Read Библија, Константинов Матеј 14 Bible Online

Матеј 14 - Библија, Константинов bible

Матеј 14

¹Во она време четворовласникот Ирод го чу гласот за Исуса;

²и им рече на своите слуги: „Тоа е Јован Крстител; тој воскреснал од мртвите, и затоа силните дела дејствуваат во Него.”

³Зашто Ирод го фати Јована, го врза и го стави во затвор, заради Иродијада, жената на брата си Филипа;

⁴бидејќи Јован му велеше: „Не ти е дозволено да ја имаш.”

⁵И сакајќи да го убие, се боеше од народот, зашто го држеше за пророк.

⁶А кога се празнуваше Иродовиот роденден, Иродијадината ќерка играше среде и му угоди на Ирода,

⁷затоа, тој со клетва и вети да и даде, што и да му побара.

⁸А таа, наговорена од својата мајка, рече: „Дај ми ја тука на послужавник главата на Јован Крстител.”

⁹И царот се ожалости, но заради клетвите и заради оние што седеа со него, заповеда да и ја дадат,

¹⁰и испрати, па го обезглавија Јована во затворот.

¹¹И неговата глава беше донесена на послужавник и дадена на девојката, а таа ја однесе на мајка си.

¹²И неговите ученици дојдоа, го зедоа телото и го погребаа, и отидоа и Му јавија на Исуса.

¹³А кога го чу тоа Исус, се повлече оттаму со кораб, во пусто место, насамо. Но мноштвата чуја и Го следеа пеш од градовите.

¹⁴И кога излезе виде големо мноштво, беше поттикнат со сожалување кон нив и ги исцели нивните болни.

¹⁵А кога се свечери Неговите ученици дојдоа при Него и Му рекоа: „Местово е пусто и времето е веќе поодминато; распушти ги мноштвата да отидат по селата за да си купат храна.”

¹⁶Но Исус им рече: „Нема потреба да одат, дајте им вие да јадат!”

¹⁷А тие Му рекоа: „Тука немаме ништо, но само пет лебови и две риби.”

¹⁸А Тој им рече: „Донесете Ми ги тука.”

¹⁹И заповеда народот да седне по тревата; ги зеде петте лебови и двете риби, погледна кон небото и благослови; ги раскрши лебовите и им ги даде на учениците, а учениците на мноштвата.

²⁰И сите јадоа и се наситија; и го дигнаа преостанатото од парчињата, дванаесет кошеви полни.

²¹А оние, кои јадеа, беа околу пет илјади мажи, освен жените и децата.

²²И веднаш ги натера Исус учениците Свои да влезат во кораб и да отидат пред Него на другата страна, додека да го распушти народот.

²³И штом го распушти народот, се искачи на гората, за да се моли насамо. А кога се свечери, беше Сам таму.

²⁴А коработ веќе беше многу стадии далеку од брегот, измачуван од брановите, зашто ветерот беше спротивен.

²⁵А во четвртата ноќна стража дојде при нив, одејќи по морето.

²⁶Кога Го видоа како оди по морето, учениците се исплашија и рекоа: „Тоа е привидение!” и извикаа од страв.

²⁷А Исус веднаш им проговори и рече: „Бидете храбри! Јас Сум! Не бојте се.”

²⁸А Петар Му одговори и рече: „Господи, ако си Ти, нареди ми да дојдам при Тебе по водата.”

²⁹Тој пак рече: „Дојди!” И Петар слезе од коработ и одеше по водата да дојде при Исуса.

³⁰Но кога го виде силниот ветер, се исплаши, почна да тоне и извика, велејќи: „Господи, спаси ме!”

³¹А Исус веднаш ја испружи раката, го фати и му рече: „Маловерен, зошто се посомнева?”

³²И кога влегоа во коработ, ветрот престана.

³³А оние, кои беа во коработ, дојдоа и Му се поклонија, велејќи: „Навистина Ти си Божји Син.”

³⁴И кога преминаа, дојдоа во Генисаретската земја.

³⁵И кога Го познаа луѓето од тоа место, испратија по целата онаа околија и Му ги донесоа сите кои беа болни,

³⁶и Го молеа да се допрат само до ресите на Неговата облека; и колку и да се допреа, сите се исцелуваа.