Read Библија, Константинов Еремија 8 Bible Online

Еремија 8 - Библија, Константинов bible

Еремија 8

¹„Во она време - зборува Господ - ќе ги извадат од земјата коските на јудејските цареви, коските на нејзините кнезови, коските на свештениците, коските на пророците и коските на ерусалимските жители.

²И ќе ги распрострат кон сонцето, кон месечината и кон сета небесна војска, кои ги љубеа, на кои им служеа, кои ги следеа, кои ги прашаа за совет и на кои им се поклонуваа. И не ќе ги соберат ни ќе ги погребат; ќе останат како гној по земјата.

³Тогаш на оние што ќе останат од тие лоши племиња, по сите места каде што ќе ги распрснам, смртта ќе им биде помила од животот - слово е на Господа над Војските.

⁴Речи им вака: ‘Господ зборува вака: „Ако падне некој, нема ли да стане пак? Ако заскита некој, нема ли да се врати пак?

⁵Тогаш зошто ерусалимскиот народ скита упорно и непрекратно? Цврсто се држат за лагата, не сакаат да се обратат.

⁶Внимавав и прислушкував: не зборуваат како што треба. Никој не се кае заради своето зло, и не вели: „Што сторив?” Секој се завртува по својот пат, како коњ што трча во бој.

⁷Па и штркот под небото го знае своето време, грлицата, ластовичката и жеравот го пазат времето кога треба да се вратат. А Мојот народ не го познава Господовиот суд!

⁸Како можете да тврдите: ‘Ние сме мудри, во нас е Господовиот Закон!’ Навистина, во лага го претвори лажната писалка на писарот!

⁹Мудреците ќе бидат засрамени, исплашени и фатени во примка. Ете, тие го презреа Господовото слово! А нивната мудрост - што им ползува?

¹⁰Затоа ќе им ги дадам нивните жени на странците, а нивните полиња на освојувачите. Зашто од најмалиот до најголемиот сите лакомат за плен, од пророкот до свештеникот сите се измамници.

¹¹И лесно ја лечат раната на Моите ќерки, викајќи: ‘Мир! Мир!’ Но нема мир.

¹²Нека се засрамат дека направија гнасост, но тие веќе не знаат што е срам, не знаат веќе да зацрвенеат. Затоа ќе испаѓаат со оние што паѓаат, ќе се срушат кога ќе почнам да казнувам - зборува Господ.

¹³Сакав на берба кај нив - Господово слово е - а тоа ни грозд на прачката, ни смоква на смоквата; дури и лисјата овенаа. Затоа ги предадов на оние што поминуваат покрај нив.”‘“

¹⁴„Зошто чекаме уште? На собир! Да се вовлечеме во тврдите градови, за да изгинеме таму, зашто Господ, нашиот Бог, нè сотира, нè напојува со горчлива вода, зашто згрешивме против Господа.

¹⁵Се надевавме на мир, но нема добро, чекавме време за оздравување, но ете го ужасот!

¹⁶Од Дан достигнува цвилењето на неговите коњи, од ‘ржењето на неговите нескопени коњи трепери сета земја. Доаѓаат да ја голтнат земјата и сè што ја исполнува, градот и жителите во него.”

¹⁷„Ете, пуштам на вас отровници, против кои нема чародејства; ќе ве каснуваат,” зборува Господ.

¹⁸„Болка ме опфаќа, нема лек, срцето ми изнемошти.

¹⁹Еве, викаат на помош ќерките на Мојот народ од далечна земја: „Зар Господ не е веќе на Сион? Неговиот цар?” „Зошто Ме разјарија со своите кипови, со туѓински ништожества?”

²⁰„Жетвата помина, летото мина, а ние не сме спасени!”

²¹Сотрен сум зашто е сотрена ќерката на Мојот народ, тажен сум, опфатен од стравотии.

²²Зар во Галад нема балсам? Нема ли таму лекар? Та, зошто не и доаѓа оздравувањето на ќерката на Мојот народ?