сето богатство на овој град, сиот негов - со труд спечален - имот и сите скапоцености, и сето благо на јудејските цареви, ќе ги предадам во рацете на непријателите. Тие ќе ограбуваат сè, ќе ограбат и ќе однесат во Вавилон.

⁶А ти, Пасхор, ќе се преселиш во Вавилон со сите свои домашни. Да, ќе дојдеш во Вавилон и таму ќе умреш и ќе бидеш погребан, ти и сите твои пријатели на кои што им пророкуваше лаги.’”

⁷Ти ме заведе, о Господи, и оставив да бидам заведен; Ти си посилен од мене и ме совлада. А сега сум им на сите за потсмев од ден во ден, секој ме исмејува.

⁸Зашто штом ќе проговорам, треба да викам, треба да навестувам: „Насилство! Пропаст!” Навистина Господовото слово ми стана за презир и за потсмев цел ден.

⁹И реков во себеси: „Веќе не ќе мислам на Него, ниту ќе зборувам во Негово Име.” Но тогаш во моето срце беше како распламенат оган запретан во моите коски: напразно се трудев да издржам, не можев веќе.

¹⁰Чув многу клевети: „Ужас отсекаде! Пријавете! Ние ќе го пријавиме!” Сите кои што ми беа пријатели го чекаа моето паѓање. „Можеби ќе го заведеме, па ќе завладееме со него и ќе му се одмаздиме нему!”

¹¹Со мене е Господ како силен јунак! Затоа моите гонители ќе се сопнат и не ќе надвладеат, ќе се засрамат многу заради поразот, заради незаборавениот вечен срам.

¹²О Господи над Силите, Кој проникнуваш во праведникот и му ги гледаш бубрезите и срцето, дај ми да видам како им се одмаздуваш, зашто Тебе Ти ја доверив својата парница.

¹³Пејте Му на Господа, фалете Го Господа, зашто Тој ја избави душата на бедниот од рацете на злосторниците.

¹⁴Проклет да биде денот кога се родив, денот кога ме роди мојата мајка, да не биде благословен!

¹⁵Проклет да биде човекот кој му соопшти на мојот татко: „Ти се роди син, машко!” и со тоа го зарадува татка ми.

¹⁶На тој човек да му биде како на градовите, што Господ ги разурна без жал; туку во самата зора да чуе вик за помош и бојни викотници на пладне,

¹⁷зашто не ме погуби во мајчината утроба, за да ми беше мајка ми мој гроб, за да и останеше утробата трудна довека!

¹⁸О зошто излегов од мајчиното крило? За да гледам јад и неволја, и за да ги довршам деновите во срам!