Read Библија, Константинов П.Еремиин 2 Bible Online

П.Еремиин 2 - Библија, Константинов bible

П.Еремиин 2

¹Како со мрак ја покри Господ во Својот гнев Сионската Ќерка. Од небо на земја ја фрли Израелевата слава ! И не си спомна за Своето подножје во денот на Својот гнев!

²Господ ги сотре без милост сите Јаковови живеалишта, во Својот гнев ги разурна тврдините на Јудината ќерка; со земјата ги срамни и ги проколна царството и неговите кнезови.

³Во Својот распламтен гнев ја скрши сета Израелева сила, ја повлече Својата десница пред непријателот; во Јакова раздува огнен пламен што изгорува сè наоколу.

⁴Го оптегна лакот како непријател, ја испружи десницата како враг, убивајќи сè што беше мило за очите. Врз шаторот на Сионската ќерка го истури како оган Својот разјарен гнев.

⁵Господ беше како непријател: го истреби Израел, ги разурна неговите дворци, ги сруши неговите тврдини, и ги намножи на Јудината ќерка воздивнувањата и ридањето.

⁶Му ја разурна сеницата како на градина, му го разруши местото на состанокот. Господ ги фрли во заборав прославите и саботите на Сион; во Својот гнев ги презре царот и свештеникот.

⁷Господ го отфрли Својот жртвеник, Му се згади Неговото Светилиште. Во рацете на непријателот ги предаде своите ѕидови и дворци. Бучеа во Господовиот Дом како на празничен ден.

⁸Господ науми да ги разурне ѕидовите на Сионската Ќерка. Го оптегна јажето за мерење, не ја задржа раката од рушење. Предните ѕидови и ѕидовите, ги завитка во тага:

⁹Нивната врата пропадна во земјата, тој им ги скрши бравите; царот и кнезовите се меѓу народите, нема Закон! Ни кај пророците веќе не се наоѓаат Господовите виденија.

¹⁰Старешините на Сионската Ќерка седат на земја и молчат, ја посипуваат главата со прав, препашуваат вреќишта. Кон земјата ги наведнуваат главите Ерусалимските Ќерки.

¹¹Ми истекоа очите од солзи, мојата утроба се растрепери, црниот дроб ми се истури на земја заради сломот на ќерката на мојот народ, зашто децата и доенчињата умираат по раскрсниците на градот.

¹²Им зборуваат на своите мајки: „Каде се лебот и виното?” Додека умираат како ранети по раскрсниците на градот, додека ја испуштаат својата душа на градите на своите мајки.

¹³Со што да те споредам? На кого личиш, Ерусалимска Ќерко? Со кого да те споредам, како да те утешам, девице, Сионска Ќерко? Зашто твојата несреќа е неизмерлива како морето. Кој ќе те исцели?

¹⁴Виденијата на твоите пророци беа измама и лага, тие не го открија твоето беззаконие за да те одвратат од заточението, те измамуваат со привиди, лажни и измамливи.

¹⁵Над тебе плескаат со рацете сите, кои поминуваат по патот, свират со устата и вртат со главата заради ерусалимската ќерка: „Дали е тоа градот прочуен по убавина, радост за сиот свет?”

¹⁶Против тебе ја отворуваат устата сите твои непријатели, свиркаат, чкртаат со забите и велат: „Ја изедовме! Тоа е ден по кој копнееме, го доживеавме, го видовме!”

¹⁷Господ ја исполни Својата замисла, го одржа Својот збор, кој го нареди во дамнешни денови: те разурна немилостиво. Непријателот ликува заради тебе, твојот противник го подигна својот рог.

¹⁸Викај кон Господа со сиот глас, ридај Сионска ќерко! Твоите солзи нека течат како поток дење и ноќе. Не си давај починка себеси, зеницата на твоето око нека не се одмори.

¹⁹Стани, викај ноќе при секоја смена на стражата. Излеј го своето срце како вода пред Господовото лице, подигај ги рацете кон Него и барај милост за своите нејаки дечиња, кои умираат од глад по аглите на улиците.

²⁰Погледај, Господи, и види кому му го направи тоа. Зар жените да го јадат својот пород, децата што ги лулеат во прегратка? Зар требаа да бидат исклани во Господовото Светилиште свештениците и пророците?

²¹Во уличниот прав лежат: деца и старци; моите девици и моите момчиња паднаа од меч. Ти ги погуби во денот на Својот гнев, ти ги искла немилостиво.

²²Ти како на свечен ден, ги повика од сите страни моите ужаси. Во денот на Господовиот гнев никој не преживеа, никој не се спаси. Тие кои што ги лулеав и што ги одгледав, мојот непријател ги истреби сите.